دویچه وله: سازمان جهانی بهداشت می‌گوید ابتلا به دمانس به شکلی هشداردهنده رو به فزونی است و آمارها تا سال ۲۰۳۰ شمار مبتلایان ۴۰درصد بیشتر می‌شوند. هم اینک حدود ۴۸ میلیون سالخورده از اختلال‌های ناشی از این سندروم رنج می‌برند.
یک پژوهش سازمان جهانی بهداشت (WHO) نشان می‌دهد که جمعیت دنیا در سال‌های آتی با رشد سریع ابتلا به زوال عقل روبرو خواهد بود. این تحقیق نتیجه گرفته که تعداد بیماران درگیر دمانس، در سال ۲۰۳۰ دستکم ۴۰درصد بیشتر از میزان کنونی میشود.
مبنای این نتیجه‌گیری، پیرتر شدن هر چه بیشتر شهروندان و عدم آمادگی اکثر کشورها برای مواجهه با کهنسالی و پیامدها و عوارض این دوران عمر است.
تدروس آدهانوم، مدیر سازمان جهانی بهداشت گفته که باید برای نگاهداری، مراقبت و حمایت از افراد مبتلا به دمانس مجهز بود و آنها و اطرافیان‌‌شان را به حال خود رها نکرد. او با تمجید از استراتژی دولت آلمان برای پشتیبانی و پرستاری از مبتلایان تاکید کرده است: «هدف همه کشورها باید این باشد که منزلت سالخوردگان مبتلا به زوال عقل حفظ شود و آنها به حاشیه اجتماع رانده نشوند.»
طبق اعلام وزارت بهداشت آلمان، یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر در این کشور درگیر دمانس و عوارض آن هستد.
خانم سیهر، کارشناس سازمان جهانی بهداشت در زمان ارائه نتایج پژوهش این نهاد یادآور شد که رعایت مجموعه‌ای از ساز و کارها می‌تواند نرخ ابتلا به دمانس را به طرز قابل توجهی کاهش دهد. سبک زندگی سالم، ارتباطات اجتماعی خلاق، تعاملات عاطفی و آموزش و سواد مناسب در پیشگیری از ابتلای سالخوردگان به زوال عقل تاثیر قاطع دارند.
دمانس که در فارسی به "خردسودگی" ترجمه شده، با اختلال در حافظه، تغییرات رفتاری و شخصیتی، روان‌پریشی یا زبان‌پریشی همراه است. کهنسالان مبتلا، خلق و خوی ناپایدار دارند. آنها به تناوب، دچار افسردگی و اضطراب، توهم و خیالات و هذیان می‌شوند. برخی بدون دلیل برانگیزاننده بیرونی، گاه به شدت می‌خندند یا گریه می‌کنند و گروهی نیز مهارت‌های کلامی و زبانی را از دست می‌دهند و در بیان مقصود، وا می‌مانند.
سازمان جهانی بهداشت می‌گوید نزدیک ۴۸میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کنند.
دمانس می تواند در اثر عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله اختلالات تیروئید، کمبود ویتامین، عوارض جانبی داروها، افسردگی، اضطراب، عفونت‌ها، سکته‌های مغزی، پارکینسون و سایر مشکلات پزشکی و سلامتی.
دمانس عموما با آلزایمر یکسان گرفته میشود در حالی که آلزایمر زیر مجموعه‌ای از این سندروم است. بین۶۰ تا۸۰ درصد از کل تشخیص‌های دمانس به آلزایمر (فراموشی و نسیان) ختم میشود.
