پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : در هفته ای که گذشت، انتشار بخشی از اظهارات جنجالی نماینده تهران در
مجلس شورای اسلامی در اتفاق عجیب با سکوت طرف های مخاطب این گفتار و دیگر
نمایندگان مجلس روبرو شد تا یک رسوایی (در صورت صدق گفتار)، مسکوت گذاشته
شود و حتی مکتوم نیز نماند تا این مسئله همزمان با برخی تغییر جهت ها در
برخی تصمیمات مجلس، شائبه برانگیز شود.
به گزارش سرویس سیاسی «بازتاب» در روزهای
اخیر افشاگری کم سابقه ای از سوی دکتر احمد توکلی در رسانه های مکتوب
منتشر شد، مبنی بر اینکه ایشان در "همایش جهاد اقتصادی از مبانی تا
مواضع" عنوان نموده است: «بنده فیلمی از یکی از
نمایندگان مجلس (هشتم) در اختیار دارم که او در یک سخنرانی با اشاره به
روابط برخی نمایندگان حامی دولت با دولت می گوید: وقتی وزرا به مجلس می
آمدند از ما انتظار داشتند که به نفع آنان رأی بدهیم و ما نیز رأی می
دادیم. بعد از موفقیت نیز شماره حساب می دادیم تا به حساب ما پول واریز
کنند. ولی من پولی که واریز می شد را برای خودم خرج نمی کردم. بلکه پول
را برای شما خرج می کردم!»
از دو حال خارج نیست؛ یا در اتفاقی بعید رسانه ها کذب نقل کرده اند که اگر
چنین بود، ایشان می بایست در روزهای اخیر این گفتار را رد و تکذیب می کرد
و یا نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در اتفاقی نه چندان
معمول، خلاف حقیقت سخن بر زبان رانده است که احتمالاً چنین نیز نبوده و
توکلی چنین ادعای بزرگی را احتمالاً بر اساس سندی که در گفتارش مورد
اشاره قرار داده، نقل کرده است: «فیلمی از یکی از نمایندگان مجلس هشتم».
حال اگر دکتر توکلی این سخنان را بیان کرده و برای مدعای خود فیلمی که حاوی
چنین اعتراف تکان دهنده ای باشد، در اختیار داشته باشد، می بایست این
سند را منتشر نماید و ادعای خود را به اثبات برساند که این مطابق با شرع
است، کما اینکه حضرت محمد (ص) می فرماید: «چـهـار
کـسـنـد کـه غـیبت کردن از آنها غیبت نیست: فاسقى که فسق خـود را
آشـکارمى سازد، پیشواى دروغگویى که اگر خوبى کنى سپاسگزارى نمى کند و اگر
بدى کـنـى نـمـى بـخشد، کسانى که از سر خنده و شوخى فحش مادر مى دهند و
کسى که از جماعت مسلمانان کناره گیرد و بر امت من عیب گیرد و به روى آنها
شمشیر کشد.» و علی (ع) نیز می فرماید: «فاسق، غیبت ندارد» و نظایر آن که بسیار آمده است.
بنابر این آقای توکلی عذری برای عدم انتشار این فیلم ندارد و حتی مکلف
به پیگیری علنی هستند تا این عده به همان عقوبتی گرفتار شوند که علی (ع)
بسیار شفاف درباره ابن هرمه، مامور رشوه گیر اهواز در نامه اش به رفاعه،
حاکم اهواز نوشت: «هنگامی که نامه مرا خواندی، ابن
هرمه را... برکنار کرده و به مردم معرفی کن! به زندانش افکن! آبرویش را
بریز! به همه بخشهای تابع اهواز بنویس که من چنین عقوبتی برای او معین
کردهام. مبادا در مجازات او غفلت یا کوتاهی کنی که نزد خدا خوار میشوی و
من به زشت ترین صورت ممکن، تو را از کار برکنار می کنم و خدا آن روز را
نیاورد... شبها زندانیان را برای هواخوری به فضای باز بیاور جز ابن
هرمه...».
بی شک حتی در هر کشور کافرنشینی هم چنین رسوایی رخ می داد یا طرح می شد،
چنان جنجالی برپا می شد که انتهایش نامشخص بود و در آن کشورها به طور خاص،
احزاب سیاستمداران رشوه گیر به این اشخاص فشار می آوردند تا برای عدم
تخریب چهره تشکیلات حزبی شان، از قدرت به کل کناره گیری کند و در عین حال
سیستم قضایی آن کشور با آن نمایندگان فاسد برخورد جدی می کرد. اما در
کشور ما علناً نماینده ای می گوید، مابقی سکوت می کنند و از کنارش می
گذرند و این حس در هر شخصی پدیدار می شود که حتی فساد نمایندگان مجلس و
بیان علنی اش به یک مسئله کاملاً عادی در یک کشوری که قرار است (حداقل)
الگوی کشورهای اسلامی باشد، تبدیل شده است.
البته به احتمال بسیار اندک و بعید، ممکن است اصولاً چنین فیلمی درباره
اعتراف یک وکیل الدوله فاسد درباره ارتشای وکیل الدوله ها برای رای دادن به
مصوبات دولت وجود خارجی نداشته و ماجرا نیز از اساس دروغ باشد که اگر
چنین باشد، مشخصاً تکلیف دستگاه قضایی است که از حقوق همین نمایندگی که
وکیل الدوله خوانده می شوند دفاع کرده و با اعلام جرم علیه آقای توکلی، با
ایشان که به عده ای تهمت زده اند، برخورد جدی داشته باشد تا مشخص شود
همه در برابر قانون برابرند، همانگونه که علی (ع) و یهودی در نزد قاضی
منصوب اول امام شیعیان در زمان زمامداری شان با هم برابر بودند.