پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
پنجشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۴۹: فقط دو دقیقه شرفیاب شدم که اجازه پرداخت پولی را برای والاحضرت اشرف بگیرم، که باید دولت برای مخارج مسافرت ایشان به آمریکا بدهد. فرمودند: فردا جمعه بیا که تمام کارهای عقب افتاده را صحبت کنیم. من امروز باید با نظامیان سر و کله بزنم.
عصری سفیر آمریکا را خواستم و اوامر شاهنشاه را به این شرح ابلاغ کردم: لایحه اعتبارات ما برای خرید اسلحه در سنای آمریکا مانده است، تکلیف چیست؟ - برحسب قانون خاصی که به FMS معروف است آمریکا به ما اعتبار می دهد. چه طور در مورد اسپانیا وقتی قانون FMS گیر می‌کند، می‌گویید [بانک صادرات و واردات] EXIM کمک کند، ولی در مورد ما نمی‌شود؟ نفت هم که از ما نمی خرید - یک قولی کنسرسیوم داده است - معامله با شرکت اکسیدنتال را هم محض خاطر کنسرسیوم به هم زدیم، وعده کنسرسیوم هم معلوم نیست. گفت: به عرض برسان، که لابد در حسن نیت پرزیدنت و من که کوچکترین تردیدی شاهنشاه ندارند. این لایحه به علت این که با لایحه کمک به جنوب شرقی آسیا توأم بوده گیر کرده، خودم می‌روم ترتیبی به این کار بدهم، اگر نشد کار بانک [صادرات و واردات] را مطالعه می‌کنم (به مهدی سمیعی رئیس بانک مرکزی، که عازم آمریکاست، مطلب را گفتم). گفت: موضوع سهمیه هم که منتفی شد، به خصوص که حالا نفت خلیج فارس در آمریکا خیلی گران تمام می‌شود - یک دلار از نفت محلی بیشتر، چون تانکر کم است. به علاوه یک موضوع سیاست داخلی است که رئیس جمهور نمی‌تواند نادیده بگیرد [و] اجازه ورود نفت خارجی به این آسانی‌ها بدهد.
موضوع حل اختلاف نفت پان آمریکن را پرسید. گفتم: حسب الامر شاهنشاه من دنبال می‌کنم، ولی اینها خیلی دندان گرد هستند، بگو کوتاه بیایند. گفت: شما که به پول احتیاج دارید چرا این کار را نمی‌کنید؟ گفتم: احتیاج دلیل آن نیست که انسان حرف زور گوش کند.
