پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت‌های روزنوشت علم را منتشر می‌کند.
دوشنبه ۶ بهمن ۱۳۴۸: شاهنشاه پیش دندانساز تشریف بردند، من هم در رکاب رفتم. بعد ناهار در یک رستوران خارج شهر خوردیم. برای شاهنشاه حکایت کردم که صبح یک نفر عراقی به نام صدرالدین که پسر مرحوم صدر رئیس سنای سابق عراق (در زمان رژیم سلطنتی) است پیش من آمد. از عراق گریخته است و شمه‌ای از ظلم و ستم حکومت می گفت که مو بر تن انسان راست می کرد. من جمله زن او را هم به زندان انداخته اند و بچه هایش معلوم نیست کجا می باشند. می گفت مردم را سرازیر به بادبزن برقی آویزان می کنند و بعد بادبزن را راه می اندازند تا جان بدهند. یا شانه آنها را به قلاب گوشت می اندازند تا از زجر و شکنجه بمیرند. می گفت دوهزار نفر را کشته اند و این ۴۵ نفر که اعلام کرده اند کشته ایم، چون مردم سرشناسی بوده اند نمی توانستند پنهان بکنند. شاهنشاه خیلی متأثر شدند فرمودند: فوری به او کمک کن.
شاهنشاه از وضع عراق خیلی ناراحت هستند...
