ایلنا: محمدحسین ملائک سفیر سابق ایران در چین در مورد تاسیس کنسولگری چین در بندرعباس اظهار کرد: بر اساس کنوانسیون وین که مربوط به روابط دیپلماتیک است، کشورها حق دارند دفاتر معادلی در دیگر کشورها داشته باشند. یعنی اگر یک کشور در کشور دیگری سفارت یا سرکنسولگری داشته باشد، کشور مقابل هم می‌تواند سفارت یا کنسولگری داشته باشد. در واقع تعداد کنسولگری‌های ما در چین به سه عدد می‌رسد بنابراین چین طبق کنوانسیون روابط دیپلماتیک حق دارد سه کنسولگری از ایران بگیرد.
وی افزود: با توجه به اینکه روابط دو کشور افزایش زیادی داشته و ما پروژه‌های زیادی برای چینی‌ها تعریف کرده‌ایم و در ایران حضور دارند، تعداد چینی‌ها در ایران بین ۵ تا ۶ هزار نفر است، بنابراین برای مسائل و مشکلاتی که با آنها روبرو می‌شوند، نیاز به کنسولگری دارند. احتمالا کنسولگری تهران کفاف این تعداد را نداده و به همین علت درخواست یک کنسولگری دیگر را هم داده‌اند.
سفیر سابق ایران در چین گفت: بندرعباس مهم‌ترین هاب رفت‌وآمد دریایی کشور محسوب می‌شود و همه کشتی‌هایی که از چین می‌آیند یا به این کشور می‌روند، حتما در بندرعباس لنگر می‌گیرند. بنابراین برای رتق و فتق امور آنها این کنسولگری ایجاد می‌شود.
وی تصریح کرد: چینی‌ها پیش‌بینی کرده‌اند که بتوانند سهم بزرگی در توسعه مکران داشته باشند، برای این کار تعداد زیادی از شرکت‌های چینی باید در آنجا مستقر شوند. علاوه بر این فعالیت‌هایی در چابهار نیز دارند. این هم نیاز به یک کنسولگری دارد تا از این اتباع چینی حمایت کند. بنابراین این موضوع یک اقدام تکنیکی پیش‌بینی شده و درست است.
ملائک خاطرنشان ساخت: این کنسولگری به تسهیلات آنچه در این منطقه وجود دارد کمک می‌کند. بعید است که با افتتاح این کنسولگری پروژه جدیدی تعریف شود بلکه چون پروژه‌ها تعریف شده این کنسولگری ایجاد می‌شود. بنابراین تاثیر خاصی در مراودات تجاری نخواهد داشت. یک چینی برای کار در ایران بعد از یک سال باید از کشور خارج شود و دوباره برگردد چراکه مقررات کار ما، اتباع خارجی را با مقررات خاصی می‌پذیرد. علاوه براین وقتی اتباع بیگانه را در کشور داریم در جامعه با مشکلاتی هم روبرو می‌شویم. برای مثال مشکلات و مسائل حقوقی ممکن است پیش بیاید. همه اینها نیاز ایجاد می‌کند که یک کنسولگری از تبعه خود حمایت کند یا مشکل را حل کند.
حریری: بیشتر چینی‌های مقیم ایران در جنوب شرقی زندگی می‌کنند
مجیدرضا حریری رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین نیز در این زمینه اظهار کرد: کنسولگری به امور تجاری نمی‌پردازد بلکه به امور کنسولی رسیدگی می‌کند. ما علاوه بر سفارت سه کنسولگری در شانگهای، گوانجو و هنک کنگ داریم اما چین در ایران فقط یک دفتر سفارت دارد معمول این است که یک کشور درجایی که صلاح می‌داند یک کنسولگری بر اساس تفاهمات دو طرف تاسیس می‌کند.
وی افزود: ایران نزدیک به بیست سال است که در چین کنسولگری‌های خود را تأسیس کرده است و این به تعداد اتباع ایرانی که در آن نقطه از چین هستند مربوط می‌شود. چین هم بر مبنای تعداد اتباع چینی که در بندرعباس یا جنوب شرقی ایران مثل کرمان، سیرجان و رفسنجان مشغول به کار هستند کنسولگری تاسیس می‌کند تا یه این اتباع سرویس دهد.
رییس اتاق مشترک بازرگانی ایران و چین بین کرد: بخش زیادی از اتباع چینی که در ایران زندگی می‌کنند در نواحی جنوب شرقی ایران در صنایعی مانند شرکت‌های خودروسازی که در کرمان هستند و سرمایه‌گذاری‌هایی که در سیرجان، رفسنجان و بخش‌هایی از سیستان و بلوچستان مانند چابهار دارند و احتمال دارد در آینده هم اتفاق بیافتد، مشغول به کار هستند بنابراین دولت چین احساس کرده که برای خدمات‌دهی به اتباع خود در جنوب شرقی ایران باید یک دفتر نمایندگی تاسیس کند و این هیچ ارتباط تجاری خاصی ندارد.
وی افزود: طبق تفاهماتی که در سال ۲۰۱۶ در زمان سفر رئیس جمهور چین به ایران، با این کشور کردیم، یکی از تفاهمات ایجاد شهرک‌های صنعتی بود که عموما پیشنهاد ایران برای جانمایی شهرک‌های صنعتی مشترک بین ایران و چین در جاسک و نواحی جنوب شرقی کشور مانند مکران بوده است.
حریری گفت: با توجه به اینکه قرار است طبق سند ۲۵ ساله، همکاری‌های ایران و چین گسترش پیدا کند و از آنجا سرمایه‌گذاری در نواحی جنوب و جنوب شرقی کشور چه در حوزه‌های نفت و گاز و پتروشیمی و چه در حوزه‌های صنعتی و چه در توسعه‌زیرساخت‌ها برای کشورهای خارجی جذاب‌تر است، بسیاری از چینی‌هایی که در ایران زندگی می‌کنند در همان نواحی سواحل مکران، هرمزگان، سیستان و بلوچستان و بوشهر مستقر هستند، دولت چین لازم دیده که نزدیک به محلی که چینی‌ها زندگی می‌کنند دفتری تاسیس کند تا راحت‌تر به اتباع خود سرویس دهد تا برای امور کنسولی خود مجبور نباشند تا تهران بیایند.
