نام سریال : پارتی داون - Party Down
سال تولید : 2009
ژانر: سیتکام
شبکه: استارز
تعداد قسمت‌ها: ۲۵
وضعیت سریال: اتمام فصل سوم
میانگین امتیازات سریال Party Down در IMDB: ۸/۲ از ۱۰
بازیگران: آدام اسکات، کن مارینو، لیزی کاپلان و...
خلاصه سریال
«پارتی داون» روایتگرِ داستان گروهی از بازیگران و نویسندگانِ تازه‌کار اما جویای‌نام است که برای یک شرکتِ کیترینگ که مسئولیتِ پذیرایی و تدارکاتِ مجالس را برعهده دارد، کار می‌کنند. این گروه درحالی که خرجِ زندگی‌شان را ازطریقِ انجام این کار درمی‌آورند، امیدوارند که بالاخره در هالیوود به موفقیت برسند و شغلِ رویاهایشان را به حقیقت بدل کنند. آن‌ها در هرکدام از اپیزودهای سریال، مسئولیتِ تدارکات و پذیرایی از یک مهمانیِ جدید را برعهده می‌گیرند و درگیر زندگیِ عجیب‌و‌غریبِ مهمانان رنگارنگ و ثروتمندشان می‌شوند...
درباره سریال
«پارتی داون» در چارچوبِ زیرژانر «کمدی محل کار» جای می‌گیرد و تداعی‌گر سریال‌هایی مثل «آفیس» و «پارک‌ها و تفریحات» (سریالی که آدام اسکات بعد از لغو شدنِ «پارتی داون» به آن پیوست) است. عنصر متمایزکننده‌اش اما این است که در «پارتی داون» محل کار یکسان باقی نمی‌ماند، بلکه اپیزود به اپیزود تغییر می‌کند. این طرح داستانی نه‌تنها جذابیت‌اش را در طول وقفه‌ی بلندمدتی که بینِ فصل دوم و سوم اُفتاده بود از دست نداده است، بلکه اتفاقاً بامزه‌تر و دراماتیک‌تر از ۱۳ سال گذشته شده است: چون کار کردنِ این کاراکترها برای شرکت کیترینگ بعد از گذشت این همه سال، فقط یک معنی می‌تواند داشته باشد: آن‌ها از محقق کردنِ شغلِ رویاهایشان شکست خورده‌اند! احیای سریال‌های قدیمی اقدامی حساس است؛ چون بعضی‌وقت‌ها موفقیتِ نسخه‌ی اصلی محصولِ زمانِ به‌خصوصی در زندگی سازندگان و مخاطبانش است و تکرار آن آسان نخواهد بود. فصل سوم «پارتی داون» اما به‌شکلی ریتم و مولفه‌های دو فصل قبلی را بدون لغزش بازآفرینی می‌کند که انگار نه انگار ۱۳ سال از پخش فصل قبلی می‌گذرد. نه‌تنها کاراکترهای قدیمی با نقش‌آفرینی آدام اسکات و کن مارینو همچنان شیمیِ خنده‌دارِ سابقشان را حفظ کرده‌اند، بلکه شخصیت‌های جدید هم آن‌قدر طبیعی در میانشان بُر می‌خورند و آن‌قدر سریع در دلِ طرفداران جا باز می‌کنند که انگار از روز اول جزئی از این اکیپ بوده‌اند.
سخن نهایی درباره فصل سوم
در نتیجه، فصل سوم پارتی داون، اگرچه انرژی کمیک و جسارت دیوانه‌وار فصول اولیه‌اش را ندارد، و در همراهی با تغییرات فرهنگی وقت، تا حد قابل‌توجهی محتاط و محافظه‌کار شده‌است، به شکل قابل‌احترامی از نگاه و جهان‌بینی بالغانه‌اش عقب نمی‌کشد. گذشت زمان و تغییرات شخصیت‌ها را برای تقویت دیدگاه واقع‌بینانه‌اش به‌کارمی‌گیرد، و نهایتا به ارائه‌ی قابل‌قبولی تبدیل می‌شود. فرصتی ارزشمند برای طرفداران کم‌تعداد این سیتکام کوچک و متفاوت؛ تا با شخصیت‌های محبوب‌شان تجدید دیدار کنند.
