رادیکال‌ها یک ایده مشخص دارند؛ آنکه اگر قدرت حداکثری در اختیارشان باشد آرام می‌نشینند و اگر نه می‌شوند مملو از هیاهو، فضاسازی و اتهام‌زنی. در سال‌های اخیر هم نشان داده‌اند برایشان فرقی نمی‌کند قدرت در اختیار اصولگرایان باشد یا اصلاح‌طلبان؛ برای آنها مهم آن است که قدرت در اختیار خودشان باشد و لاغیر. مثلا چند سال پیش محمدصادق کوشکی رسما می‌گفت هر دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا به بن‌بست رسیده‌اند و جریان انقلابی حافظان اصلی منافع نظام و انقلاب‌اند. همین نگاه را می‌شود علت اصلی تسویه‌حساب‌های سیاسی در جریان اصولگرایی دانست؛ به نحوی که عمده اختلاف‌ها و جدال‌ها بر سر لیست‌های انتخاباتی، حمایت از نامزدها حتی در انتخابات ریاست‌جمهوری در میان اصولگرایان بر سر همین نوع نگاه رادیکال‌های اصولگرایان بوده است.
گزارش ویدیویی «انتخاب» در این باره را ببینید:
