سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت های روزنوشت علم را منتشر می کند.
۱۷ مرداد ۱۳۴۸: سر ناهار بودم. عصری سفیر انگلیس دیدنم آمد. چهار مطلب می‌گفت. یکی این که مایکل استوارت، به شیوخ رأس الخیمه و شارجه، برای جزایر تنب و ابوموسی فشار آورده است، که باید با ایران کنار بیایند.
دیگر این که مذاکرات نسبت به بحرین و فرمول نهائی [نظرخواهی همگانی] (تقریبا حکمیت و رفراندوم مخلوط است) دارد پیش می‌رود.... سوم این که شاهنشاه سابقا فرموده بودند، اگر بعضی سهام داران کنسرسیوم نفت ایران را بخواهند سهم خودشان را بفروشند، خوب است که به آلمانی‌ها بفروشند.
حالا اقبال گفته است که خودمان خریداریم. نظر شاهنشاه چیست؟ به علاوه سهام داران فروشنده نیستند.
چهارم، [ در مورد] لوله نفت بین خلیج فارس و شوروی [ برای حمل] نفت اعراب چون روس ها در عراق امتیاز مهمی در منطقه رمیله به دست آورده اند، مشکل است [ این طرح] عملی باشد [ و دیگر روشها به آن علاقه‌ای ندارند].
سر شام فرصت نشد [این] مطالب را عرض کنم، فردا عرض خواهم کرد.
