خاطرات بولتون: هربار که توجه ترامپ به ایران کم می‌شد، تهران به ما کمک می‌کرد که دوباره به صدر اولویت‌های ما برگردد/ خزانه داری مخالف تروریستی اعلام کردن «سپاه» بود؟

سرویس تاریخ «انتخاب»: کتاب «اتاقی که در آن اتفاق افتاد»، خاطرات کاخ سفید از زبان جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا در دوران ترامپ است. او سابقه معاون وزارت خارجه و نمایندگی آمریکا در سازمان ملل را در دوران جورج بوش پسر نیز در سابقه دارد. بولتون که با رویکردهای ستیزه جویانه در حوزه سیاست خارجی شناخته می‌شود، 372 بار در کتاب خود به ایران اشاره کرده است. این کتاب توسط انتشارات های امیرکبیر و مهراندیش با ترجمه های مختلفی به چاپ رسیده است. «انتخاب» روزانه بخش هایی از این کتاب را منتشر خواهد کرد.

هر بار که توجه آمریکا به ایران کم می‌شد به خصوص توجه ترامپ می‌دانستم که تهران به ما کمک می‌کند تا دوباره آن را در صدر اولویت‌هایمان قرار دهیم. بنابراین وقتی ایران توضیح مفیدی درباره نیت معترضان سازماندهی شده ایرانی برای سردادن شعار‌هایی مانند «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» ارائه داد، این اصلاً موضوع کوچکی نبود. گفتند «مرگ بر آمریکا» یعنی «مرگ بر ترامپ و جان بولتون و پومپئو». این بیان غیرعمدی حقیقت، درباره این که رهبران ایران به دنبال مرگ چه کسانی‌اند ما را به یاد لزوم ادامه اعمال «فشار حداکثری» بر تهران می‌انداخت؛ این فشار حداکثری فقط به خاطر سلاح‌های هسته‌ای و برنامه‌های موشک‌های بالستیک ایران نبود بلکه به خاطر ادامه ایفای نقشش به عنوان بانک مرکزی تروریسم جهانی و حضور نظامی متداول و تهاجمی‌اش در خاورمیانه بود.

یکی از موضوعات بسیار بحث برانگیز این بود که آیا باید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را به عنوان یک سازمان تروریستی خارجییک اصطلاح قانونی که پیامد‌های خاصی را برای سازمانی که چنین عنوانی می‌گرفت به بار می‌آورد) معرفی کنیم یا نه؟

 ترامپ می‌خواست این کار بشود همین طور من و پومپئو، چون کار کردن با گروهی که به عنوان تروریست اعلام می‌شد و عواملش، جرم محسوب می‌شد. منوچین (وزیر خزانه داری) نگران بود که این اقدام علیه نیروی قدرتمند سپاه ایران یا حتی نیروی قدس بازوی برون مرزی سپاه که در حال حاضر در، عراق، سوریه، لبنان و یمن مستقر است__ پیامد‌های گسترده‌ای داشته باشد؛ نگرانی و دغدغه‌ای که من درکش نمی‌کردم؛ فکر می‌کردم تنها کاری که باید بکنیم این است که تا می‌توانیم درد و رنج بیشتری بر این تروریست‌ها وارد کنیم.  نهاد‌های دیگر مواضع مختلفی داشتند. برآیند این مواضع این بود که آیا نمی‌توانیم بی خیال این موضوع شویم تا گرفتاری بیشتری برای خودمان درست نکنیم؟

ادامه دارد..