فرزند شهرام ناظری در سخنانی گفت: امروز پیش از آنکه به این نشست وارد شوم، به فضای 16 سال پیش و به کنسرتهای کاخ سعدآباد بازگشتم. کنسرتهایی که اولینها را در موسیقی بهوجود آوردند. مثلا یک استاد موسیقی ایرانی کنار جوانان 19 - 20 ساله برنامه اجرا کرد. شاید این موضوع، امروز عادی شده باشد، اما آن روزها غیرطبیعی بود. از روزگاری سخن میگویم که سه یا چهار نوازنده با سازهایی که حتی سازهای اصلی ارکستر نیستند، برنامههای متفاوتی اجرا میکردند.
او ادامه داد: آن اجراها اولین کنسرتهایی بودند که هنرمندانش لباس سیاه پوشیدند و این موضوع برای خیلیها سوالبرانگیز بود. کنسرتهای کاخ سعدآباد آغازی برای یک راه جدید بود و من دقیقا یک هفته پس از آن کنسرتها، ایران را ترک کردم و این، برای خیلیها جای تعجب بود. من ترجیح دادم پول و معروفیت را کنار بگذارم و برای تحصیل در زمینه موسیقی کلاسیک به نیویورک بروم. هشت سال آنجا تنها بودم و پدرم را ندیدم.
ناظری در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: امروز، روز خاصی است، زیرا بالاخره تور کنسرتهای «ناگفته» در ایران کلید میخورد. من در این سالها کنسرت نداشتم، چون دوست ندارم موسیقی به کار و تجارت تبدیل شود، در این صورت روح موسیقی از بین میرود. من تا وقتی حرف جدیدی نداشته باشم، روی صحنه نمیروم. درست است که تفریح بخشی از موسیقی است، اما پیام اثر خیلی مهمتر است.
این هنرمند که 17 مردادماه در فرهنگسرای نیاوران سخن میگفت، بیان کرد: «ناگفته» سال گذشته در دنیا و سپس در ایران منتشر شد. سال گذشته قرار بود کنسرتی در ایران داشته باشیم و اسطورههای این آلبوم را به ایران بیاوریم. آنها برنامهریزی کرده بودند، اما متأسفانه مراحلی لازم برای برگزاری کنسرت طی نشد و آن برنامه لغو شد. حالا امسال قرار است این ستارگان به ایران بیایند و فکر میکنم هرطور که هست این اتفاق باید بیفتد. اگر هم مشکلی پیش بیاید ما این برنامه را اجرا خواهیم کرد.
او همچنین توضیح داد: ما قصد نداریم نوازندگان خارجی را به ایران بیاوریم. ما از اسطورههای موسیقی دنیا دعوت کردهایم. اینها خیلی با هم فرق دارند و خواهش میکنم این دو را از هم تفکیک کنید. این نوازندگان برندگان 42 جایزه گِرَمی هستند و در بُعد جهانی خیلی به آنها توجه میشود.
وی ادامه داد: گروه ما نه موسیقی پاپ، نه موسیقی راک و نه رپ اجرا میکند. من درباره استادان موسیقی صحبت میکنم که چرا باید برای آنها محدودیت وجود داشته باشد. آن هم در شرایطی که ایران در حال تعامل با جهان است. چقدر خوب است که این تعامل در بخش فرهنگی هم نمود یابد. امیدوارم دری باز شود و این نوازندگان بیایند. اگر نشود اصلا برای ایران خوب نخواهد بود.
ناظری با تأکید بر اینکه اگر از ما حمایت نمیکنید لااقل جلویمان را نگیرید، اظهار کرد: من خیلی دوست داشتم این برنامهها خیلی متفاوتتر برگزار شوند؛ اما من برای برگزاری کنسرت در ایران، چند کیلو وزن کم میکنم، خیلی فشار به من وارد میشود، زیرا قرار است هم بخوانم، هم نوازندگی کنم و هم ارکستر را رهبری کنم. برای همین خیلی استرس دارم و لازم است آرامش بیشتری داشته باشم، اما این اتفاق نمیافتد. اینجا برنامهریزی نیز خیلی سخت است.
ناظری در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه اگر مسیر برای حضور نوازندگان غربی هموار نشود این کنسرت چگونه روی صحنه خواهد رفت؟ گفت: در حال حاضر با چند نوازنده ایرانی رایزنی کرده و به مراحل نهایی رسیدهایم. این کار نوازندگان خاصی میخواهد که باید از پس اجرا برآیند. حالا چند هنرمند آمدهاند و در حال تمرین هستیم.
او همچنین یادآوری کرد: در حال حاضر منتظر صدور ویزا برای نوازندگان خارجی هستیم. البته ما از ششماه پیش نام آنها را اعلام کردهایم.
ناظری اضافه کرد: تور کنسرت «ناگفته» 5 و 6 شهریورماه در شیراز آغاز خواهد شد. این کنسرت در باغ عفیفآباد روی صحنه خواهد رفت. سپس در تالار بزرگ کشور 12 و 13 شهریورماه میزبان مخاطبان خواهیم بود. البته من دوست دارم این کنسرت در چند شهرستان دیگر هم روی صحنه رود، بخصوص شهرستانهایی که از موسیقی محروماند. حتی دلم میخواست ورکشاپهای مجانی هم توسط این هنرمندان برگزار شود.