پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران به زودی به ترکیه سفر خواهد کرد.
به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» به نقل از یک منبع آگاه، رئیس جمهور ایران در کنفرانس به مناسبت هفت صد و سی و نهمین بزرگداشت مولانا جلال الدین رومی، شاعر معروف ایرانی شرکت خواهد کرد.
امام علی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان، در این کنفرانس نیز حضور خواهد داشت.
در همین حال، ریادگر نوشت:
مولانا، ايراني است يا اهل ترکيه؟
در سالهاي اخير برگزاري مراسم بزرگداشت مولانا در قونيه در کشور ترکيه، انتقادات فراواني را از سوي مجامع علمي و فرهنگي کشور ما برانگيخته است. ترکها مراسم بزرگداشت مولانا را با هزينههاي فراوان و با حضور ميهمانان خارجي برگزار ميکنند تا اثبات کنند مولانا اهل ترکيه است و اين در حالي است که مولانا در طول عمر خود حتي يک بيت شعر به زبان ترکي نگفته و او را در مجامع ادبي جهان به عنوان شاعري پارسيزبان ميشناسند. علاوه بر مولانا، ديگر مفاخر سرزمين ما نيز در معرض مصادره به مطلوب شدن توسط کشورهاي همسايه قرار دارند که از اين ميان ميتوان به ابوعليسينا، رودکي و... اشاره کرد. اما نکته مهم اين است که تاکنون به اين ادعاها توسط مقامات کشورمان رسميت داده نشده بود. حال با سفر احمدينژاد به قونيه، شاهد رسميت بخشيدن به ادعاهاي ترکيه در مورد ايراني نبودن مولانا خواهيم بود. به نظر ميرسد برخي مشاوران احمدينژاد که در ترويج موضوع مکتب ايراني تلاش ميکنند، باز هم به بيراهه رفتهاند تا به هدف ترکيه براي مصادره مولانا کمک کنند؛ آن هم با حضور شخص اول اجرايي کشورمان در مراسم بزرگداشت مولانا. پيش از اين در نخستين دوره رياست جمهوري احمدينژاد هم، يکبار اسفنديار رحيم مشايي به ترکيه سفر کرد و به تماشاي رقص ترکها نشسته بود.
برگي ديگر از سفرهاي غيرضروري
از زاويهاي ديگر، سفر احمدينژاد به ترکيه براي حضور در مراسم بزرگداشت مولانا در قونيه را ميتوان سفر غيرضروري ديگري ارزيابي کرد. هر چند آن طور که روزنامه جمهوريت چاپ ترکيه نوشته، احمدينژاد قرار است درباره روابط دوجانبه با اردوغان هم صحبت کند اما سفر به قونيه در شرايط کنوني نه تنها ضرورتي ندارد بلکه همانگونه که ذکر شد براي منافع ملي ما نيز زيانبار است. احمدينژاد در طول دوران رياست جمهوري سفرهاي غيرضروري و بعضا هزينهزاي فراواني داشته است. اگر از سفرهاي متعدد وي به کشورهاي آمريکاي جنوبي گذر کنيم، سفرهاي وي به برخي کشورهاي آفريقايي و آسيايي به هيچ وجه قابل توجيه نيست. در حقيقت به نظر ميرسد احمدينژاد ميخواهد خلاء سفر به کشورهاي تاثيرگذار اروپايي و آسيايي را با سفرهاي مداوم به مجمع عمومي سازمان ملل و کشورهايي با تاثيرگذاري پايين در عرصه بينالمللي جبران کند. سفرهاي دورهاي به کشورهاي آمريکاي جنوبي همچون نيکاراگوئه، ونزوئلا، بوليوي، اکوادور و... و سفر به کشورهايي همچون ويتنام، سنگال، گامبيا، کنيا و حتي سفر به کشور کوچک کومور که فقط هفتصدهزار نفر جمعيت دارد و احمدينژاد در سفر به اين کشور، دو ميليون دلار هم به اين کشور کمک مالي کرده، از جمله سفرهاي غيرضروري احمدينژاد محسوب ميشود که در عرصه ديپلماسي، دستاورد چنداني براي کشور نداشته است. به اين سفرها بايد سفرهاي پرهزينه احمدينژاد به کشورهاي حاشيه خليجفارس از جمله امارات را که نسبت به ايران، ادعاي ارضي دارد و نيز حضور در اجلاس کشورهاي عضو شوراي همکاري خليجفارس و عکس گرفتن زير تابلوي خليج عربي را هم اضافه کرد. احمدينژاد در طول دوران رياست جمهوري خود فقط يکبار براي شرکت در اجلاس فائو به ايتاليا سفر کرده که بدون استقبال مقامات رسمي اين کشور وارد رم شد و تاکنون نه تنها هيچ سفر رسمي به کشورهاي اروپايي نداشته بلکه به کشورهاي تاثيرگذار آسيايي همچون ژاپن و کرهجنوبي هم سفري نداشته است.
مشکلات داخلي و سفرهاي خارجي
سفرهاي خارجي بعضا غيرضروري محمود احمدينژاد در شرايطي با حضور همراهان فراواني- همچون سفر اخير به نيويورک- انجام ميگيرد که در داخل کشور به دليل تحريمهاي اقتصادي و سياستهاي نامتوازن داخلي، مردم با مشکلات فراواني مواجه هستند که آخرين نمونه از اين مشکلات، کمبود دارو و تخصيص ارز مبادلهاي براي واردات زين اسب و غذاي سک به جاي دارو است که صداي وزير بهداشت آرام دولت را هم درآورده است. حال، سوال از آقاي احمدينژاد و مشاوران ايشان اين است که سفر به قونيه مهمتر است يا حل مشکلات داخلي؟