غلامرضا بنی اسدی: به مفاهمه ملی نیاز داریم. قبل از هرچیز به" درکِ مشترک" محتاجیم و الا" دردِ مشترک "همچنان از همه ما تلفات خواهد گرفت بی آن که همدلی به بار آورد چه رسد به همراهی. یکی از درد هایِ مشترک ما امروز ناترازی در حامل‌های انرژی است. آن هم در زمانه‌ای که سرما، ترازی وحشتناک تعریف می‌کند. سرمای منفی ۲۰ درجه، در تراز سیبری است. اما در روز‌های پیش رو به تجربیات ما اضافه خواهد شد.
برای گذر با هزینه کمتر بود که در این باره قلم زدم و یادداشتِ" با هم از" سیبری " عبور کنیم! " تحریر شد، اما برخی واکنش‌ها و کامنت‌های دریافتی مرا به خطِ ابتدایی این مطلب رساند؛ تا به مفاهمه و درکِ مشترک نرسیم، دردِ مشترک ما را کنار هم قرار نخواهد داد. اولین کامنت را بنده خدایی با نگاهِ سیاسی نوشته و کلمه "سیبری" را تعریض به سیاست نگاه به شرق پنداشته بود! توضیح این که این یادداشت اصلا نگاهِ سیاسی ندارد هم قانعش نکرد و حتی انگشت اتهمام در ماجرای سوریه را هم به سمت خودما برگرداند که اگر با شریکِ استراتژیک مان روسیه یکدل بودیم سوریه هم به این روز نمی‌افتاد! من از درک قدرت تحلیل این هموطن عزیز عاجزم. از سیاسی دیدنِ سرما هم گرفتار تعجبی تمام مانده ام. البته از کسانی که از زمستان سخت اروپا سخن می‌گفتند و هیزم برای شان کادو می‌کردند هیچ چیز عجیب نیست.
اما آن یادداشت واکنش‌های تند دیگری هم داشت از سویه مخالف اولی نوشته بود؛ " خجالت هم خوب چیزیه! با؛ که طرف نیستین! این خزعبلات برای کشوری نیست که دومین منابع نفتی و گازی دنیارو داره! از همه نظر میخواین مردم ایران را تحت فشار قرار بدین! حتی از نظر مواهب و نعمت‌های خدادادی؟ " دیگری هم به تاکید گفته بود که "من لباس گرم نمی‌پوشم. عوضش برن برای جا‌های دیگر فکر کنند و این همه منابع گازی را هدر ندن" به همین سه زاویه نگاه اکتفا می‌کنم تا بگویم به فهم مشترک نیاز داریم. تا به این نرسیم، پویشِ کاهشِ ۲ درجه‌ای دمای محیط چندان جواب نخواهد داد که دغدغه عبور از شب و روز‌های سرد، پاسخ قابل قبول بگیرد. مهمتر از مسئله سرما، مفاهمه، چالش پرتکرار در دیگر حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و.. هم هست. اگر مورد توجه و اصلاح قرار نگیرد بعید نیست در بستر‌های انتظامی و حتی امنیتی هم خود را نشان دهد. به ویژه که برنامه هایی، چون لایحه حجاب و فیلترینگ و. هم دارد رسیدن به این مهم را با، اما و اگر مواجه می‌کند. ما اگر نتوانیم برای فقدان مفاهمه و درک مشترک، چاره‌ای عاجل بیاندیشیم، باید خود را برای شرایط سخت‌تر آماده کنیم. آنجا هم باز سخت‌تر از سخت روی می‌دهد.
فکر می‌کنم نسخه شفابخش درد‌های مشترک، درک مشترک بین همه مردم با هم و حکومت با مردم است. به این که برسیم، دمای سیبری را هم به سلامت از سر خواهیم گذراند. این جاست که باید خواند؛ همراه شو عزیز / تنها نمان به در/کین درد مشترک / هرگز جدا جدا/ درمان نمی‌شود...
