تحقیقات جدید نشان می‌دهد فرزندان میانی به دلیل موقعیت خاص خود در خانواده، از نظر ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با همکاری، مانند صداقت و توافق‌پذیری، نسبت به سایر خواهر و برادرها برتری دارند.
به گزارش انتخاب و به نقل از گاردین؛ این مطالعه که توسط روان‌شناسان «مایکل اشتون» و «کیبئوم لی» انجام شده، نشان داده است افرادی که در خانواده‌های پرجمعیت بزرگ شده‌اند، به طور کلی ویژگی‌های همکاری‌جویانه بیشتری از خود بروز می‌دهند.
فرزندان میانی در صدر ویژگی‌های همکاری‌جویانه
مطالعه نشان داد فرزندان میانی، برخلاف تصور رایج مبنی بر نادیده گرفته شدن، در ویژگی‌هایی همچون صداقت-فروتنی و توافق‌پذیری نمرات بالاتری دارند. پس از آن‌ها، فرزندان کوچک‌تر و در نهایت فرزندان اول قرار دارند.
این تحقیق داده‌های بیش از ۷۰۰ هزار نفر را بررسی کرده و تأیید کرده است که فرزندان میانی و افرادی با خواهر و برادرهای بیشتر، به‌طور قابل‌توجهی شخصیتی همکارانه‌تر دارند.
ارتباط ترتیب تولد و شخصیت
این یافته‌ها بر پایه نظریات قدیمی‌تر روان‌شناسی، مانند نظریه «آلفرد آدلر»، بنا شده‌اند. آدلر معتقد بود فرزندان میانی، به دلیل نادیده گرفته شدن در خانواده، ویژگی‌هایی مانند همدلی و سازگاری بیشتر را در خود پرورش می‌دهند.
اما برخلاف تحقیقات گذشته، این مطالعه از معیارهای دقیق‌تری برای ارزیابی ویژگی‌های شخصیتی استفاده کرده است و تمایزی میان انواع روابط خانوادگی (مانند خواهر و برادرهای ناتنی یا فرزندخوانده) قائل نشده است.
خانواده‌های پرجمعیت و رشد شخصیتی
یافته‌ها نشان می‌دهد که زندگی در خانواده‌های پرجمعیت، به دلیل تعاملات بیشتر و چالش‌های اجتماعی درون خانواده، می‌تواند باعث رشد صفات همکاری‌جویانه شود.
محققان نتیجه‌گیری کردند:
«این تحقیق شواهد روشنی ارائه می‌دهد که ترتیب تولد و تعداد خواهر و برادرها تأثیر قابل‌توجهی بر ویژگی‌های شخصیتی دارد، به‌ویژه در صفات مرتبط با همکاری و سازگاری.»
