سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت های روزنوشت علم را منتشر می کند.
۱۰ تیر ۱۳۴۹ تا جمعه ۱۲ تیر ۱۳۴۹: در منزل ماندم واقعاً نمی دانستم ممکن است انسان به این زودی پیر و از کار افتاده بشود.
در جوانی به خویش میگفتم
شیر، شیر است گرچه پیر بود
چون شدم پیر، نیک دانستم
پیر، پیر است گرچه شیر بود
.... روز چهارشنبه سفیر آمریکا دیدنم آمد با آن که حال نداشتم او را در اطاق خواب پذیرفتم جواب دستخط اعلیحضرت همایونی را نیکسون به اختصار نوشته بود که در فکر هستیم به چه نحو مطالبی را که مرقوم فرموده اید حل کنیم این دفعه جواب سریعی داده بود..... من در عریضه ای که به شاهنشاه عرض کردم نوشتم که عربها میگویند نعم المؤدب الدهر . [سفیر] مطالب دیگری گفت از جمله این که [برای] فروش نفت ایران به جای نفت لیبی... خیلی فشار آورده ایم به علاوه فروش نفت بیشتری به جای جبران نفت عربستان که لوله آن در سوریه ترکیده است.......
سفیر انگلیس هم به لندن احضار شده است تا در مورد خلیج فارس به وزارت خارجه مشورت بدهد.
تمام جریانات را ضمن عریضه ای به شاهنشاه عرض کردم و نامه نیکسون را هم فرستادم.
