یک روانشناس کودک گفت: ژنتیک، بیشترین عامل بروز بلوغ زودرس است با این وجود دختران بیشتر از پسران، دچار بلوغ زودرس می‌شوند.
نازنین دسترنج، مشاور و روانشناس کودک اظهار کرد: بلوغ همان تکامل سیستم عصبی است که از دوران جنینی شروع شده است و در حوزه‌های مختلف با ایجاد تغییراتی در بدن فرد از جمله خلقی، رفتاری، فیزیکی، ادراکی و اجتماعی نمایان می‌شود.
او افزود: مهم‌ترین مسئله در بلوغ این است که تمام تغییرات این دوره به موازات یکدیگر رخ دهد تا فرد در این سن دچار تنش نشود. والدین نسبت به این مرحله از زندگی فرزندانشان باید اطلاعات کافی و لازم را داشته باشند تا علاوه بر درک کردن فرزندشان با مشاهده علائم بلوغ زودرس به این موضوع واکنش نشان دهند.
این روانشناس کودک ادامه داد: بطور طبیعی سن بلوغ در دختر‌ها ۸ تا ۱۳ و در پسر‌ها ۹ تا ۱۳ سال است؛ بنابراین اگر علائم جسمی و خلقی بلوغ تا قبل از ۷ سالگی در دختر‌ها و قبل از ۹ سالگی در پسر‌ها مشاهد شود، می‌تواند هشداری برای بلوغ زودرس باشد که والدین باید آن‌ها را جدی بگیرند.
دسترنج بیان کرد: بلوغ باید در همه زمینه‌ها و به موازات یکدیگر در فرد رخ دهد. زمانی که بلوغ زود رس رخ می‌دهد، هرچند فرد از نظر جسمی به بلوغ رسیده است اما از نظر عاطفی و عقلانی به بلوغ کافی نرسیده و این ناهماهنگی می‌تواند باعث بروز مشکلاتی هیجانی و خلقی در کودک شود.
او گفت: فاصله گرفتن کودک از همسالان، افسردگی، اختلال در عزت نفس، افت تخصیلی، بدخلقی و بی حوصلگی از جمله مشکلات بلوغ زود رس است و همچنین کوتاهی قد در سنین بزرگسالی از دیگر مشکلات این دسته از افراد خواهد بود.
این مشاور و روانشناس کودک افزود: بروز صفات ثانویه مانند تغییرات جسمی در کودک سبب می‌شود تا خانواده‌ها از فرزندانشان توقعات بیشتر از سنشان داشته باشند اما زمانی که کودک مانند بزرگتر‌ها رفتار می‌کند، والدین نسبت به آن‌ها موضع می‌گیرند؛ بنابراین کودک در چنین شرایطی نمی‌تواند مانند بزرگسالان و حتی همسالان خود رفتار کند و دچار دوگانگی می‌شود.
دسترنج بیان کرد: چاقی و افزایش وزن، مصرف غذا‌های چرب و ژنتیک از جمله علل بلوغ زودرس خواهد بود اما باید توجه داشت که دختران بیشتر از پسران، دچار بلوغ زودرس می‌شوند.
او در خصوص راه‌های پیشگیری گفت: اگر علت بروز بلوغ زودرس عوامل ژنتیکی باشد، والدین در چنین شرایطی باید با پزشک مشورت کرده تا کودک تحت کنترل دوره‌ای قرار گیرد و به صلاحدید پزشک، بلوغ به تعویق بیفتد. همچنین والدین می‌توانند با تغذیه سالم و تحرک کافی تا حدودی از این موضوع پیشگیری کنند اما همانطور که گفته شد، ژنتیک، بیشترین عامل بروز بلوغ زودرس است. مراجه به روانپزشک و مشاوره برای حل این موضوع بسیار کمک کننده خواهد بود.
این روانشناس کودک تصریح کرد: والدین کودکانی که دچار بلوغ زودرس شده اند، لازم است تا با کودکشان روابط دوستانه‌ای داشته باشند. در طول هفته، زمانی را برای گذراندن وقت با کودکشان در نظر بگیرند اما باید توجه داشته باشند که در این ساعات به هیچ عنوان فرزندشان را تحقیر و یا نصیحت نکنند.
دسترنج گفت: لازم است تا والدین به کمک کتاب‌های موجود در زمینه بلوغ، فرآیند بلوغ به فرزندانشان را بیاموزند و به او یادآوری کنند که از لحاظ روحی روانی و جسمی چه تغییراتی به علت بلوغ برای او رخ خواهد داد.
او افزود: بلوغ زودرس سبب می‌شود تا کودک احساس متفاوت بودن نسبت به همسالان خود داشته باشد و دچار سرخوردگی و کاهش عزت نفس شود؛ بنابراین مهم است که والدین به کودکانشان یادآور شوند که بلوغ یک موضوع طبیعی است و در همه انسان‌ها این تغییرات رخ می‌دهد.
این روانشناس کودک گفت: آموزش مهارتِ نه گفتن در این دوران بسیار حائز اهمیت است و والدین باید یک برنامه ریزی برای منظمی برای ارائه آموزش‌های لازم به کودکشان باشند.
دسترنج بیان کرد: با توجه به اینکه عزت نفس کودک در چنین برهه زمانی کاهش می‌یابد، همدلی والدین با کودک بسیار کمک کننده خواهد بود و بهترین کار شناسایی و تقویت مهارت‌های کودکشان است.
او در نهایت یادآوری کرد: بلوغ با تغییراتی مانند تغییرات هورمونی، خلقی، رفتاری و جسمی همراه است که کودک را آماده ورود به مرحله بزرگ سالی می‌کند و همین عوامل است که دوران نوجوانی را دورانی پر تلاطم می‌کند.
باشگاه خبرنگاران جوان
