پگاه فرجیان، متولد ۱۳۵۹ و ۴۲ ساله، کارشناس مدیریت بازرگانی است. او حدود ۱۰ سال به عنوان کارمند در شرکتی خصوصی مشغول کار بوده، اما زمانی تصمیم گرفت که شغل دیگری داشته باشد؛ شغلی بسیار متفاوت از کاری که سال‌ها انجام می‌داد و علاقه اصلی و ورزش حرفه‌ای‌اش بود. پگاه سال‌ها به عنوان غارنورد، دره نورد و صخره نورد فعالیت می‌کرد و حالا ورزش مورد علاقه‌اش به شغل روزانه تبدیل شده است. او هرروز از صبح تا عصر روی طناب است و کار می‌کند. پگاه می‌گوید: «زمانی فقط ورزش می‌کردم و هنوز وارد بازار کار نشده بودم. این کار با ورزش متفاوت است. بیش از یک سال پیش کار ایراتا (کار در ارتفاع) را آغاز کردم. پیش زمینه آن هم ۱۵ سال کار کوهنوردی، دره‌نوردی و غارنوردی بود. با این ورزش آشنا بودم و سال ۱۴۰۰ دوره ایراتا را گذراندم. از همان زمان بدون وقفه کارم را شروع کردم و واقعا این شغل را دوست داشتم» یک روز کاری پگاه از حدود ۸ صبح آغاز می‌شود و تا ۴ بعدازظهر ادامه دارد: از ساعت ۸ صبح که کار را شروع می‌کنیم، ابتدا همکارم کارگاه و ابزار را چک می‌کند. با توجه به به کاری که باید انجام دهم، یکی از دستگاه‌های واترجت، فرز، پیچ و پلاک یا هر وسیله‌ی لازم دیگری را برمی‌دارم و استارت کار را می‌زنم. وقتی روی ساختمان بلند کار می‌کنم، باید بیسیم داشته باشیم که وسیله مورد نیازم را به دستم برسانند؛ چون درارتفاع صدایم نه بالا می‌رود و نه پایین. در این بازه زمانی باید یک ساعت استراحت کنم، اما ترجیح می‌دهم یکسره کار می‌کنم تا یک ساعت زودتر کارم را تعطیل کنم. غذایی با خودم روی طناب می‌برم و همانجا می‌خورم.
