پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
برخی انواع هورمون‌درمانی ممکن است خطر بیماری‌های قلبی و لخته‌های خونی جدی را در زنان یائسه افزایش دهند. قرص‌های استروژن/پروژسترون خطر بیماری قلبی را ۲۱ درصد و خطر لخته‌های خونی را ۶۱ درصد افزایش می‌دهند.پچ‌ها، کرم‌ها و ژل‌های هورمونی این خطرات را به همراه ندارند.
به گزارش انتخاب و به نقل از هلث دی؛ بر اساس یک مطالعه جدید، به نظر می‌رسد برخی قرص‌های هورمون‌درمانی خطر بیماری‌های قلبی و لخته‌های خونی جدی را در زنان یائسه افزایش می‌دهند.
پژوهشگران دریافتند که قرص‌های استروژن/پروژسترون خطر بیماری قلبی را تا ۲۱ درصد و خطر لخته‌های خونی تهدیدکننده زندگی را تا ۶۱ درصد افزایش می‌دهند.
به همین ترتیب، قرص هورمونی مصنوعی تیبولون خطر بیماری‌های قلبی را تا ۴۶ درصد افزایش داده و خطر سکته مغزی و حمله قلبی را تقریباً دو برابر می‌کند.
با این حال، نتایج نشان داد که تیبولون خطر لخته‌های خونی را افزایش نمی‌دهد. این یافته‌ها «تفاوت اثرات هورمون‌های مختلف بر بیماری‌های قلبی عروقی» را برجسته می‌کند. این تحقیق توسط تیمی به رهبری «ترز یوهانسون»، دانشجوی دکتری دانشگاه اوپسالا در سوئد، انجام شده است.
تیبولون در ایالات متحده تأیید نشده و استفاده از آن در سوئد نیز کاهش یافته است. پژوهشگران اشاره کردند:«این کاهش امیدبخش است، اما در سال ۲۰۱۸، تقریباً ۱۰۰۰ زن در سوئد مصرف تیبولون را آغاز کردند که تخمین زده می‌شود منجر به یک مورد سکته یا بیماری قلبی شده باشد.»
هورمون‌درمانی چیست؟
هورمون‌درمانی برای کاهش علائم یائسگی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه استفاده می‌شود.
جزئیات مطالعه:
در این مطالعه، داده‌های بیش از ۹۱۹,۰۰۰ زن سالم سوئدی که بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۲۰ در سنین ۵۰ تا ۵۸ سال بودند، مورد بررسی قرار گرفت.
پژوهشگران بر اساس سوابق نسخه‌های ماهانه، زنان را به هفت گروه مختلف بر اساس نوع هورمون‌درمانی مصرفی‌شان تقسیم کردند. یک گروه هشتم نیز هیچ هورمون‌درمانی‌ای دریافت نکرده بودند.
در یک دوره نظارت دو ساله، بیش از ۲۴,۰۰۰ مشکل قلبی‌عروقی ثبت شد.
زنان مصرف‌کننده قرص‌های خوراکی استروژن/پروژسترون یا تیبولون با افزایش خطر بیماری قلبی مواجه شدند که معادل حدود ۱۱ مورد جدید برای هر ۱۰۰۰ زن است که برای یک سال این درمان را آغاز می‌کنند.
هیچ افزایش خطری برای بیماری قلبی در زنانی که از هورمون‌درمانی پوستی (پچ‌ها، ژل‌ها یا کرم‌ها) استفاده می‌کردند، مشاهده نشد.
با این حال، نتایج نشان داد که این روش‌های پوستی خطر لخته‌های خونی خطرناک را افزایش می‌دهند.
پژوهشگران گفتند که این نتایج نشان می‌دهد تحقیقات بیشتری برای درک تأثیرات هورمون‌درمانی بر خطر بیماری‌های قلبی در زنان یائسه مورد نیاز است.
علت تفاوت در خطرات چیست؟
پژوهشگران توضیح دادند که هورمون‌هایی مانند استروژن که به صورت خوراکی مصرف می‌شوند، در کبد متابولیزه می‌شوند؛ جایی که بسیاری از عوامل انعقاد خون در بدن تولید می‌شوند. این فرآیند ممکن است باعث افزایش تولید عوامل انعقادی در کبد شده و خطر لخته‌های خونی خطرناک را افزایش دهد.
اما هورمون‌درمانی پوستی مانند پچ‌ها و ژل‌ها بیشتر از کبد عبور نمی‌کنند و این می‌تواند توضیح دهد که چرا این روش‌ها خطر لخته‌ها را افزایش نمی‌دهند.
