گال بیماری پوستی شایعی است که دلیل آن نفوذ کنه Sarcoptes scabiei به داخل پوست است. بسیاری از افراد بیماری گال را به دلیل علائم نسبتاً مشابه، با سایر بیماری‌های پوستی نظیر پسوریازیس، اگزما یا درماتیت تماسی اشتباه می‌گیرند. تشخیص اشتباه گال می‌تواند روند بهبود بیماری را تا حد زیادی به تأخیر بیندازد و میزان شیوع آن را افزایش دهد؛ به همین دلیل شناخت تفاوت‌های گال با سایر بیماری‌های پوستی، موضوعی کاملاً ضروری برای تمام افراد مبتلاست که در این مقاله قصد داریم به بررسی آن بپردازیم.
کنه‌های گال (Sarcoptes scabiei) انگل‌های میکروسکوپی هشت پا هستند که با ورود به داخل پوست، بدن انسان را آلوده می‌کنند. ایجاد حفره‌های نازک و همچنین تخم گذاری کنه‌های ماده در لایه بالایی پوست (اپیدرم) موجب عفونت‌های نسبتاً شدید در این نواحی می‌شود. علاوه بر این فعالیت خود کنه‌ها و ترشحات آنها مانند بزاق و مدفوع نیز باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک در بدن می‌شود که خارش و بثورات پوستی را به همراه خواهد داشت.
بیماری گال به دلیل علائم نسبتاً مشابه با سایر بیماری‌های پوستی، در مرحله اول ممکن است اشتباه تشخیص داده شود. با این حال هرچه شدت نفوذ و تخم گذاری کنه‌ها به داخل پوست افزایش پیدا کند، تشخیص بیماری نیز ساده‌تر خواهد شد. برای مثال گال نروژی یا پوسته‌دار، به دلیل شدت زیاد و علائم کاملاً واضح، تشخیص ساده‌تری نسبت به گال کلاسیک، گال گره‌ای یا گال پوست سر دارد. درماتیت تماسی، فولیکولیت، اگزما، پسوریازیس و حتی جای نیش حشرات، از جمله مواردی هستند که معمولاً به جای گال تشخیص داده می‌شوند.
یکی از بیماری‌های پوستی که شباهت زیادی به بیماری گال کلاسیک یا گال پوست سر دارد، پسوریازیس است. مشخصه اصلی این بیماری ایجاد لکه‌های قرمز روی پوست و همچنین پوسته پوسته شدن نواحی مختلف بدن است. علت دقیق پسوریازیس به طور کامل تشخیص داده نشده است، اما بسیاری از پزشکان عوامل ژنتیکی، نقص در سیستم ایمنی و برخی شرایط محیطی را عامل ایجاد این بیماری می‌دانند.
پسوریازیس زمانی به وجود می‌آید که سیستم ایمنی بدن با ارسال سیگنال‌های معیوب، باعث رشد سریع سول‌های پوست شود. در این صورت، لایه‌های اضافی پوست روی هم انباشته شده و به صورت پوسته‌های مرده، از بدن دفع می‌شوند. این بیماری برخلاف گال، مسری نیست و برای درمان آن از نرم کننده‌ها، قطران زغال‌سنگ، داروهای کورتیکواستروئیدی موضعی، اسید سالیسیلیک، قرص ویتامین D و رتینوئیدهای موضعی استفاده می‌شود.
اگزما یا درماتیت آتوپیک، یکی دیگر از بیماری‌های شایع پوستی است که به دلیل علائمی مانند خارش، التهاب و تحریک پوست، با گال اشتباه گرفته می‌شود. این بیماری بیشتر در کودکان رایج است، اما می‌تواند تمامی در افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد؛ با این حال درماتیت آتوپیک بر خلاف گال، مسری نیست. علائم اصلی این بیماری شامل خارش شدید نقاط ملتهب، لکه‌های خشک ایجاد شده روی پوست که قرمز رنگ یا قهوه‌ای تیره هستند و همچنین پوست سفت و ضخیم شده می‌شوند.
علل ایجاد اگزمای آتوپیک نیز برخلاف بیماری گال، تا حدودی ناشناخته است و برخی پزشکان عواملی مانند سابقه خانوادگی اگزما، محرک‌های شیمیایی مانند صابون‌ها، مواد شوینده و عطرها، آلرژن‌هایی مانند گرد و غبار، شوره حیوانات خانگی و گرده گل‌ها و همچنین سیستم ایمنی ضعیف را عامل ایجاد این بیماری می‌دانند. درماتیت آتوپیک با تجویز استروئیدها، آنتی‌بیوتیک، آنتی‌هیستامین و پمادهای مرطوب کننده قابل درمان است.
اگر پوست شما با مواد حساسیت زا تماس طولانی داشته باشد، ممکن است به بیماری پوستی درماتیت تماسی مبتلا شوید. این بیماری در سه نوع درماتیت تماسی تحریکی، درماتیت تماسی آلرژیک و کهیر تماسی و در اثر تماس پوست با فلزات حساسیت زا مانند نیکل، ترکیبات عطری، پمادهای ضد باکتری، فرمالدئید، ایزوتیازولینون‌ها، کوکامیدوپروپیل بتائین و پارافنیلن دی آمین به وجود می‌آید.
در این بین، درماتیت تماسی آلرژیک به دلیل علائمی مانند خارش شدید، کهیر، تورم پوست، ایجاد ترک روی پوست و پوسته پوسته شدن نقاط بدن، معمولاً به جای بیماری گال اشتباه تشخیص داده می‌شود؛ با این حال خطرات بسیار کمتری نسبت به گال دارد و برخلاف این بیماری، قابل انتقال نیست. درماتیت تماسی را می‌توان با کرم‌های کورتیکواستروئید قوی، پردنیزون و آنتی‌هیستامین، به سادگی درمان کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد گال، اینجا کلیک کنید.
یکی دیگر از بیماری‌های پوستی شایع که ممکن است با گال اشتباه گرفته شود، کهیر پاپولار نام دارد که بر اثر نیش حشرات به وجود می‌آید. علت اصلی ایجاد این بیماری، حساسیت بالای بدن به نیش برخی حشرات نظیر کک، ساس، مگس، کنه و هیره است که معمولاً کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. کهیر پاپولار با سفت‌دانه یا پاپول‌های خارش دار، برجستگی‌های خوشه مانند روی پوست و کهیرهایی پر شده از مایع تشخیص داده می‌شود و نمی‌تواند از شخصی به شخص دیگر، منتقل شود. عوارض این بیماری معمولاً حدود چند ساعت ادامه پیدا می‌کند و با داروهایی نظیر کرم‌های استروئیدی موضعی، آنتی‌هیستامین‌ها و کرم‌های ضدعفونی کننده، به راحتی قابل درمان است.
از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی که معمولاً با گال پوست سر اشتباه تشخیص داده می‌شود، فولیکولیت است. این بیماری غیر مسری به دلیل ایجاد عفونت، آسیب یا تحریک فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود و با نشانه‌هایی نظیر جوش‌های سر سفید اطراف فولیکول‌های مو، برجستگی‌های کوچک روی پوست سر، تب، حساس شدن پوست، خارش و التهاب همراه است. فولیکولیت خفیف بدون مراقبت‌های پزشکی و در صورت استفاده از کمپرس گرم روی نواحی آسیب دیده، در عرض سه روز می‌تواند خود به خود درمان شود. با این حال در صورتی که دلیل ایجاد فولیکولیت باکتری باشد، نیاز به تجویز آنتی‌بیوتیک‌های موضعی یا خوراکی خواهد بود.
درماتیت هرپتی فرم یا هرپتی فرمیس، یکی از بیماری‌های نادر پوستی است که باعث ایجاد تاول‌های خارش دار و ضایعات برجسته روی پوست می‌شود. بثورات پوستی ایجاد شده در این بیماری معمولاً در پوست سر، کمر، باسن، آرنج و زانو ظاهر می‌شوند و معمولاً افراد بین 30 تا 40 سال را درگیر می‌کنند. دلیل اصلی درماتیت هرپتی فرمیس، واکنش بدن به گلوتن است؛ با این حال سابقه خانوادگی و ابتلا به سلیاک نیز می‌تواند شانس ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. با قطع مصرف غذاهای حاوی گلوتن و استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی، می‌توان درماتیت هرپتی فرم را درمان کرد. این بیماری نیز بر خلاف گال، مسری نیست و نمی‌تواند شیوع زیادی داشته باشد.
تشخیص صحیح بیماری گال به خصوص در موارد خفیف، برای برخی از پزشکان نیز با چالش‌های مختلفی همراه است. به همین دلیل معمولاً از روش‌های آزمایشگاهی مانند نمونه برداری پوست، برای تشخیص گال استفاده می‌شود. توصیه می‌کنیم در صورت مشاهده هرگونه تغییرات پوستی، احساس خارش شدید و تغییر در رنگ یا بافت پوست، حتماً به پزشک متخصص یا دکتر گال مراجعه نمایید تا از پیشرفت بیماری جلوگیری شود. درمان قطعی گال تنها با داروهای تجویز شده توسط پزشک امکان‌پذیر خواهد بود و دوره بهبودی نیز ممکن است تا 4 هفته به طول بینجامد.
