سرویس تاریخ «انتخاب»؛ باد غریبی می‌آمد. بسیار سرد و تند. رفتیم حمام. از حمام درآمده سوار شدم که بروم شکار، دیدم باد آدم را می‌برد. اسب دوانده رفتم از دماغه طرف شهر دوشان‌تپه بالا آمده، آمدم منزل. ناهار خورده شد، کار زیادی داشتم، الحمدالله گذراندم. طولوزان از شهر آمد، باز رفت؛ چون موچولو میرزا۱ در کوچه ارک از اسب زمین خورده پایش عیب کرده، او را معالجه می‌کند. عکاس‌باشی و غیره بودند؛ کاغذ هبه‌نامه قاسم‌آباد را حاجی کاظم درآورده است؛ اوقاتش تلخ بود. باد الی شب وزیرد.
پی‌نوشت:
۱- سلطان احمدمیرزا معروف به موچولو میرزا و ملقب به عضدالدوله پسر چهل‌وهشتم فتحعلی‌شاه و پدر شمس‌الدوله زن ناصرالدین‌شاه بود. وی مولف «تاریخ عضدی» در شرح زندگانی خصوصی فتحعلی‌شاه است. سلطان احمدمیرزا در سال ۱۲۷۵ ق. به جای خانلرمیرزای احتشام‌الدوله برادرزاده خود حاکم بروجرد شد و در سال ۱۲۸۲ ق. حاکم قزوین شد. (شرح حال رجال ایران، صص ۳۴۸، ۳۴۷ و چهل سال تاریخ ایران، جلد دوم صص ۵۹۷، ۵۹۶).
منبع: روزنامه خاطرات ناصرالدین‌شاه قاجار از رجب ۱۲۸۴ تا صفر ۱۲۸۷ ق. به انضمام سفرنامه‌های قم، لار، کجور و گیلان، به کوشش مجید عبدامین، تهران: دکتر محمود افشار، چاپ اول، بهار ۱۳۹۷، ص ۲۳.
