سرویس تاریخ «انتخاب»؛ صبح برای ممتازالسلطنه [وزیرمختار تازه برکنارشده ایران در پاریس] کاغذ نوشتم و از قول نصرت‌الدوله [وزیر خارجه] استدلالات کردم و منتهی کردم به این‌که اگر تا روز شنبه از طرف وزارت خارجه اظهار نشود که ما درباره ممتازالسلطنه حرفی نداریم عمل را قطع می‌کنم.
بعد از نوشتن کاغذ از نصرت‌الدوله تلفون رسید و تاکید کرد که زود مطلب را به او حالی کنید. پس با تلفون هم با او گفت‌وگو کردم. با تشدد گفت: «طلب مرا بدهند تا من خودم استعفا بدهم.» پس به هوتل موریس رفته به نصرت‌الدوله گفتم. تلفون کرد که بعدازظهر بیاید و من و نصرت‌الدوله هر دو با او حرف بزنیم. تا ساعت هفت معطل شدم نیامد. نصرت‌الدوله گفت حرف آخر را بنویسید. نوشتم که نصرت‌الدوله می‌گوید حرف همان است که زده‌ام، اگر تا شنبه از طرف وزارت خارجه اظهاری نشد شارژدافر [کاردار] معین می‌کند.
امروز به میرزا حسین‌خان کمک کرده لایحه خوبی برای منضم شدن دولت ایران به قرارداد راجع به منع اسلحه نوشتیم. دکتر ویلهلم که همراه مسیو رنار می‌رود آمد و مقداری صحبت کرد و وداع کردیم.
منبع: یادداشت‌های روزانه محمدعلی فروغی، به کوشش محمدافشین وفایی و پژمان فیروزبخش، تهران: بنیاد موقوفات دکتر افشار و سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۸، صص ۳۴۸ و ۳۴۹.
