تحقیر و تبعیض دانشجویان به بهانه ی چه؟! / تصاویر

یکی از دانشجویان دکتری دانشگاه فردوسی مشهد با ارسال پیامی به "انتخاب" آورده است:

چند سالی است که دانشگاه فردوسی مشهد در ایام تابستان میزبان طرح‌‌های آموزشی-تفریحی موسوم به «ضیافت» و ... است. در این طرح‌ها دانشجویان بسیجی را از سراسر کشور به دانشگاه فردوسی می‌آورند تا با برگزاری کلاس‌های مختلف عقیدتی و سیاسی، اوقات فراغت خود را سپری کنند. این افراد در مدت چند هفته برگزاری این طرح‌ها، عملا مهمان دانشگاه فردوسی بوده و ضمن اسکان در خوابگاه‌های دانشجویی، از امکانات سلف سرویس، اینترنت و ... استفاده می‌کنند.

اما اجرای این طرح در تابستان امسال متاسفانه رنگ بوی تحقیر و تبعیض آمیزی برای دانشجویان دانشگاه فردوسی به خود گرفته که ذیلا به مواردی از این موارد تحقیر و تبعیض اشاره می‌شود:

1- از پنج فاز خوابگاه دانشجویی پسرانه، چهار خوابگاه را به اسکان شرکت کنندگان در طرح و تنها یک فاز را که اتفاقا فرسوده ترین و نامناسب ترین قسمت خوابگاه است به دانشجویان ترم تابستانی (که عمده آنان دانشجویان ارشد و دکتری هستند و برای تحقیق و انجام پایان نامه، رنج دوری از خانواده را متحمل شده و در هوای گرم و نامناسب خوابگاه ساکن شده اند) اختصاص داده‌اند و این در حالی است که این دانشجویان برای دوماه و نیم حضور در خوابگاه مبالغی بین 90 تا 180 هزار تومان را بصورت نقدی پرداخت کرده اند.


2- برخلاف سالهای گذشته، امسال دانشجویان ساکن در خوابگاه از امکانات تغذیه محروم بوده و طبق دستور دانشگاه در صورت تمایل می‌توانستند غذای همیشگی سلف را بصورت آزاد آن هم با قیمتی حدود 2500-2000 تومان برای هر وعده (یعنی بیش از 10 برابر قیمت غذای دانشجویی) خریداری کرده و آن را در اتاق‌های خوابگاه صرف کنند چرا که سلف سرویس دانشگاه بصورت اختصاصی در اختیار شرکت کنندگان این طرح قرار داشته و دانشجویان خود دانشگاه از حضور در آن محروم‌ شده‌اند. این بدان معنی است که دانشجویانی که به قصد تحصیل و پژوهش در دانشگاه مانده اند مجبورند قسمت زیادی از وقت خود را صرف پخت و پز غذا آن هم با شرایط سخت و امکانات محدود خوابگاه (مثل آشپزخانه، اجاق گاز و ظرفشویی مشترک) کنند.

3- در ایام ماه مبارک رمضان نیز وضع به همین منوال است با این تفاوت که مبلغ هر وعده افطار یا سحر برای دانشجویان 1000 تومان (یعنی 5ونیم برابر غذای دانشجویی عادی) تعیین شده است. آن هم برای یک وعده غذای معمولی (بدون هیچ گونه مخلفات)که باز باید برای گرفتن آن در صف ایستاده و آن را در خوابگاه صرف کنند و این در حالی است که در سلف سرویسی که متعلق به این دانشجویان است سفره‌های رنگین و مفصل افطار و سحر برای شرکت کنندگان در طرح ضیافت پهن می‌شود و از آنان پذیرایی شایسته‌ای بعمل می‌آید.


این برخورد تبعیض آمیز و زشت که تنها به بهانه اختصاص نیافتن بودجه انجام می‌شود، موجب ناراحتی و سرخوردگی بسیاری از دانشجویان شده و اعتراض آنان نیز راه به جایی نبرده و گوش شنوایی برای آن پیدا نشده است. در ذیل دو نمونه عکس از این برخوردهای تبعیض آمیز و نظرات برخی از دانشجویان که در سایت دانشجویی مرکز دانلود دانشگاه منعکس شده آورده می‌شود:

نظرات دانشجویان:
- اینا همون دانشجو هایی هستند که مسئولین با دستآوردها و مقاله هاشون همیشه پز میدن که ما رتبه دوم را در کشور داریم. اینجوری از دانشجو ها تشکر می کنن. ..واقعا متاسفم...

- اکثریت قریب به اتفاق دانشجویان، دید منفی نسبت به دانشجویان طرح ضیافت پیدا کرده اند که این دید منفی در درازمدت در مقابل نتایج طرح ضیافت قرار می گیرد.

- تنها چیزی که پشیزی ارزش نداره علمه! البته این رو هم بگم حداقل یک فایده ای که این طرح ضیافت داشت این بود که ما به این نتیجه رسیدم که دنیای دین داران که به این خوبی و همراه با همه رقم امکاناته پس دیگه آخرتشون چه خبره! بریم تو خط دینداری!!!!!

- باز بگین چرا رتبه اول در فرار دانشجوها از ایران رو داریم ...

- مثل این می‌مونه که همسایه تون بیاد سفره غذای رنگینشو توی خونه شما پهن کنه و مشغول خوردن بشه و شما هم فقط حق داشته باشین نگاهش کنین!

- این گونه طرح ها (ضیافت اندیشه) هیچ گونه مشکلی ندارند و یه یه نوع کار فرهنگیه، اگه دلخوریی وجود داره ناشی از مدیریت و عملکرد ضعیف مسئولین دانشگاه است که با درآمدی که از این گونه طرح ها عاید دانشگاه میشه( فقط این طرح یک میلیارد تومان به دانشگاه داده و طرح ضیافت هم تقریبا همین حدوداست) مسئولین دانشگاه حاضر نیستند درصد ناچیزی از این درآمد را صرف دانشجویانی نمایند که دوری از خانه و کاشانه و مشکل های دیگر را تحمل میکنند تا کار علمی انجام بدهند و نتیجه این کار علمی بیشتر برای دانشگاه و اساتید مفید هست تا خود دانشجویان.