افرادی که با مشکل تنفس مواجه هستند، اکنون می‌توانند از یک آزمایش ریه جدید که توسط هوش مصنوعی هدایت می‌شود، متوجه شوند که آیا به بیماری COPD «بیماری انسدادی مزمن ریه»مبتلا هستند یا خیر.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ این هوش مصنوعی جدید می‌تواند بیماری COPD را با استفاده از داده‌های یک اسکن سی‌تی (CT) قفسه سینه که در حین دم فرد گرفته می‌شود، به دقت تشخیص دهد، محققان در تاریخ ۱۲ دسامبر در مجله Radiology: Cardiothoracic Imaging گزارش کردند.
این هوش مصنوعی همچنین می‌تواند شدت بیماری COPD فرد را از همان اسکن مشخص کند.
تا کنون، پزشکان معمولاً برای تشخیص و ارزیابی بیماری COPD به دو اسکن سی‌تی نیاز داشتند — یکی زمانی که فرد به طور کامل دم کرده و یکی دیگر وقتی که فرد بازدم کرده است.
مطالعه نشان می‌دهد که تشخیص و مرحله‌بندی COPD با استفاده از یک اسکن سی‌تی واحد و داده‌های بالینی مرتبط ممکن است.
COPD (بیماری انسدادی مزمن ریه) یک گروه از بیماری‌های پیشرونده ریه است که توانایی فرد در تنفس را مختل می‌کند. هیچ درمان قطعی برای COPD وجود ندارد و این بیماری سومین علت مرگ و میر در جهان است.
روش اصلی تشخیص COPD آزمایش اسپیرومتری است که عملکرد ریه را از طریق مقدار هوایی که می‌توان استنشاق و بازدم کرد، اندازه‌گیری می‌کند. برخی از بیمارستان‌ها اکنون برای کمک به تشخیص COPD از تصاویر سی‌تی استفاده می‌کنند، زیرا این اسکن‌ها می‌توانند آسیب‌های ریه‌ای که ممکن است تنفس را مختل کنند، شناسایی کنند.
محققان گمان کردند که اگر هوش مصنوعی بتواند اسکن سی‌تی را تفسیر کند، می‌توانند امکان استفاده از اسکن‌های سی‌تی را برای تشخیص COPD در دسترس افراد بیشتری قرار دهند و نیاز به آموزش کمتر شود.
برای این مطالعه، محققان اسکن‌های سی‌تی ریه در هنگام دم و بازدم را برای نزدیک به ۸۹۰۰ بیمار که بین نوامبر ۲۰۰۷ و آوریل ۲۰۱۱ آزمایش شده بودند، جمع‌آوری کردند.
میانگین سن بیماران ۵۹ سال بود و همه آنها سابقه سیگار کشیدن داشتند.
نتایج نشان داد که هوش مصنوعی می‌تواند تنها با استفاده از یک اسکن سی‌تی COPD را به دقت تشخیص دهد. این هوش مصنوعی همچنین قادر بود به طور منطقی بگوید که شدت بیماری COPD چقدر است.
محققان دریافتند که هوش مصنوعی در هر دو حالت، اعم از اسکن دم یا بازدم، عملکرد مشابهی داشت.
کاهش تعداد اسکن‌های سی‌تی به یک اسکن در هنگام دم می‌تواند دسترسی به این روش تشخیصی را افزایش دهد و در عین حال هزینه‌های بیمار، ناراحتی‌ها و تابش پرتوهای یونیزه را کاهش دهد.
