سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
یادداشت‌های اسدالله علم: ترودو، رئیس الوزرای کانادا که در سر راه خود از سنگاپور به کانادا در تهران یک شب مانده است و مهمان نخست وزیر ماست، صبح ساعت ۱۰ در کاخ نیاوران شرفیاب شد و از همان جا به فرودگاه رفت. مرد زنده دل خوبی است، خیلی هم جوان است.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
۶ و چهارشنبه ۷ و پنجشنبه ۸ بهمن ۱۳۴۹: فرصت نوشتن نداشتم. برنامه معمولی بوده است، جز آن که اغلب شام و ناهار. در پیشگاه شاهانه خورده‌ام..
مسأله مهم جهانی این روزها، فقط مسأله نفت و انعکاس فرمایشات شاهنشاه است، که در همه جرائد مهم جهان منعکس گردیده است. بالاخره شرکت‌های نفتی قبول کردند که با کشور‌های خلیج فارس جدا و با کشور‌های مدیترانه و ونزوئلا جداگانه صحبت کنند.
نمایندگان آنها هم به تهران آمده‌اند و در عین حال به لیبی رفته‌اند. لیبی‌ها گفته‌اند ما حاضر نیستیم همزمان صحبت کنیم. این هم معنی رادیکال بودن است. ولی بین فرانسه و الجزیره توافق‌هایی صورت میگیرد. الجزیره راه دیگری ندارد، چون از هر حیث و هر جهت گرفتار فرانسه است. من جمله این که پانصد هزار الجزیره‌ای در فرانسه هستند و اگر فرانسه آنها را اخراج کند، وضع ارزی الجزیره دچار اختلال میشود. به علاوه اینها در الجزایر بیکار می‌مانند. خریدار شراب الجزیره، فرانسه است و از آن مهمتر سرمایه‌های کلان فرانسه است که اقتصاد آن جا را راه می‌برد.
باری کار ما رو به راه است، ولی بین اعضای مذاکره کننده ما ایرانی‌ها - با نمایندگان کنسرسیوم، اختلاف افتاده است.
