سرویس تاریخ «انتخاب»؛ سوار شده، با قائم‌مقام [۱] صحبت‌کنان رفتم، چون مامور آذربایجان و وزارت ولیعهد شده است، بعد او رفت. در دره‌ی باباعلی‌خان به ناهار افتادیم. ساعدالملک، امین‌الملک، معیرالملک [و] همه‌ی پیش‌خدمت‌ها بودند. ناهار خورده، بعضی کارها با ساعدالمک و غیره داشتیم، گذرانده، بعد رفتیم با اشخاص معینه‌ی آن روزی به سه‌پایه. میرشکار پیش رفته بود، یعنی از سرِ ناهار رفت.
خلاصه شکارِ زیادی بود، رفتند یک قوچِ شش‌ساله‌ی بزرگی خوابیده ماند تنها؛ ما هم رفتیم بالای سرش. ولی رفت سر زد، راست آمد؛ با چهارپاره زدم، رفت پایین توی دره افتاد. بسیار ذوق کرده، بار کرده رفتم عمارت سرِ قنات. یحیی‌خان آن‌جا بود. نماز کرده چای خوردیم. یحیی‌خان، میرزا عباسقلی معروف را آن‌جا به حضور آورد؛ به محمدخانِ قرایی شبیه بود. غروبی رفتیم منزل.
پی‌نوشت:
۱- منظور از قائم‌مقام، میرزا محمدصادق نوری مستوفی، پسر میرزا هدایت‌الله مستوفی است.
منبع: «روزنامه‌ی خاطرات ناصرالدین‌شاه قاجار (از رجب ۱۲۸۴ تا صفر ۱۲۸۷ ق، به انضمام سفرنامه‌های قم، لار، کجور و گیلان)»، به کوشش مجید عبدامین، تهران: دکتر محمود افشار، چاپ نخست، ۱۳۹۷، ص ۲۴.
بعد از ناهار رفتیم به عمارتِ سرِ قنات که مشهور است به قصرفیروزه.... نصف‌شب خوابِ مهیبی دیدم. از جا برخاستم؛ به انیس‌الدوله گفتم: «ببین چه چیز است؟»... انیس‌الدوله نگاهی به سقف کرد... گفت بخاری سقف را سوزانده است. برخاستم نگاه کردم، دیدم سقف می‌سوزد... خواجه‌ها را بیدار کردم... حاجی کلبعلی بسیار خنده داشت؛ چهار ساعت به دسته [شش] مانده بود، حاجی کلبعلی را هِی می‌گویم: «برخیز، اتاق آتش گرفته است چاره کن.» هِی می‌گوید: «لا اله الا الله، آتش آتش؛ اگر یک غرابه سرکه می‌شد خوب بود.»
