مجله اکونومیست در مقاله‌ای بر نقش تحقق خودکفایی در صنعت لوازم خانگی ایران بر تاب‌آوری نظام اقتصادی این کشور در برابر تحریم‌های ایالات متحده و جلوگیری از فروپاشی اقتصادی در ایران تاکید کرد.
بر اساس این گزارش، تحریم‌های اقتصادی همواره به عنوان یک سد در مقابل روند رشد اقتصادی و توسعه سرمایه‌گذاری در صنایع مختلف ایرانی مورد توجه و تاکید کارشناسان اقتصادی و سرمایه‌گذاران خارجی بوده است؛ برهمین اساس ایالات متحده که نقش کلیدی در اعمال این تحریم‌ها علیه شرکت‌ها و دستگاه‌های دولتی ایرانی ایفا می‌کند در اغلب موارد سعی کرده تا با برجسته‌سازی نقش این تحریم‌ها در یک روند فروپاشی مرتبط با اقتصاد ایران، از رشد و توسعه همه جانبه این کشور جلوگیری کند.
این در حالی است که همزمان با تشدید تحریم‌ها در سال 98 و تصمیم بسیاری از شرکت‌های خارجی برای خروج از بازارهای ایران به منظور در امان بودن از تبعات واکنش احتمالی ترامپ و ایالات متحده به همکاری‌های اقتصادی توسعه یافته با جمهوری اسلامی، تعدادی از بنگاه‌های اقتصادی و شرکت‌های بزرگ صنعتی ایرانی تلاش کردند تا با استفاده از چندین دهه تجربه فنی و مهندسی خود و همچنین بهره‌برداری از نتایج سرمایه‌گذاری چند ده ساله در زمینه تحقیق و توسعه، بخشی از نیاز کشور به محصولاتی که شرکت‌های خارجی تامین کننده آنها، بازارهای ایران را ترک کرده بودند، تامین کرده و بروز تبعات جدی اقتصادی و اجتماعی در کشور جلوگیری کنند.
یکی از صنایعی که بر اساس همین رویکرد، موفق به تعمیق ساخت داخل و تامین بخش قابل توجهی از نیاز بازار همزمان با بازارگریزی برندهای خارجی از ایران شد و رهبر ایران نیز بارها بر لزوم حمایت همه‌جانبه دولت و دستگاه‌های اقتصادی از رشد و توسعه در آن، تاکید کرد، صنعت لوازم خانگی ایران بود.
کیوان گردان، مدیرکل وقت صنایع لوازم خانگی وزارت صنعت، معدن و تجارت، پنجم خردادماه 1400 در این زمینه به رسانه‌ها گفته بود: "امسال با همت فعالان این حوزه برای اولین بار در نیاز‌های اصلی لوازم خانگی خودکفا شدیم در حالی که حدود ۵ سال پیش، بیش از ۶۰ درصد بازار ما در اختیار شرکت‌های خارجی (الجی و سامسونگ) قرار داشت."
این افزایش سهم بازار همزمان با تعمیق ساخت داخل و دستیابی به خودکفایی در این صنعت پیشران که بر اساس آنچه که رهبر ایران در پیام نوروزی سال 1400، "جهش" خوانده بود، شکل گرفت و در حالی مورد توجه یک نشریه انگلیسی (اکونومیست) قرار گرفته که به عقیده بسیاری از کارشناسان در حال حاضر بسیاری از دستگاه‌های اجرایی و سیاستگذار اقتصادی ایران نسبت به آن آگاهی ندارند و یا به نوعی از تداوم رشد آن جلوگیری می‌کنند.
اکونومیست در سرمقاله خود که 12 مارس 2022 منتشر کرده، آورده است:
" وقتی یک در بسته می شود، در دیگری باز می شود. در دو هفته گذشته فشار جهانی بر فعالیت‌های مالی و اقتصادی روسیه به طرز چشمگیری افزایش یافته؛ این در حالی است که ایران تجربه آموزنده و هوشمندانه‌ای برای مقابله با تحریم‌ها و کاهش اثرات آنها در نظام اقتصادی دارد. اقتصاد ایران در دهه گذشته تحت فشار تحریم های جهانی دچار رکود، کاهش ارزش و تورم مزمن شده؛ ضربه خورده، اما سقوط نکرده و این تا حد زیادی به این دلیل است که تولیدکنندگان ایرانی انعطاف پذیری زیادی در رابطه با مقاومت در برابر تحریم‌ها از خود نشان داده اند.
در این میان سه دلیل اصلی برای تاب‌آوری اقتصاد ایران در مقابل تحریم‌های سختگیرانه اقتصادی وجود دارد؛ اولین دلیل نشت تحریم‌ها در بسیاری از موارد و قدرت ایران در دور زدن این تحریم‌ها است، دومین دلیل تنوع محصولات صادراتی ایران به کشورهای جهان است که در واقع طیف وسیع صنایع تولیدی فعال در این کشور، این امکان را به حاکمیت ایران داده و سومین دلیل جایگزینی واردات است که این هم با انعطاف زیاد و تلاش بی‌سابقه تولیدکنندگان ایرانی فراهم شده است.
در واقع کاهش ارزش پول ملی، کالاهای وارداتی لوکس را از دسترس بسیاری از ایرانیان خارج کرده اما برای تولیدکنندگانی که به بازار داخلی 83 میلیونی خدمت می‌کنند، یک موهبت ویژه بوده است.
یکی از محلی‌ها در این زمینه می‌گوید: با خرید در تهران قادر به پیدا کردن لباس و لوازم خانگی با کیفیت ایرانی خواهید بود.
او اضافه می‌کند: اگر شاخص جهانی خودکفایی وجود داشت، ایران در رتبه‌بندی بالایی قرار می‌گرفت."
