معاون اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد در مورد کاهش تولید فولاد در ایران، می‌گوید که دلیل این کاهش تولید در ایران بیشتر برمی‌گردد به بحث تامین انرژی و محدودیت تامین برق و گاز و همچنین به محدودیت صادراتی فولاد ایران، که آنجایی که باید صادر می‌کردیم، نتوانستیم و مجبور شدیم تولید را کاهش دهیم.
گزارشی که مجمع جهانی فولاد به تازگی منتشر کرده است، نشان می‌دهد که با وجود اینکه تولید فولاد ایران در ابتدای سال جاری میلادی با رشد ۱۲ درصدی همراه بوده، اما بعد از تحریم‌های غرب علیه روسیه، به شدت کاهش یافته است.
وحید یعقوبی در گفت و گو با «انتخاب» در تحلیل خود از آمارهای این گزارش، بیان کرد: «در گزارش شش ماهه‌ای که انجمن جهانی فولاد منتشر کرده است، نشان از این دارد که تولید فولاد در دنیا، به واسطه سیاست‌های انقباضی حاکم روی کامیونیتیتی‌ها، کاهش داشته است. در واقع بر اساس همین گزارش، تولید فولاد ایران هم در ماه ژوئن، ده درصد کاهش را تجربه کرده است و این مهم در دوره شش ماهه، آن هم برای ایران که قبلا رکورددار رشد تولید فولاد دنیا بوده، رقم بزرگی است.»
وی خاطر نشان کرد: «در کل دنیا هم تولید فولاد در شش ماه، 5 و نیم درصد کاهش داشته و تقریبا به 950 میلیون تن رسیده است. چین هم که بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد بوده، 6 و نیم درصد کاهش تولید داشته است. این رقم برای چین که تولید بسیار زیادی دارد و سالیانه حدود یک میلیارد و صد میلیون تن فولاد تولید می‌کرده، عدد نسبتا بزرگ و قابل توجهی است. اگر آمار کشورهای دیگر را هم نگاه کنیم، عمدتا تولید فولاد در این کشورها هم کاهش داشته و رشد منفی را تجربه کرده‌اند.»
یعقوبی درمورد علت کاهش تولید فولاد در دنیا، مطرح کرد: «دلیلش برمی‌گردد به سیاست‌های رشد اقتصادی که در دنیا وجود دارد، سیاست‌های زیست محیطی که چین دارد دنبال می‌کند، کاهش قیمتی که کامودیتی‌ها به واسطه افزایش نرخ بهره بانک‌های مرکزی امریکا و اروپا، داشته‌اند. بیشترین نرخ کاهش تولید فولاد را هم اول ایران با 10 و هشت دهم درصد داشته و بعد هم روسیه است که 7 و دو دهم درصد داشته است که همانطور هم که می‌دانید این دو کشور تحریم هستند.»
معاون اجرایی انجمن تولیدکنندگان فولاد درباره علت کاهش تولید فولاد در کشور، گفت: «دلیل این کاهش تولید در ایران بیشتر برمی‌گردد به بحث تامین انرژی و محدودیت تامین برق و گاز و همچنین به محدودیت صادراتی فولاد ایران، که آنجایی که باید صادر می‌کردیم، نتوانستیم و مجبور شدیم تولید را کاهش دهیم. عمده قضیه اما به محدودیت‌های تامین انرژی و محدودیت برق و گاز برمی‌گردد.»
وی درباره نقش روسیه در تصاحب بازارهای فولاد ایران، اظهار کرد: «روسیه در بازارهای صادراتی ما دخیل است و در کاهش تولید به آن صورت نقشی ندارد. روسیه دارد بازارهای صادراتی فولاد ایران را، از طریق کاهش شدید قیمت، تصاحب می‌کند. دولت روسیه هم از فولادسازان خود حمایت می‌کند برای اینکه صادراتش در این شرایط تحریمی ایجاد شده، تداوم پیدا کند. دولت روسیه مابه التفاوت قیمتی را از طرق مختلفی همچون دادن سوبسید و یارانه‌های مختلف، پرداخت می‌کند. اما در ایران ما چنین حمایتی را، برای اینکه بخواهیم با این کاهش قیمت‌ها رقابت کنیم، از سوی دولت نداریم. به همین دلیل سهم بازار صادراتی فولاد ایران دارد کاهش پیدا می‌کند و یک بخشش را روسیه دارد تصاحب می‌کند.»
یعقوبی همچنین در خصوص زمزمه‌های حذف یارانه انرژی از سبد دولت، عنوان کرد: «تقریبا در ایران دیگر یارانه انرژی تعلق نمی‌گیرد. در حالیکه مزیت نسبی تولید فولاد در ایران، انرژی است. یعنی اگر قرار باشد که انرژی مزیتی برای فولاد ایران نداشته باشد، اصلا تولید فولاد در ایران بی‌معنا می‌شود. کشورها بر اساس مزیت نسبی‌شان یک تولید اقتصادی را بنیانگذاری می‌کنند؛ فولاد ایران هم بر اساس سنگ آهن، انرژی و نیروی اقتصادی که داشته بنیانگذاری شده است. حال اگر قرار باشد که سنگ آهن و انرژی به به نرخ‌های جهانی نزدیک شود، که همین هم شده است، و نیروی متخصص به واسطه تعداد بالایی که به شرکت‌ها تحمیل می‌کنند، هزینه شرکت‌ها را افزایش داده است، این مزیت هم از فولاد ایران گرفته شود، اساسا دلیلی برای سرمایه‌گذاری در فولاد باقی نمی‌ماند. به همین دلیل حتما باید مزیت نسبی تولید فولاد در ایران، دست‌کم در حوزه انرژی و مواد اولیه باقی بماند. اما در حقیقت می‌بینیم که گاز حدود 6 الی 7 برابر و برق هم ده برابر شده است. این‌ها مزیت تولید فولاد در ایران و سرمایه‌گذاری برای توسعه را می‌گیرد.»
