entekhab | وب سایت انتخاب

روزی که ارداشس (اردشیر) آوانسیان مامور خواندن تاریخ [تاریخ ایران تالیف عبدالله رازی]شد اتفاقا آخرین فصل کتاب و مربوط به دوره سلطنت پهلوی بود. مولف راجع به زندان مطالبی نوشته بود که نمی‌خواهم بگویم همه‌اش عاری از حقیقت بود لکن قدر مسلم آن‌چه راجع به رفاه حال زندانیان... به رشته تحریر درآورده بود کاملا بر خلاف واقع و فقط جنبه تملق داشت... این فصل از تاریخ، این‌قدر جریانات زندان را وارونه و معکوس تشریح نموده بودند که واقعا برای زندانیان... گیج‌کننده بود. همه متحیر و بهت‌زده، سراپا گوش بودیم که صدای پاره شدن کاغذی ما را به خود آورده با صحنه عجیبی روبه‌رو کرد: ... ارداشس آوانسیان از فرط عصبانیت آن صفحه از تاریخ ایران را جویده و بلعیده بود.

علی ملیحی: صادق هدایت کمونیست نبود اما از سلطنت پهلوی نفرت داشت... بنابراین عجیب نبود که با تشکیل حزب توده به آن متمایل شود... او هیچ‌وقت عضو حزب توده نشده و در نهایت سمپات حزب بوده است... اما وقتی فرقه [دموکرات آذربایجان] با خیانت شوروی سقوط کرد و حزب توده درصدد عادی‌سازی شرایط و تطهیر شوروی برآمد، متحول شد... پس... بهت‌زده و عصبانی درباره ماجرای فرقه و پایانش نوشت: «... آن‌ها اطمینان می‌دادند و با 1999 دلیل ثابت می‌کردند که این‌جا محور و مرکز ثقل و چشم و چراغ آزادی‌خواهان خاورمیانه است... متأسفانه عروس تعریفی گوزو از آب درآمد...».