ایرنا: آمار گلزنی ناامیدکننده تیم ملی فوتبال در سه هفته گذشته از مرحله نهایی انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶، ضعف بازی‌گرفتن از مهاجمان و عدم تغذیه از سوی هافبک‌ها و همچنین بی‌دقتی در زدن ضربات آخر را برجسته می‌سازد.
هفته سوم مرحله نهایی انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۶ در منطقه آسیا در حالی به پایان رسید که تیم ملی فوتبال پس از ۲ برد در ۲ هفته اول، در بازی سوم برابر ازبکستان به تساوی بدون گل رسید تا شاگردان امیر قلعه‌نویی با با ۷ امتیاز و به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به ازبک‌ها در همان رده دوم باقی بمانند. نگاهی به جدول گروه A در پایان هفته سوم، نشان می‌دهد که تیم ملی در خط دفاعی با سه کلین‌شیت و بدون گل خورده توانسته است تا همراه با ژاپن و عراق در بین ۱۸ تیم حاضر در مرحله نهایی، بهترین عملکرد را را به نام خودش ثبت کند، آماری که به تیم کشورمان در فاز دفاعی تا اینجای مسابقات، نمره قبولی می‌دهد.
خلاف خط دفاع، در خط حمله، گل‌های زده تیم ملی در ۳ بازی گذشته انتخابی جام‌جهانی، ناامیدکننده است. تیم ملی در ۳ بازی تنها ۲ گل توسط مهدی قایدی و مهدی طارمی در پیروزی‌های یک بر صفر برابر قرقیزستان و امارات به ثمر سانده است.
آمار تیم ملی نشان‌دهنده میانگین ۰.۶۶ گل در هر مسابقه است؛ یعنی تیم ملی در ۳ بازی، هر ۱۳۵ دقیقه یک گل به ثمر رسانده است که نشان می‌دهد تیم ملی فوتبال خلاف خط دفاع، در خط حمله با مشکل روبه‌رو است.
دومین خط حمله ضعیف آسیا
تیم کشورمان در پایان هفته سوم انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶، در بین ۱۸ تیم مرحله نهایی، از نظر گل زده، در رده شانزدهم قرار دارد و تنها کویت و فلسطین با یک گل در ۳ بازی، گل زده کمتری نسبت به تیم کشورمان دارند. ایران در کنار عراق با ۲ گل زده، در رده دوم خط حمله ضعیف سه هفته گذشته قرار دارد.
آمار ضعیف ایران در شرایطی است که ژاپن با ۱۴ گل زده در ۳ بازی که معادل ۴.۶ گل در هر مسابقه، بیشترین گل زده را در تا اینجای مسابقات به نام خودش ثبت کرده است. البته در بین تیم‌های مطرح آسیایی عربستان و استرالیا هم در آمار گلزنی عملکرد چندان بهتری نسبت به تیم کشورمان ندارند و تنها یک گل بیشتر از تیم کشورمان زده‌اند و با ۳ گل در ۳ بازی، در رده سوم ضعیف‌ترین خطوط حمله انتخابی جام‌جهانی در منطقه آسیا قرار دارند.
هر چند باید زمان بیشتری به تیم ملی داد و با گذشت ۳ بازی نمی‌توان قضاوت کاملی درباره عملکرد تهاجمی تیم ملی کرد، اما زدن ۲ گل در ۳ بازی با توجه به حریفانی که تیم ملی به خصوص در ۲ بازی اول پیش رو داشته، زنگ خطر را به صدا درآورده است.
تیم ملی فوتبال در حالی دور سوم و نهایی انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۶ را با یک آمار ناامیدکننده در خط حمله دنبال می‌کند که تیم کشورمان مرحله قبلی را با آمار ۱۶ گل زده در ۶ بازی به پایان رسانده بود. آمار گلزنی تیم ملی در مرحله قبلی، میانگین ۲.۶ گل در هر بازی بوده است. مقایسه آمار مرحله گذشته با آمار فعلی نشان می‌دهد که تیم ملی در هر بازی ۲ گل کمتری نسبت به مرحله قبل به ثمر رسانده است.
عملکرد غیرقابل قبول تیم ملی در خط حمله در فاصله یک هفته مانده به پایان دور رفت، در شرایطی است که در خط حمله تیم ملی یک دوجین مهاجم و هافبک هجومی تراز اول و آماده در اختیار دارد؛ بازیکنانی که هر کدام از تیم‌های آسیایی، آرزوی داشتن آنها را دارند.
مهدی طارمی و سردار آزمون، زوج خط حمله تیم ملی در تیم‌های باشگاهی‌شان در بهترین شرایط قرار دارند. طارمی که در فصل جدید به ایتالیا رفته است و پیراهن اینتر را بر تن می‌کند، در این تیم بزرگ گرچه به عنوان آلترناتیو مارکوس تورام و لائوتارو مارتینز از سوی سیمونه اینزاگی به بازی گرفته می‌شود اما در فرصت‌هایی که برای بازی پیدا می‌کند، توانسته عملکرد قابل قبولی را به نمایش بگذارد.
او قبل از اضافه شدن به تیم ملی برای فیفادی و بازی‌های انتخابی جام‌جهانی، توانست در هفته دوم لیگ قهرمانان اروپا و در بازی اینتر برابر ستاره سرخ بلگراد، اولین گلش را با لباس نراتزوری در یک بازی رسمی به ثمر برساند و در پیروزی ۴ بر صفر تیمش، با زدن یک گل و دادن ۲ پاس گل، عملکرد چشمگیری را ثبت کند.
آزمون هم که از ایتالیا به امارات کوچ کرده و برای شباب‌الاهلی بازی می‌کند، در این تیم اماراتی عملکرد خیره‌کننده‌ای را در آمار گلزنی در بازی‌های گذشته از فصل جاری داشته است. آزمون در ۹ بازی برای این تیم اماراتی در ۹ دیدار در تمامی رقابت‌ها، ۹ گل به ثمر رسانده است.
مهدی قایدی دیگر مهاجم تیم ملی هم در ۵ بازی برای تیم باشگاه‌اش یعنی اتحاد کلبا در فصل جدید، ۳ گل زده است. شهریار مغانلو، دیگر مهاجم ایران که در فصل جاری او هم راهی اتحاد کلبا و لیگ امارات شده، در ۵ بازی که تاکنون برای تیم اماراتی به میدان رفته، ۲بار گلزنی کرده است.
چرا اما مهاجمان آماده‌ای که در باشگاه‌شان توانسته‌اند گلزن ظاهر شوند، در تیم ملی تاکنون قفل به پا دارند؟ طارمی و قایدی، ۲ گلزن تیم کشورمان بوده‌اند و تاکنون سردار با وجود آمار خوبی که در لیگ امارات در همین شروع کار داشته، نتوانسته تا در تیم ملی موفق ظاهر شود.
به نظر می‌رسد ضعف بازی‌گرفتن از مهاجمان و عدم تغذیه از سوی هافبک‌ها و همچنین بی‌دقتی در زدن ضربات آخر مهم‌ترین عوامل در کاهش زهر بازیکنان خط آتش تیم ملی باشد که سبب شده آنها خلاف گذشته، پایشان کمتر به گلزنی باز شود و دیگر خبری از آن خط حمله مرگباری که توان عبور از هر خطر دفاعی در آسیا را داشت، نباشد.
به نظر می‌رسد امیر قلعه‌نویی باید با تجدیدنظر در برنامه‌ها و تاکتیک‌هایی که در خط حمله و هافبک دارد، با تغییراتی به دنبال احیای توان خط حمله ایران باشد، توانی که امروز به نظر می‌رسد محصور شده و بازیکنان نمی‌توانند زهرشان را به تیم‌های رقیب بریزند و به اصطلاح قفل به پایشان زده شده است!
