بسیاری از تحقیقات نشان می‌دهد که چگونه شرایط زندگی، کار، یادگیری و بازی افراد بر سلامتی آن‌ها، به ویژه قلب و مغز، تأثیر می‌گذارد. یک عنصر اساسی در این عوامل سلامت اجتماعی است که دارای زیر عواملی مانند امنیت مسکن است. دسترسی به غذا‌های سالم، حمل و نقل و مراقبت‌های بهداشتی؛ فرصت‌های فعالیت بدنی و قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها و صدا. فقدان ایمنی عمومی، بی نظمی اجتماعی و قرار گرفتن در معرض سطح بالایی از جرایم خشن نیز با افزایش خطر سکته مغزی مرتبط است، که می‌تواند به طور بالقوه باعث افت شناختی شود.
به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب، دکتر مصطفی حسین، استادیار دانشکده بهداشت عمومی جوزف جی. زیلبر در دانشگاه ویسکانسین-میلواکی گفت: "همه این عوامل در کنار هم باعث افزایش آسیب پذیری فرد در برابر بیماری‌های قلبی عروقی، به ویژه در محله‌های محروم می‌شوند. "
یک مطالعه که در سال ۲۰۱۷ در مجله آمریکایی اپیدمیولوژی منتشر شد نشان داد افرادی با وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین ۶۰ ٪ بیشتر در معرض خطر حمله قلبی یا سکته مغزی هستند.
تحقیقات دیگر که در مجله Stroke منتشر شده، نشان می‌دهد افرادی که با سه مورد یا بیشتر از این عوامل اجتماعی زندگی می‌کنند تقریباً ۲.۵ برابر بیشتر در معرض سکته مغزی هستند. گزارش سال ۲۰۲۰ در ژورنال Circulation: کیفیت قلب و عروق و نتایج به این نتیجه رسیده است که زندگی در مسکن بی کیفیت، در افراد سالخورده، خطر بیماری قلبی را افزایش می‌دهد. انجمن قلب آمریکا در دستورالعمل‌های پیشگیری از سال ۲۰۱۹، که به طور مشترک با کالج قلب و عروق آمریکا صادر شده است، گفته است که این نابرابری‌های اجتماعی، تعیین کننده خطر هستند و می‌توانند به اندازه دارو‌ها و تغییر سبک زندگی بر سلامت قلب و عروق تأثیر بگذارند.
اما چه باید کرد؟ به نظر می‌رسد پیاده روی روزانه، تغییر رژیم غذایی، استفاده از روش‌هایی مانند مراقبه و مواردی مشابه می‌توانند در بهبود شرایط افراد و کاهش خطرات زندگی در محله‌های نامناسب موثر باشد.
در حالی که روش‌هایی برای کنترل و نظارت بر دیابت وجود دارد، اما هنوز درمانی قطعی برای این بیماری وجود ندارد. طبق اطلاعات سازمان دیابت استرالیا "دیابت اپیدمی قرن بیست و یکم و بزرگترین چالش سیستم بهداشت استرالیا است. حدود ۱.۷ میلیون استرالیایی به دیابت مبتلا هستند.
