سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد»، خاطرات کاخ سفید از زبان جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا در دوران ترامپ است. او سابقه معاون وزارت خارجه و نمایندگی آمریکا در سازمان ملل را در دوران جورج بوش پسر نیز در سابقه دارد. بولتون که با رویکردهای ستیزه جویانه در حوزه سیاست خارجی شناخته می‌شود، 372 بار در کتاب خود به ایران اشاره کرده است. این کتاب توسط انتشارات های امیرکبیر و مهراندیش با ترجمه های مختلفی به چاپ رسیده است. «انتخاب» روزانه بخش هایی از این کتاب را منتشر خواهد کرد.
این تغییر سیاست با افزایش نفوذ ایران، هم بر دولت بغداد و هم از طریق سازماندهی گروه‌های شبه نظامی شیعه عراقی به صورت نیرو‌های نیابتی نیروی قدس ایران هر روز شدیدتر می‌شد. حمایت از دولت بغداد کاری که بعد از جنگ دوم خلیج [فارس] کرده بودیم، با این امید که آن دولت نماینده کل عراق باشد یک چیز بود سر درآوردن رژیمی که اقلیم کردستان عراق را کنترل نمی‌کرد، از حداقل حمایت در میان اعراب سنی برخوردار بود و برای مسائل بسیار مهم و حیاتی از تهران دستور می‌گرفت، کلاً چیز دیگری بود.
جنگ چریکی بوروکراتیک در طول نیمه دوم مارس هر روز ادامه داشت، اما این بار به رغم درز ویرانگر خبر‌ها از سوی رقیبان بدون هیچ شک و تردیدی مطمئن بودم که بدترین پیامد‌ها در انتظار حکومت ایران به خاطر اقدام اخیر آمریکا یعنی تروریستی نامیدن سپاه است. سرانجام در هشتم‌آوریل ترامپ این موضوع را اعلام کرد و به این ترتیب ابزار قدرتمند جدیدی به اقدامات «فشار حداکثری ما افزود اگر این «فشار» شش ماه پیش یا زودتر اعمال شده بود می‌توانست از این هم قوی‌تر شود اما این حالا نشان‌دهنده جدیتی بود که به آثار اقتصادی عظیم خود تحریم‌ها بر ایران اضافه شده بود. فشار له‌کننده مدام بیشتر می‌شد.
مفسران گه گاه درباره این که چرا دولت مدام از تحریم‌ها و تعرفه‌ها به عنوان ابزار‌های اقتدار ملی استفاده می‌کنند، اظهار نظر می‌کردند.
شاید این در مقایسه با رؤسای جمهور قبلی درست می‌بود اما شواهدی در دست نبود که نشان دهد این اقدامات واقعاً مؤثر و نظام مندند یا به خوبی اجرا می‌شوند واقعیت به مراتب پیچیده‌تر از این حرف‌ها بود. خصوصاً چون ترامپ و وزیر خزانه داری منوچین به فرایند دنبال کردن سیاست تحریم‌ها با قاطعیت و جدیت علاقه‌مند و مشتاق نبودند.
در مقابل منوچین معتقد بود استفاده همیشگی از تحریم‌ها و فشاری که ما بر سیستم مالی بین‌المللی می‌آوریم به مرور زمان باعث می‌شود این ابزار ضعیف‌تر شود، چون حکومت‌های تحت تأثیر تحریم‌ها به دنبال راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها می‌گردند.
او همچنین معتقد بود که استفاده از دسترسی به سیستم مالی آمریکا به عنوان یکی از ابزار‌های اصلی ما می‌تواند موقعیت دلار به عنوان ارز ذخیره‌ای جهان را به مخاطره بیندازد و دیگران مانند روسیه و چین را تشویق کند تا معاملاتشان را با یورو یا مبادله کالا به کالا یا روش‌های دیگر انجام دهند. این شرایطی بود که کشور‌ها را به سمت دور زدن تحریم‌ها سوق می‌داد.
