arrow-right-square Created with Sketch Beta.
کد خبر: ۷۸۳۰۱۹
تاریخ انتشار: ۱۱ : ۱۴ - ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳
کریستین ساینس مانیتور تحلیل کرد؛

خط قرمز‌های جدید ایران، استراتژی نتانیاهو را چگونه تغییر می‌دهد؟ / از این به بعد با تصمیم گیری‌های متفاوت از سوی تهران روبرو هستیم؟

اولین رویارویی و تبادل آتش مستقیم بین ایران و اسرائیل که با حمله اسرائیل به ساختمان سفارت ایران در روز اول آوریل آغاز شد و حمله بی سابقه موشکی و پهپادی ایران به خاک اسرائیل در ۱۴ آوریل را به دنبال داشت، از نگاه تحلیلگران حاوی درس‌هایی برای تل آویو است، هرچند که دولت اسرائیل به صورت همزمان جنگی را علیه حماس در غزه به راه انداخته و با یک دشمن بسیار قدرتمندتر تحت حمایت ایران در لبنان یعنی گروه حزب الله مواجه است.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

اسکات پیترسون در گزارشی در روزنامه کریستین ساینس مانیتور نوشت: اولین رویارویی و تبادل آتش مستقیم بین ایران و اسرائیل که با حمله اسرائیل به ساختمان سفارت ایران در روز اول آوریل آغاز شد و حمله بی سابقه موشکی و پهپادی ایران به خاک اسرائیل در ۱۴ آوریل را به دنبال داشت، از نگاه تحلیلگران حاوی درس‌هایی برای تل آویو است، هرچند که دولت اسرائیل به صورت همزمان جنگی را علیه حماس در غزه به راه انداخته و با یک دشمن بسیار قدرتمندتر تحت حمایت ایران در لبنان یعنی گروه حزب الله مواجه است.

به گزارش سرویس بین‌الملل انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: راز زیمیت، کارشناس مسائل ایران در انستیتوی مطالعات امنیت ملی و مرکز الاینس برای مطالعات ایران در دانشگاه تل اویو در این باره گفت: «ما به این واقعیت عادت کرده بودیم که اگر ایران بخواهد حمله‌ای را علیه اسرائیل انجام دهد، یا از طریق نیرو‌های نیابتی اش انجام می‌دهد، یا از طریق سوریه یا از طریق حملات [دیگر].»

به گفته وی، سال‌ها اسرائیل تصور می‌کرد که تنها یک سناریو یعنی حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران موجب اقدام تلافی جویانه مستقیم طرف ایرانی خواهد شد. از ۷ اکتبر به این طرف، با وجود اینکه نیرو‌های تحت حملات ایران در یمن، عراق، سوریه و لبنان تبادل آتش با اسرائیل را افزایش داده اند، اسرائیل روشن کرده که خواهان یک جنگ گسترده نیست.

زیمیت که مشاور سابق امور ایران ارتش اسرانیل نیز بوده در این باره افزود: «برای نخستین بار ما یک احتمال (اقدام) دیگر از سوی ایران را شاهد هستیم.»

واکنش بی سابقه ایران همچنین موجب ارزیابی مجدد در خصوص میزان "تمایل تهران به پذیرش ریسک" شده است.

به گفته این کارشناس مسائل ایران، اگر مقامات ارشد تهران «با شلیک بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد که مطمئنا یک اقدام نمادین نبوده، آماده پذیرش این ریسک است» پس این موضوع در اذهان اسرائیلی‌ها نقش می‌بندد که «آیا ما باید در سایر حوزه‌ها مثل استراتژی هسته‌ای ایران نیز انتظار چنین واکنشی را داشته باشیم یا نه.»

زیمیت ادامه داد: «(حمله ماه آوریل ایران) لزوما بدان معنا نیست که ایران قرار است از این به بعد کشور متفاوتی باشد، و اینکه تهران قرار است از این به بعد تصمیم گیری‌های متفاوتی باشد...، اما مطمئنا این تحولات تردید‌هایی را درباره استراتژی‌ها و سیاست‌های ایران آنگونه که ما تاکنون آن‌ها را می‌شناختیم ایجاد خواهد کرد.»

حمله تلافی جویانه ایران که بزرگترین حمله پهپادی در تاریخ محسوب می‌شد پس از آن رخ داد که به نظر می‌رسید ایران برای دفع حملات متعدد اسرائیل به منافع محور مقاومت در منطقه، تمایل چندانی به اقدام مستقیم ندارد.

مایراو زونسزین، تحلیلگر ارشد امور اسرائیل در گروه بین المللی بحران در این باره گفت: «اسرائیل مدت‌های طولانی با آزادی عمل بالایی در سوریه عملیات انجام داده و قبلا نیز اقدامات مشابهی (نظیر حمله به اهداف ایرانی) را به انجام رسانده است، اما طبیعتا این یکی کاملا متفاوت بوده، زیرا هدف حمله یک ساختمان کنسولی بوده است... بنابراین آشکارا یک ناتوانی اطلاعاتی و شناخت رده بندی‌های سیاسی در درک تبعات این حرکت وجود داشته است.»

وی اضافه کرد، اکنون اسرائیل"درک به مراتب واضح تری" از این مسئله دارد که حمله به هر چیزی که ایران آن را بخشی از خاک خود تلقی کند یک "خط قرمز" تلقی می‌شود که احتمالا "در نوبت بعدی" اسرائیل آن را مدنظر قرار خواهد داد.

زونسزین در ادامه اظهار داشت، حمله ایران به خودی خود "از نظر گستردگی، تعداد و مهمات به کار رفته فراتر از حد انتظار (مقام‌های اسرائیلی) بود... همه از این وضعیت متوجه شدند که توانایی ایران برای حمله چیست، توانایی اسرائیل چیست و اینکه برخی از متحدان اسرائیل باید از این کشور دفاع کنند. "

تهدید هسته ای؛ یک نگرانی اصلی

با این وجود وی معتقد است سوال بزرگتری که همچنان بی پاسخ باقی می‌ماند این است که «اسرائیل چطور قرار است اقدامات خود را در قبال ایران (و متحدانش به ویژه حزب الله) تنظیم کند.»

علاوه بر آن، به گفته زونسزین، به رغم حمله اخیر ایران با استفاده از سلاح‌های متعارف "نگرانی اصلی اسرائیل (از جانب ایران) تهدید هسته‌ای است... و تهدید عمده‌ای که هسته‌ای هم نیست از سوی حزب الله در لبنان است، زیرا آن‌ها تعداد بسیار بالایی موشک و راکت در اختیار دارند که برخی از آن‌ها نقطه زن هستند و درست پشت مرز‌های اسرائیل قرار دارند.»

در واقع مقام‌ها و صاحبنظران ایرانی از ایجاد یک مخمصه راهبردی برای اسرائیل به ویژه بعد از ۷ اکتبر که اسرائیل از آسیب‌های روانی و بحران گروگانگیری ناشی از آن هنوز رها نشده لذت می‌برند. عملیات نظامی اسرائیل در غزه هنوز نتوانتسه حماس یا کادر رهبری آن را که دو هدف عمده ارتش اسرائیل بودند از بین ببرد، اما موجب کشته شدن بیش از ۳۵ هزار نفر و به بار آمدن حجم انبوهی ویرانی شده است.

مدت کوتاهی پس از حمله ایران که بر اساس گفته تهران موجب ایجاد نظمی جدید در منطقه شد، روزنامه وطن امروز در صفحه نخست خود تصویری از نخست وزیر اسرائیل منشر کرد که در کنار دیوار ندبه در حال خواندن دعا بود و با فونت درشت کنار عکس عبارت "درمانده" درج شده بود.

زیمیت افزود: «در نهایت من فکر نمی‌کنم که اسرائیل از هدف قرار دادن اهداف ایرانی در سوریه یا هر جای دیگر اجتناب کند.»، اما احتمالا برای اجتناب از حملات مشابه ایران، از هدف قرار دادن اماکن دیپلماتیک و حمله آشکار به اتباع ایرانی در داخل خاک این کشور خودداری خواهد کرد. «این مسئله مطمئنا در تصمیمات آینده اسرائیل نقش خواهد داشت، اما نه به میزانی که اسرائیل دیگر اقدامی علیه ایران انجام ندهد.»

نظرات بینندگان