سرویس تاریخ «انتخاب»: دو ماه پس از ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳، کودتای نظامی که رئیس‌جمهور مارکسیست و منتخب مردم را ساقط کرد، این استادیوم به زندان موقتی بدل شد که در آن قریب به ۲۰ هزار زن و مرد به دست نظامیان شکنجه شدند، نظامیانی که رهبری‌شان را ژنرال راست‌گرای شیلی، آگوستو پینوشه به عهده داشت.
رنه کاسترو از کسانی است که بیشترین مدت را در این زندان سپری کرده است. او می‌گوید: «این استادیوم به مظهر قساوت رژیم پینوشه بدل شده است. رفتاری که با ما در اینجا کردند قابل وصف نیست. حالا اینجا مکان برگزاری بازی‌های فوتبال است. مردم برای تفریح به اینجا می‌آیند.»
آمار مختلفی از تعداد زندانیان وجود دارد و مقامات می‌گویند در طول هشت هفته‌ای که این استادیوم به زندان تغییر کاربری داد، ۴۱ نفر به قتل رسیدند. استادیوم ناسیونال در سال ۱۹۳۸ تاسیس شد و میزبان جام جهانی ۱۹۶۲ بود. در فینال آن دوره از مسابقات برزیل با نتیجۀ ۱-۳ چکسلواکی را مغلوب کرد. نظامیان چند هفته پس از کودتا فعالان سیاسی، اجتماعی و مظنونین به طرفداری از سالوادور آلنده، رئیس‌جمهور سابق را دستگیر کرده و به این ساختمان سیمانی منتقل می‌کردند. آقای کاسترو می‌گوید: «یادم می‌آید برخی از زندانیان تعریف می‌کردند که برای دیدن مسابقات به این استادیوم می‌آمده‌اند.»
متن از تاریخ ایرانی
