دسترسی بیماران به نتایج آزمایش‌های پزشکی بیش از پیش امکان‌پذیر شده است، اما این تغییر لزوماً نتیجه‌ی مثبتی ندارد، طبق یک مطالعه جدید که هشدار می‌دهد این روند باعث ایجاد سردرگمی و اضطراب در بیماران شده است.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ به لطف قانون‌گذاری‌هایی که از بیماران می‌خواهند نتایج آزمایش‌های پزشکی خود را بلافاصله پس از آماده شدن مشاهده کنند، بیماران اکنون بیشتر از همیشه به این نتایج دسترسی دارند.
اما این موضوع به‌طور لزوماً مفید نیست. مطالعه‌ای جدید هشدار می‌دهد که در برخی مواقع، بیماران نتایج آزمایش‌ها را پیش از آنکه پزشک آنها را بررسی کرده باشد، می‌خوانند. این امر موجب سردرگمی و اضطراب زیاد می‌شود، زیرا بسیاری از گزارش‌های پزشکی حاوی اصطلاحات تخصصی هستند که برای بیمار معمولی قابل فهم نیستند.
به منظور حل این مشکل، دکتر لاپدیس و همکارانش آزمایش کردند که آیا بیماران می‌توانند از گزارش‌های پاتولوژی که به‌طور خاص برای درک بهتر بیماران نوشته شده‌اند، بهره‌مند شوند یا خیر.
گزارش‌های پاتولوژی متمرکز بر بیمار
گزارش‌های پاتولوژی که با تمرکز بر نیازهای بیمار نوشته می‌شوند، اطلاعات مهمی درباره تشخیص بیمار به‌طور واضح و با حداقل استفاده از اصطلاحات پزشکی به‌طور ساده‌تری ارائه می‌دهند.
برای مثال، یک گزارش پاتولوژی استاندارد ممکن است عبارتی مانند «آدنوکارسینوما پروستات» را شامل شود، در حالی که در گزارش متمرکز بر بیمار، این بیماری به‌سادگی «سرطان پروستات» نامیده می‌شود.
جزئیات مطالعه
برای انجام این مطالعه، محققان بیش از 2200 مرد بین 55 تا 84 سال که سابقه‌ای از سرطان پروستات نداشتند، را به‌عنوان شرکت‌کننده در نظر گرفتند. این مردان در یک سناریوی فرضی قرار گرفتند که آزمایش‌های بیوپسی پروستات را به‌دلیل علائم مشکلی در ادرار خود انجام داده بودند.
شرکت‌کنندگان در مطالعه سه نوع گزارش مختلف را مشاهده کردند: گزارش‌های استاندارد آزمایش‌های بیمارستان‌های غیرنظامی یا بیمارستان‌های وزارت امور کهنه‌سربازان (VA)، و یک گزارش که به‌طور خاص برای بیماران نوشته شده بود.
نتایج مطالعه
از شرکت‌کنندگان خواسته شد که تشخیص خود را، سطح ریسک و نمره گلیسون (میزان تهاجمی بودن سرطان پروستات) از روی گزارش شناسایی کنند. نتایج نشان داد که اکثر افراد نمی‌توانستند اطلاعات پایه‌ای مانند اینکه آیا سرطان پروستات دارند یا خیر، را از گزارش‌های استاندارد استخراج کنند.
برای مثال، تنها 39% از کسانی که گزارش‌های استاندارد بیمارستان را خواندند، توانستند به‌درستی تشخیص دهند که گزارش نشان‌دهنده وجود سرطان است.
در مقابل، 93% از کسانی که گزارش متمرکز بر بیمار را مشاهده کردند، به‌درستی تشخیص دادند که گزارش نشان‌دهنده سرطان پروستات است.
واکنش‌های بیمار
این عدم درک باعث شد که برخی بیماران نگرانی‌هایی را تجربه کنند که در واقع نباید وجود می‌داشت. بیماران به‌طور صحیحی نگران شدند اگر گزارش‌های متمرکز بر بیمار را می‌خواندند، اما در مواردی دیگر، کسانی که گزارش‌های استاندارد را خواندند، بسیار نگران شدند در حالی که ریسک کمی داشتند یا نگرانی مناسبی در مورد تشخیص پرخطر نداشتند.
این تیم قصد دارد در آینده بیشتر در مورد مزایای گزارش‌های متمرکز بر بیمار در دانشگاه میشیگان تحقیق کند. در عین حال، دکتر لاپدیس به بیماران توصیه می‌کند که پیش از انجام هر آزمایشی با پزشکان خود در مورد نحوه خواندن چنین گزارش‌هایی صحبت کنند تا آنها آمادگی لازم را برای بررسی آنها داشته باشند.
