ایسنا: دختر قایقران المپیکی ایران گفت: من سبک وزن هستم و در رقابت با سنگین وزن ها توانستم موفق شوم و همه از جثه کوچکم متعجب بودند.
نازنین ملایی درباره ی درخشش خود در رقابت های قایقرانی روئینگ المپیک توکیو و صعود به فینال A و B بازی ها، بیان کرد: ما با توجه به امکانات و داشته هایمان، برای فینال C برنامه ریزی کرده بودیم. من در پیست هزار متر تمرین می‌کردم مسابقه اروپایی و جهانی هم نرفته بودم بنابراین واقع‌بینانه نگاه کردیم که اگر به فینال C برسیم، اتفاق خوبی است. در دو هفته آخر تمرینات تست‌هایی را انجام دادیم و تغییر تاکتیک داشتیم و حدس زدیم که می تواند جواب بدهد.
او ادامه داد: روز اول بازی ها که توانستم به طور مستقیم به مرحله یک چهارم نهایی صعود کنم متوجه شدیم که تمرینات و برنامه ریزی ها جواب داده است و سپس به تجزیه و تحلیل حریفانم در مرحله یک چهارم نهایی پرداختیم. ما تصمیم گرفتیم که دو نماینده مکزیک و نامیبیا را در مرحله یک چهارم نهایی پشت سر بگذاریم. من و آقای فرزام صحبت کردیم که اگر بتوانم به نیمه نهایی A و B برسم، کار بزرگی است و اگر هم در فینال C حضور داشته باشم، به آنچه که از قبل برنامه ریزی کرده بودیم رسیده‌ایم بنابراین بدون استرس و نگرانی به رقابت پرداختم.
ملی‌پوش روئینگ ایران گفت: رقیبان من از سوئیس و نیوزلند واقعا قوی هستند. نمایندگان مکزیک و نامیبیا اگر ببینید سنگین وزن و عضلانی هستند زمانی که من در پیست راه می رفتم همه متعجب بودند که چگونه با این جثه ریز توانستم آنها را پشت سر بگذارم چون من سبک وزن هستم و با سنگین وزن ها به رقابت پرداختم.
ملایی در پاسخ به این پرسش که موفقیت او در صعود به نیمه نهایی A و B المپیک باعث افزایش انگیزه او برای رقم زدن اتفاق بهتر در رقابت بعدی اش شده است؟ تصریح کرد : دقیقاً، چون واقعیت این است که کشورهای دیگر با توجه به این امکاناتی که دارند برای مدال طلا آمده‌اند اما من می‌خواهم بهترین خودم باشم و از این لحاظ استرس آنچنانی ندارم و تمام تلاشم را می‌کنم تا بهترین عملکرد خودم را در المپیک داشته باشم.
دختر قایقران المپیکی ایران در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه وقتی امکانات کشورهای دیگر را می بیند حسرت نمی‌خورد که با داشتن آن امکانات، می توانست به جایگاه بهتری برسد، تاکید کرد: بله، همین طور است برای نمونه ورزشکاران کشورهای دیگر به محض اینکه مسابقه تمام می‌شود جلیقه‌های یخ دارند و مربیانشان سریع آن جلیقه ها را می آورند تا تنشان کنند و در این گرمای شدید هوا زودتر ریکاوری شوند اما مربی من مجبور است حوله را در آب سرد خیس کند و آن را به من بدهد. نکته جالب این است که خیلی ها از من می‌پرسیدند درکجا تمرین کرده ام و وقتی گفتم من در پیست هزار متر تمرین کردم باورشان نمی شد. ما پتانسیل این را داریم که جزو نفرات برتر المپیک و جهان باشیم و امیدوارم این نتیجه ای که من به دست آورده‌ام ، باعث شود که توجه مسئولان به رویینگ بیشتر شود تا ما بتوانیم به نتایج درخشان تری دست پیدا کنیم.
