به گزارش انتخاب، در آرشیو ملی ایران (سازمان اسناد و کتابخانه ملی) اسناد زیادی درباره‌ی فیلم «گاو» نگهداری می‌شود که شامل قراردادها، هزینه‌های ساخت، اکران و توفیقات بین‌المللی و مخالفت‌ها با نمایش آن در خارج از کشور است. حالا آرشیو ملی این اسناد را در سندنامه‌ی شماره‌ی ۱۵ منتشر کرده است.
دومین تجربه‌ی فیلم‌سازی داریوش مهرجویی، کارگردان جوان سینما پس از «الماس ۳۳» با این شرط توانست روی پرده سینما پدیدار شود که اولِ فیلم بنویسند: «داستانی که در این فیلم از نظر تماشاچیان محترم می‌گذرد، مربوط به چهل سال قبل می‌باشد.» قراردادی در ۱۴ خرداد ۱۳۴۷ بین اداره‌ي کل امور سینمایی کشور و غلامحسین ساعدی و داریوش مهرجویی برای ساخت فیلم «گاو» امضا شد که حق‌الزحمه‌ی کارگردانی و تنظیم سناریو، دکوپاژ، امتیاز کتاب و دستمزد هنرپیشگان و یک فیلم‌بردار مقطوعا به مبلغ ۱.۴۵۰.۰۰۰ ریال بود.
فیلم البته چنان‌که مهرجویی در نامه‌ای به وزیر وقت فرهنگ و هنر نوشت، با استقبال منتقدان روبه‌رو شد: «از نظر آقای جلال آل‌احمد فیلم «مهمی» است و نباید آن را یک بار دید. از نظر آقای دکتر رضا براهنی (شاعر و منتقد ادبی) فیلم «فوق‌العاده» است. از نظر خانم سیمین دانشور (همسر آقای آل‌احمد) فیلم برخلاف نمایش آن روی شخص مش‌حسن زیاد تأکید نمی‌کند و از این رو نسبت به تئاتر آن «ناموفق»تر است.»
فیلم یک یا دو سال توقیف بود و وقتی راهی جشنواره‌های خارجی شد، توفیقات زیادی کسب کرد. «گاو» نخستین بار در سال ۱۳۵۰ در جشنواره‌ی فیلم ونیز، بدون زیرنویس انگلیسی به نمایش درآمد و جایزه‌ی منتقدان بین‌المللی این جشنواره را به دست آورد. این فیلم در جشنواره‌ی فیلم شیکاگو هم به نمایش درآمد و جایزۀ هوگو نقره‌ای بهترین بازیگر را نصیب عزت‌الله انتظامی کرد که در نقش مش‌حسن ظاهر شده بود. پس از انقلاب نیز امام خمینی (ره) درباره‌ی فیلم «گاو» فرمودند: «غالباً فیلم‌هایی که خود ایرانی‌ها درست می‌کنند به نظرم بهتر از دیگران است مثلاً فیلم « گاو» آموزنده بود.»
فایل اسناد را از این‌جا دانلود کنید.
