سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت های روزنوشت علم را منتشر می کند.
۲۵ مرداد ۱۳۴۹: صبح پس از ملاقات‌های مفصل که در نتیجه اشاعه خبر ورود من ناچار دست داد، شرفیاب شدم. آن قدر شاه محبت کرد که واقعاً من نمیدانم چه جور سپاس بگزارم. شرحی در خصوص ناخوشی خودم عرض کردم که جز خستگی مفرط چیز دیگری نیست و من غصه میخوردم که به شاهنشاه چه میگذرد. فرمودند: کار من که ساعاتش زیاد نیست. عرض کردم: غصه اش هزار برابر است، علاوه بر آن که من میدانم پنجشنبه و جمعه را هم از دست خویشاوندان و خویشاوندان خویشاوندان، با آن که مثلاً در حال تعطیل هستید استراحت ندارید. باید فکری بکنم و شما را که برای کشور یک وجود بدون جانشین هستید نگاه دارم. چه معنی دارد که به علت دوستی‌های خاله خان باجی، اوقات عزیزتان تلف بشود. فرمودند: راست میگویی، پنجشنبه و جمعه را باید استراحت بکنم ولی چه جور از دست اینها آسوده بشوم؟ عرض کردم شما اجازه اش را بدهید، کارش با من. خود من هم برای اینکه حسادتی را تحریک نکنم، با شما به خارج نمی روم، ولی ترتیب تشریف بردن شما را میدهم. باری بعد به صحبتهای دیگر کشید و قریب دو ساعت شرفیاب بودم......
سفیر آمریکا به من گفته بود به عرض برسانم، دو ژنراتور یکصد و پنجاه هزار کیلو واتی از ژنرال الکتریک خریداری شود، چون اکازیون است- برای [نیروگاه] شهریار. فرمودند: من با آمریکایی ها خیلی عصبانی هستم. عرض کردم: میدانم، جواب نیکسون را که در غيبت من رسیده بود، دیدم، وعده سر خرمن است. فرمودند بلی، نمی دانم با اینها چه بکنم؟ عرض کردم: گویا کنسرسیوم نفت به قولی که دیروز نخست وزیر میگفت وعده هایی داده است. فرمودند: بلی، ولی هنوز عملی نکرده اند - دیروز در فرودگاه که منتظر تشریف فرمائی شاهنشاه بودم، نخست وزیر از وضع اقتصادی خیلی نگران بود؛ می گفت کنسرسیوم وعده هایی داده است، تازه اگر عمل کند. تمام پول آن را قبلاً تعهد کرده ایم!
راجع به فروش نفت در آمریکا اوامری فرمودند, به سفیر آمریکا ابلاغ کردم. او می گفت: چنان که میدانی مسأله سهمیه یک امر سیاسی داخلی مهمی برای رئیس جمهور است، به این آسانی ها نمی تواند تصمیم بگیرد. راست هم میگوید....
یادداشت‌های اسدالله علم: سر شب کمیسیونی با دکتر اقبال رئیس هیئت مدیره شرکت نفت و آموزگار، وزیر دارائی، با شرکت نفت پان آمریکن داشتم، که حسب الامر شاهانه باز فیصله آن به من محول شده است. دو ساعتی وقت صرف کردیم به جایی نرسید.
