در حالی که خبر درگذشت ایرج قادری کارگردان بازیگر و تهیه کننده سینمای ایران در سایتهای مختلف منتشر شده، پرسنل بیمارستان مهراد می گویند که علائم حیاتی او بسیار ضعیف است، اما فوت او هنوز به ما اعلام نشدهاست.
به گزارش انتخاب به نقل از خبر، خبر درگذشت این بازیگر سینما که سال 1314 در تهران به دنیا آمد در سایت «هفت» و برخی دیگر از سایت ها منتشر شده بود. پرسنل بیمارستان مهراد حال این کارگردان را به شدت وخیم اعلام می کنند.
قادری در سالهای اخیر با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکند و از فروردین سالجاری در بیمارستان مهراد تهران بستری شده است.
این چهره پیشکسوت سینمای ایران فعالیت سینماییاش را در سال ۱۳۳۴ آغاز کرد.
با بازی در فیلمی ازساموئل خاچیکیان با نام چهار راه حوادث. پس از آن بود
که به تدریج به بازیگری سرشناس در سینمای قبل از انقلاب تبدیل شد.
پس از انقلاب نیز با فیلمهای پر فروش «دادا»، «برزخیها» و «تاراج» تلاش
کرد که در سینمای بسیار دگرگون شده پس از انقلاب نیز به حرفهاش ادامه دهد.
اما سیاستگذاران سینمایی به مدت ده سال از ۱۳۶۳ تا ۱۳۷۳ به او اجازه فعالیت
ندادند. در سال ۱۳۷۳ با فیلم تازهای به نام «میخواهم زنده بمانم» به
سینما بازگشت و از آن پس توانست با رعایت موازین تازه و بیشتر در مقام
کارگردان، به کارش ادامه دهد. آخرین فیلم او «شبکه» نام داشت که در سال
۱۳۸۹ کارگردانی کرد.
مجموعه فعالیتهای هنری ایرج قادری بدین شرح است:
کارگردانی
شبکه (۱۳۸۹)، پاتو زمین نذار (۱۳۸۷)، محاکمه (۱۳۸۵)، آکواریوم
(۱۳۸۴)، چشمان سیاه (۱۳۸۱)،سام و نرگس (۱۳۷۹)، شهرت (۱۳۷۹)، طوطیا
(۱۳۷۷)، پنجه در خاک (۱۳۷۶)، نابخشوده (۱۳۷۵)، میخواهم زنده بمانم
(۱۳۷۳)، تاراج (۱۳۶۳)، برزخیها (۱۳۶۱)، دادا (۱۳۶۱)، برادر کشی
(۱۳۵۷)، پشت و خنجر (۱۳۵۶)، حکم تیر (۱۳۵۶)، دو کله شق (۱۳۵۶)، سرسپرده
(۱۳۵۶)،بت (۱۳۵۵)، بیدار در شهر (۱۳۵۵)، سینه چاک (۱۳۵۵)، رفیق
(۱۳۵۴)، هدف (۱۳۵۴)، هوس (۱۳۵۴)، قفس (۱۳۵۳)، بیحجاب (۱۳۵۲)، بیقرار
(۱۳۵۲)، اتل متل توتوله (۱۳۵۱)، عطش (۱۳۵۱)، برای که قلبها میتپد
(۱۳۵۰)، جان سخت (۱۳۵۰)، نقره داغ (۱۳۵۰)،خشم عقابها (۱۳۴۹)،سکه شانس
(۱۳۴۹)،رابطه (۱۳۴۸)، سوگند سکوت (۱۳۴۸)، بسترهای جداگانه (۱۳۴۷)،شاهراه
زندگی (۱۳۴۷)، لیلاج (۱۳۴۵)،داغ ننگ (۱۳۴۴)
نویسندگی
آکواریوم (۱۳۸۴)، سام و نرگس (۱۳۷۹)، پنجه در خاک (۱۳۷۶)، لیلاج (۱۳۴۵)
بازیگری
شبکه (۱۳۸۹)، پاتو زمین نذار (۱۳۸۷)، محاکمه (۱۳۸۵)، آکواریوم (۱۳۸۴)، شهرت
(۱۳۷۹)، برزخیها (۱۳۶۱)، دادا (۱۳۶۱)،پنجمین سوارسرنوشت (۱۳۵۹)،برادر
کشی (۱۳۵۷)،لبه تیغ (۱۳۵۷)، پشت و خنجر (۱۳۵۶)، حکم تیر (۱۳۵۶)، دو کله شق
(۱۳۵۶)، سرسپرده (۱۳۵۶)، طغیانگر (۱۳۵۶)، کوسه جنوب (۱۳۵۶)، بینشان
(۱۳۵۵)، بیدار در شهر (۱۳۵۵)، چلچراغ (۱۳۵۵)، سینه چاک (۱۳۵۵)، پلنگ در شب
(۱۳۵۴)، رفیق (۱۳۵۴)، شاهرگ (۱۳۵۴)، عمو فوتبالی (۱۳۵۴)، هدف (۱۳۵۴)، هوس
(۱۳۵۴)، ترکمن (۱۳۵۳)، دکتر و رقاصه (۱۳۵۳)،قفس (۱۳۵۳)،مرگ در باران
(۱۳۵۳)، موسرخه (۱۳۵۳)،بیحجاب (۱۳۵۲)،بیقرار (۱۳۵۲)،بیگانه
(۱۳۵۲)، شلاق (۱۳۵۲)، مترس (۱۳۵۲)، ناخدا باخدا (۱۳۵۲)، نامحرم
(۱۳۵۲)، اتل متل توتوله (۱۳۵۱)، توبه (۱۳۵۱)، عطش (۱۳۵۱)، برای که
قلبها میتپد (۱۳۵۰)، جان سخت (۱۳۵۰)، دلهای بی آرام (۱۳۵۰)، غلام
ژاندارم (۱۳۵۰)، میعادگاه خشم (۱۳۵۰)، نقره داغ (۱۳۵۰)،آژیر خطر
(۱۳۴۹)، خشم عقابها (۱۳۴۹)، کوچه مردها (۱۳۴۹)، جدایی (۱۳۴۸)، جیببر
خوشگله (۱۳۴۸)، رابطه (۱۳۴۸)، سوگند سکوت (۱۳۴۸)، بسترهای جداگانه
(۱۳۴۷)،تکتازان صحرا (۱۳۴۷)، دشت سرخ (۱۳۴۷)، رودخانه وحشی
(۱۳۴۷)، شاهراه زندگی (۱۳۴۷)، دو انسان (۱۳۴۵)، لیلاج (۱۳۴۵)، مامور دو
جانبه (۱۳۴۵)، داغ ننگ (۱۳۴۴)، فریاد دهکده (۱۳۴۴)، بنبست (۱۳۴۳)، نیرنگ
دختران (۱۳۴۳)، تار عنکبوت (۱۳۴۲)، ور پریده (۱۳۴۱)، گلی در شورهزار
(۱۳۴۰)، ماجرای جنگل (۱۳۳۹)، چشمه آب حیات (۱۳۳۸)
تهیهکنندگی
شبکه (۱۳۸۹)، آکواریوم (۱۳۸۴)، پشت و خنجر (۱۳۵۶)، موسرخه (۱۳۵۳)،لیلاج
(۱۳۴۵)، داغ ننگ (۱۳۴۴)، بن بست (۱۳۴۳)،تار عنکبوت (۱۳۴۲)، ماجرای جنگل
(۱۳۳۹)
تدوین
پنجه در خاک (۱۳۷۶)
ایرج قادری که بود؟امیر ایرج قادری در سال 1314 در تهران دیده به جهان گشود.
وی پس از اخذ دیپلم، در رشته داروسازی در دانشگاه پذیرفته شد اما تحصیلات را ناتمام رها کرد و به هنر رو آورد.
قادری فعالیت در سینما را سال 1334 با بازی در فیلم «چهار راه حوادث» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان آغاز و سال 1341 شرکت سینمایی پانوراما را تأسیس کرد.
وی که اغلب به عنوان یکی از فیلمسازان سینمای پیش از انقلاب شناخته میشود، فعالیت خود در دوران پس از پیروزی انقلاب را با ساخت «تاراج» ادامه داد.
بعد از این فیلم و تا اوایل دهه 70 فیلمی نساخت و با درام جنایی «میخواهم زنده بمانم» فیلمنامهای از رسول صدرعاملی و براساس داستان زندگی پدرام تجریشی فعالیت خود را مجددا آغاز کرد.
ایرج قادری کارگردان، فیلمنامه نویس و بازیگر سرشناس قدیمی از بیماری سرطان ریه رنج میبرد اما همچنان با علاقه به حرفه بازیگری و کارگردانی ادامه میدهد.
چو بر گورم بخواهی بوسه دادن رخم را بوسه ده کاکنون همانیم
روحش شاد