مهر: بررسی شواهد جدید نشان می دهد که برخی از داروهای دیابت به نظر می رسد خطر ابتلا به زوال عقل یا بیماری آلزایمر در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می دهند.
به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش می‌دهند که خطر زوال عقل و آلزایمر در بیمارانی که تحت درمان با متفورمین یا دسته‌ای از داروهایی موسوم به «مهارکننده های همراه گلوکز سدیم -۲ (SGLT-۲)» هستند، در مقایسه با سایر داروهای دیابت به طور قابل توجهی کمتر است.
به گفته محققان، حدود ۵۳۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به دیابت نوع۲ هستند و حداقل ۵۰ درصد افزایش خطر ابتلاء به اختلالات شناختی و زوال عقل در این افراد وجود دارد.
«یئو جین چوی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کیونگ هی در سئول کره جنوبی، گفت: «مطالعه ما به شواهد موجود کمک کرده و مزایای بالقوه مهارکننده‌های SGLT-۲ را در کاهش خطر زوال عقل ارائه می‌کند و در نتیجه پیامدهای بالینی قابل توجهی برای مدیریت دیابت ارائه می‌دهد.»
چوی افزود: «بیماران مسن ۷۵ ساله یا بیشتر ممکن است به ویژه از این یافته‌ها بهره مند شوند، زیرا آنها اغلب با نگرانی‌های سلامت شناختی بیشتری روبرو هستند.»
محققان برای بررسی خود، داده‌های ۱۶ مطالعه قبلی که بیش از ۱.۵ میلیون بیمار را شامل می‌شد، تجزیه و تحلیل کردند. این مطالعات شش گروه دارویی دیابتی را مورد بررسی قرار دادند: مهارکننده‌های DPP۴، متفورمین، مهارکننده‌های SGLT-۲، سولفونیل اوره‌ها، مهارکننده‌های آلفا گلوکوزیداز و تیازولیدین دیون‌ها.
نتایج نشان می‌دهد که کمترین خطر ابتلاء به زوال عقل و آلزایمر در بیمارانی که متفورمین مصرف می‌کردند، مشاهده شد.
اما به گفته محققان، مهارکننده‌های SGLT-۲ هم با کاهش خطر زوال شناختی مرتبط بودند و هم فواید سلامت قلب را به همراه داشتند. این داروها عبارتند از dapagliflozin و Empagliflozin.
علاوه بر این، نتایج نشان می‌دهد که مهارکننده‌های SGLT-۲ در کاهش خطر زوال عقل در بیماران ۷۵ ساله و بالاتر، بهتر از سایر داروها از جمله متفورمین عمل می‌کنند.
چوی گفت: «ما از نتایج مطالعه، به ویژه مزایای شناختی بالقوه مهارکننده‌های SGLT-۲ نسبت به متفورمین و مهارکننده‌های DPP-۴ در بیماران ۷۵ ساله یا بالاتر، کاملاً شگفت‌زده شدیم. این یافته به‌ویژه با توجه به اینکه مهارکننده‌های SGLT-۲ در حال حاضر برای مدیریت نارسایی قلبی نیز استفاده می‌شوند قابل توجه است.»
به گفته محققان، متفورمین با کاهش میزان گلوکز تولید شده توسط کبد و حساس‌تر کردن بافت ماهیچه‌ای به انسولین عمل می‌کند.
مهارکننده‌های SGLT-۲ میزان گلوکز دفع شده در ادرار را افزایش و سطح قند خون را کاهش می‌دهند.
