کتاب تاریخ روابط ایران و آمریکا: انگلیسی‌ها با درک اینکه ابر‌های طوفانی ملی گرایی متراکم شده اند، به شاه پیشنهاد کردند که مردی قوی، یعنی ژنرال حاجیعلی رزم آر، ا رئیس ستاد مشترک نیرو‌های مسلح را به نخست وزیری منصوب کند تا قرارداد را از طریق مجلس هدایت کند. شاه از رزم آرا دل خوشی نداشت و به او شک داشت که برای سرنگونی سلطنت، آرزو‌هایی در سر دارد؛ اما ایالات متحده نظر انگلیسی‌ها را تأیید می‌کرد و استدلال این بود که او احتمالاً بهترین گزینه موجود است. وایلی در ماه مهٔ ۱۹۵۰ به واشنگتن نوشت: «اگر سر‌های زندگی سیاسی در ایران را بجوری، بیشتر شوره پیدا می‌کنی تا مو و با بررسی تک تک گزینه ها، باز هم به ژنرال رزم آرا به عنوان گزینه‌ای قدرتمند متمایل می‌شویم.»
