مهرشاد ایمانی؛ سرویس سیاست «انتخاب»: اسرائیل به موازات جنگ هوایی و زمینی در غزه و لبنان و بعضا در یمن ترور را هم در دستور کار دارد و به نوعی ترور شخصیت‌های اصلی گروه‌های مورد حمله یکی از برنامه‌های محوری اسرائیل است. البته که روش ترور برای حذف مخالفان یا افرادی که به زعم اسرائیل در تضاد با منافع این رژیم قرار دارند، امر تازه‌ای نیست در سال‌های دور هم دست به ترور می‌زده است؛ مثل ترور سمیرا موسی، دانشمند هسته‌ای مصری که در سال 1952 در کالیفرنیای آمریکا به طرز مشکوکی در یک حادثه رانندگی جان باخت و بعدتر رسانه‌های آمریکایی و اسرائیلی مرگ او را منتسب به اسرائیل دانستند. یا سمیر نجیب، یک دانشمند هسته‌ای دیگر مصری که او هم در حادثه‌ای رانندگی در دیترویت آمریکا در سال 1967 کشته شد و بازهم شائبه‌های زیادی به وجود آمد که کار، کارِ اسرائیلی‌ها بوده است. سعید بدیر، دانشمند علوم ارتباطات مصری هم در سال 1980 ترور شد. در همین سال یحیی المشد، یکی از برجسته‌ترین دانشمندان هسته‌ای مصر که در طرح اتمی عراق فعالیت داشت هم در هتل در هتل مریدیان پاریس ترور شد. در آن زمان مصر به طور کامل در تضاد با اسرائیل قرار داشت و حتی در جنگ یوم کیپور در سال 1973 همراه با سوریه علیه اسرائیل وارد عمل شد. به بیان دیگر اسرائیل مصر را قطب اصلی دشمنان خود تلقی می‌کرد و بیشترین ترور از بر دانشمندان این کشور انجام می‌شد.
«هاگانا» که که یک سازمان شبه‌نظامی یهودی وفادار به ایدئولوژی صهیونیسم بود آورده است که بعد از پایان جنگ جهانی دوم زمانی که بریتانیا با باز کردن سرزمین فلسطین برای مهاجرت بدون محدودیت یهودیان، مخالفت کرد، هاگانا به فعالیت‌های تروریستی، بمب‌گذاری پل‌ها، خطوط آهن و کشتی‌هایی که برای دیپورت مهاجران غیرقانونی یهودی استفاده می‌شد، روی آورد. گروه «لحی» یا همان گروه «سربازان اسرائیل»، گروه کوچک شبه‌نظامی زیرزمینی برپایه تفکر صهیونیسم بود هم لرد مایون، سیاستمدار انگلیسی را در سال 1944 یعنی 4 سال بعد از تأسیش در قاهره مصر ترور کرد و سازمان نظامی ملی اسرائیل با نام «ایرگون» هم در سال 1946 بیت‌المقدس را منفجر کرد. جالب است بدانید رهبر این گروه مناخیم بگین بود که بعدها توانست به نخست‌وزیری اسرائیل برسد.
با این اوصاف می‌شود برداشت کرد که ترور یکی از مبنایی‌ترین روش‌های اسرائیل در برخورد با مخالفان خود است؛ روشی که تا امروز هم به قوت خود باقی است.
چند سال پیش رونن برگمن روزنامه‌نگار اسرائیلی، گفت‌وگوهای بسیاری درباره ترورهای انجام شده از سوی اسرائیل انجام داد؛ گفت‌وگوهایی بالغ بر هزار گفت‌وگو با افراد مطلع که همه اینها تبدیل به کتابی با عنوان «برخیز و اول تو بکش» به چاپ رسید. از نام همین کتاب منطق حاکن بر قتل‌های هدفمند اسرائیل برمی‌آید. این عبارت از متن کتاب دینی یهودیان با عنوان تلمود گرفته است که می‌گوید اگر کسی برای کشتن تو آمد، برخیز و اول تو را بکش. در کتاب رونن برگمن هم آمده است که قتل‌های سیاسی اسرائیل چنین منطقی دارند که گاهی این قتل‌ها شکل انتقام به خود می‌گیرد که نمونه بارز آن تعقیب عاملان و آمران کشتن و گروگان‌گرفتن ورزشکاران اسرائیلی در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ بود.
نکته جالبی که در این کتاب آمده آن است که اسرائیل از هر ابزاری برای ترور استفاده می‌کند: «خمیر دندان مسموم که یک ماه طول می‌کشد تا به زندگی هدف خود پایان دهد، پهپاد مسلح، انفجار تلفن‌های همراه، لاستیک‌های زاپاس با بمب‌های کنترل از راه دور، ترور دانشمندان دشمن و کشف معشوقه‌های پنهان روحانیون مسلمان» همه اینها از جمله روش‌های توصیف شده در کتاب است که توسط اسرائیل برای انجام ترورها مورد استفاده قرار گرفته‌است. وقتی این موضوع در کتاب مطرح می‌شود ناخودآگاه ذهن متبادر می‌شود به ترور برخی از اعضای حزب‌الله در ماجرای انفجار پیجرها و بیسم‌ها.
برگمن در این کتاب درباره ترور مقامات انگلیسی، رهبران حماس، حزب‌الله لبنان، سازمان آزادی‌بخش فلسطین و دانشمندان هسته‌ای ایران هم سخن می‌گوید. به گفته نویسنده، برخی از ترورشدگان عبارتند از: یاسر عرفات رهبر سازمان آزادی بخش فلسطین؛ علی حسن سلامه رهبر سپتامبر سیاه، خلیل‌الوزیر معروف به ابوجهاد، معاون عرفات و یکی از بنیانگذاران جنبش فتح، یحیی عیاش معروف به مهندس و احمد بوشقیری پیشخدمت مراکشی. برگمن با اشاره به ماجرای کشته شدن یاسر عرفات تأکید می‌کند که دستگاه ممیزی رژیم اسرائیل مانع از نقل حقیقت‌های ترور عرفات در این کتاب شده است. او در این کتاب از مناخم بگین، اسحاق شامیر، آریل شارون و نیز ایهود باراک با عنوان «آتش افروز» یاد می‌کند. او می‌نویسد هر یک اینها که بعدا رهبری حکومت اسرائیل را به دست گرفتند، آدم‌کش بودند.
برگمن جزئیات عملیات‌های انجام شده در ایران، مصر، سوریه و آلمان را شرح می‌دهد و می‌آورد آریل شارون به اشتباه دستور شلیک موساد به یک هواپیمای حامل ۳۰ کودک زخمی فلسطینی را که از بازماندگان کشتار صبرا و شتیلا بودند، صادر کرده بود که عملیات در آخرین لحظه و پس از آنکه گزارش شد یاسر عرفات در هواپیما نبوده است، لغو شد. بر اساس این کتاب شارون حتی حاضر بود یک هواپیمای تجاری را اگر حامل عرفات باشد، ساقط کند.
نویسنده در بخشی از کتاب به شیوه‌های مختلف ترور دانشمندان هسته‌ای ایران هم پرداخته است. افسران موساد در گفت‌وگو با برگمن مدعی شدند با مسموم‌کردن خمیر دندان یکی از دانشمندان هسته‌ای ایران را کشتند. همچنین یکی از این افسران ادعا کرده که دست‌کم ۱۲ دانشمند هسته‌ای ایران با شیوه‌های متفاوت کشته شده‌اند. به طوری‌که در یکی از این عملیات‌ها، یک دانشمند هسته‌ای ایران با کار گذاشتن مواد منفجره در چرخ یدکش کشته شد. دستگاه اطلاعاتی اسرائیل یکی دیگر از دانشمندان هسته‌ای ایران را با پرتاب بمبی از یک پهپاد دست‌ساز کشت.
اسرائیل در سال‌های اخیر تعداد زیادی از دانشمندان هسته‌ای ایران را ترور کرد اردشیر حسین‌پور، مسعود علی‌محمدی، مجید شهریاری، فریدون عباسی، مصطفی احمدی‌روشن و محسن فخری‌زاده. مقامات رسمی آمریکایی تأیید کردند که سازمان مجاهدین خلق ایران تحت حمایت اسرائیل این ترورها را انجام داده‌است. چند منبع اروپایی هم دست‌داشتن موساد در این ترورها را تأیید کردند؛ از جمله روزنامه انگلیسی زبان ایندیپندنت که در مقاله‌ای تحت عنوان «کشنده‌ترین ترورکنندگان جهان» از موساد با نام «ماشین قاتل بی‌رحم اسرائیل» نام برد و با برشمردن ترورها گفته‌است که «در همه این ترورها امضای سرویس مخفی اسرائیل دیده می‌شود».
رونن برگمن در «برخیز و اول او را بکش» می نویسد که پس از آنکه آریل شارون، داگان را به عنوان ریاست موساد منصوب کرد، او را مسئول برهم زدن برنامه هسته‌ای ایران قرارداد زیرا از دید هر دوی آنها برنامه هسته‌ای ایران تهدیدی علیه اسرائیل محسوب می‌شد. داگان برای به انجام رساندن این مهم به شیوه‌های مختلفی دست زد. به اعتقاد داگان دشوارترین و مؤثرترین شیوه‌ها شناسایی دانشمندان کلیدی در صنعت موشکی و هسته‌ای و سپس کشتن آنها بود. موساد 15 نفر از این افراد را شناسایی کرد و از بین آنها شش نفر را حذف کرد. عملیات حذف بیشتر اوقات در هنگام صبح که در راه رفتن به سر کار بودند بوسیله بمب‌های سریع‌الانفجاری که توسط یک موتور سیکلت‌سوار به خودروی آنها می‌چسبیدندف انجام می‌شد.
اسرائیل پس از آغاز جنگ غزه دور تازه‌ای ترورهای خود را آغاز کرد و در همین یک‌سالی که از هفتم اکتبر 2023 تا امروز می‌گذرد تعداد زیادی از سران حماس و حزب‌الله لبنان را ترور کرده است. البته پیش از اینها نیز سران و اعضای تأثیرگذار این دو گروه در معرض ترورهای اسرائیل قرار گرفته بودند؛ از جمله فتحی شقاقی، بنیان‌گذار جهاد اسلامی فلسطین که در سال ۱۹۹۵ ترور شد یا عبدالعزیز رنتیسی که پس از احمد یاسین رهبری حماس را تحویل کرد اما مدتی بعد ترور شد یا عماد مغنیه، از فرماندهان نظامی حزب‌الله لبنان که ترورش در ۱۲ فوریه ۲۰۰۸ در دمشق انجام شد و البته محمود المبحوح یکی از رهبران حماس، که در سال ۲۰۱۰ در دبی کشته شد.
اسرائیل در چندماه گذشته اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس و یکی از اصلی‌ترین اعضای این گروه را در مراسم تحلیف مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، در خاک تهران ترور کرد. در همان روز فواد شکر، یکی از عالی‌رتبه‌ترین فرماندهان نظامی حزب‌الله را در لبنان ترور کرد. بعد از آن هم حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله را در حملاتی هدفمندی به لبنان با استفاده از بمب‌های سنگرشکن ترور کرد. در جریان آن ترور عباس نیلفروشان، معاون عملیات سپاه پاسداران هم ترور شد. قبل‌تر هم اسرائیل در حملاتی با دو موشک به آپارتمانی در منطقه الجاموس در ضاحیه جنوبی در لبنان ابراهیم عقیل، از فرماندهان حزب‌الله را ترور کرد. علاوه بر اینها احمد وهبی، ابراهیم قبیسی، محمد ناصر، سامی طالب عبدالله، وسام حسن طویل، شیخ نبیل قاووق، علی الکرکی، همگی از اعضا و فرماندهان حزب‌الله و محمدحسین سرور، یکی از پیشگامان طرح تولید پهبادها در لبنان را ترور کرد.
گفتنی است در همین یک سال اخیر اسرائیل با حمله به کنسولگری ایران در دمشق هم 16 نفر از نیروهای ایرانی کشته شدند.
