به گفته موسسه تحقیقات سرطان آمریکا، سرطان پروستات دومین نوع شایع سرطان در مردان و چهارمین نوع شایع در کل است. تحقیقات قبلی نشان داد که چربی رژیم غذایی می تواند به گسترش تومورهای سرطان پروستات کمک کند. یک مطالعه جدید در شیکاگو نشان می دهد که رژیم غذایی پرچرب و افزایش قرار گرفتن در معرض PFAS می تواند توسعه تومورهای پروستات را سرعت بخشد.
PFAS چیست؟
PFASTrusted Source گروه وسیعی از مواد شیمیایی ساخت بشر هستند که به طور ویژه برای مقاومت در برابر گریس، روغن، آب و گرما طراحی شده اند. تولیدکنندگان معمولاً از ترکیبی از این مواد شیمیایی به عنوان یک پوشش ضد لکه بر روی بسته بندی مواد غذایی و تجهیزات پخت و پز استفاده می کنند. PFAS گاهی اوقات می تواند در موارد زیر وجود داشته باشد:
پوشش های نچسب روی قابلمه ها و تابه ها
بسته بندی و ظروف فست فود
فرش های ضد لک و ضد آب و سایر پارچه ها
فوم آتش نشانی و تجهیزات محافظ مقاوم در برابر حرارت
رنگ و درزگیر
PFAS – برای همیشه به دلیل تجزیه نشدن مواد شیمیایی، وقتی مردم آنها را دور می اندازند، می توانند خاک و آب اطراف را آلوده کنند. این آلودگی می تواند افراد را در معرض خطر قرار گرفتن در معرض PFAS قرار دهد
افراد می توانند با موارد زیر در معرض PFAS قرار بگیرند:
نوشیدن آب آلوده
خوردن ماهی هایی که در آب های آلوده زندگی می کردند
خوردن مواد غذایی پوشیده شده در کاغذ و سایر بسته بندی های حاوی PFAS
تماس با خاک یا گرد و غبار آلوده
خطرات شغلی PFAS برای کسانی که در ساخت محصولات حاوی PFAS نقش دارند و همچنین آتش نشانانی که در تجهیزات حفاظتی و فوم آتش نشانی در معرض PFAS قرار دارند، وجود دارد.
تحقیقات نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض PFAS ممکن است منجر به موارد زیر شود:
خطر بالاتر سرطان
سطوح بالاتر کلسترول
مشکلات سیستم ایمنی
تداخل با هورمون ها و برخی ارگان های اصلی مانند کبد
PFAS و قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی با چربی بالا
برای این مطالعه، به برخی از موش‌های نر رژیم غذایی پرچرب شبیه به یک رژیم غذایی غربی معمولی – که به عنوان رژیم استاندارد آمریکایی نیز شناخته می‌شود – تغذیه کردند که تحقیقات گذشته با چاقی و مشکلات عصبی مرتبط بوده است. بقیه یک رژیم غذایی کنترلی مصرف کردند.
10 روز پس از شروع رژیم ها، محققان سلول های اپیتلیال سرطان پروستات را به موش ها تزریق کردند. سپس آنها شروع به تجویز خوراکی ماده شیمیایی PFAS پرفلوروکتان سولفونیک اسید (PFOS) به برخی از موش ها 7 روز در هفته کردند.
همچنین به عنوان بخشی از این مطالعه، اعضای تیم تحقیقاتی سلول‌های پروستات انسانی غیرسازنده و تومورساز را که در محیط‌های رشد معلق بودند، در معرض سطوح مختلف PFOS یا اسید پرفلوروبوتان سولفونیک (PFBS) – یکی دیگر از اعضای خانواده شیمیایی PFAS – قرار دادند.
پس از 2 روز، محققان دریافتند که سلول‌های پروستات سازنده تومور که در معرض PFOS قرار گرفته‌اند، سه برابر بیشتر از سلول‌هایی که در معرض PFBS قرار نگرفته‌اند، تکثیر می‌شوند.
در رابطه با مدل موش، پس از 40 روز، محققان افزایش حجم تومور را در موش هایی که در معرض PFOS یا رژیم غذایی پرچرب قرار داشتند، مشاهده کردند. با این حال، طبق گزارش‌ها، سریع‌ترین نرخ رشد تومور در موش‌هایی رخ داد که در معرض ترکیبی از PFOS و رژیم غذایی پرچرب قرار داشتند.
پزشکان بر اساس تحقیقات خود بر این باورند که PFAS با چربی رژیم غذایی برای روشن کردن یک ژن کدکننده پروتئین به نام منبع آلفا گیرنده فعال شده با تکثیر پراکسی زوم کار می کند. این باعث می شود سلول ها به گونه ای متابولیزه شوند که خطر سرطان زایی در سلول های خوش خیم پروستات را افزایش می دهد و همچنین رشد تومور را در سلول های بدخیم پروستات افزایش می دهد.
شفقنا
