پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
دوشنبه ۲ شهریور ۱۳۴۹: صبح شرفیاب شدم. عرض کردم: قتل بختیار انعکاس عجیبی در مردم کرده است. یک عده زیادی که از کشته شدن این آدم شقی خوشحال هستند یک عده دیگر هم از این قدرت عجیب دستگاه شاهنشاه ماستها را کیسه کرده اند، حتی می گویند آن دو نفر جوانی که هواپیمای ملی ما را [ربودند]، مأمور ساواک بودند که خواستند رد گم کنند و آنها هم در قتل بختیار شرکت کردند. شاهنشاه خندیدند. فرمودند: این قسمت که مهمل است ولی شما تأئید بکنید! چه بهتر که قدرت ما هم مثل قدرت سابق انگلیس ها افسانه ای بشود. عرض کردم: همه اینها درست، ولی شاهنشاه باید اجازه بفرمایند. من در حفاظت خود شما تجدید نظر بکنم شما صد درصد اسیر گارد هستید.
درست است که طرف اعتماد هستند، ولی دنیا از حادثه خالی نیست، به علاوه مگر همین گارد نبود که شما را در فروردین چهار سال قبل به گلوله بست؟ باز مهاجه ما شروع شد. یک ساعت حرف زدیم، شاهنشاه نمیخواهند به روی خودشان بیاورند که دستگاهی را که خود به وجود آورده اند، ممکن است احیاناً طرف اعتماد نباشد. به هر حال من آن قدر عصبانی شدم که بالاخره اجازه دادند لا اقل غیر از دستگاههای اطلاعاتی ارتش، من خودم توسط ساواک، افسران و افراد گارد را خیلی محرمانه تحت نظر بگیرم. شکر خدای را به جای آوردم و اقدام خواهم کرد.
