سرویس تاریخ «انتخاب»؛ حدود ده ماه پس از پیروزی انقلاب ۵۷، ژرژ مناژه خبرنگار مجله فرانسوی پاری‌ماچ با آیت‌الله خلخالی، حاکم شرع و رئیس دادگاه‌های انقلاب مصاحبه‌ای انجام داد و از او درباره حکم‌های اعدامی که درباره سران رژیم گذشته اجرا و یا صادر کرده بود پرسید. مناژه در شروع این مصاحبه خلخالی را این‌طور معرفی کرد: «آیت‌الله صادق خلخالی ۵۲ ساله، مرد عمل شماره یک در انقلاب اسلامی ایران است. فقط کافیست بدانید که وی در دادگاه‌های انقلاب تا به حال ۶۵۰ تن از سیاه‌کاران رژیم پیشین را به پای جوخه اعدام فرستاده است.» مصاحبه خواندنی پاری‌ماچ با صادق خلخالی را مجله جوانان امروز (دوشنبه ۱۰ دی ۱۳۵۸) در شماره ۶۷۴ خود به این شرح بازنشر کرد:
آیا هنوز هم در اندیشه اعدام بختیار باقی هستید؟
پس از رفتن شاه، این بختیار بود که دستور قتل مردم بی‌گناه را صادر می‌کرد؛ بناراین مسئول تمام جنایات رژیم قبل در نبود شاه می‌باشد. به همین دلیل ما او را محکوم به مرگ کردیم. ما اگر بتوانیم او را به ایران بازخواهیم گرداند، در غیر این صورت هرجا که به چنگ‌مان بیفتد حکم اعدامش را اجرا خواهیم کرد. امام نیز خود به این مسئله اشاره کرده‌اند که بختیار باید اعدام شود.
برای تعقیب و یافتن کسانی که عاملین فساد در رژیم گذشته بوده‌اند، اگر لازم باشد تا هرکجا مثلا تا داخل کاخ سفید واشنگتن هم پیش خواهید رفت؟
برای به دست آوردن [و] به مجازات رساندن آن خائنین به وطن و ملت، واقعا تا هرجایی که لازم باشد، حتی داخل کاخ سفید هم خواهیم رفت. آن‌ها از چنگ ما به هر صورت قادر به فرار نخواهند بود مگر این‌که به خودی خود زودتر بمیرند.
دقیقا این افراد چه کسانی هستند؟
ما قبلا هم اسامی آن‌ها را گفته‌ایم باز هم می‌گوییم: اردشیر زاهدی، هوشنگ انصاری، نهاوندی، مهاکری[؟!]، رزمی، پالیزبان، اویسی، غلامرضا پهلوی، فرح، اشرف پهلوی، محمدرضاشاه (شاه مخلوع)، شاپور بختیار، شرسیمانی[؟!]، آموزگار، شعبان جعفری، شهرام (پهلوی‌نیا، پسر اشرف)، ازهاری، ثابتی و...
تعداد کسانی که نظیر این گروه محکم به مرگ شده‌اند بسیارند. اگر ما بتوانیم آن‌ها را به ایران بازگردانیم، چه بهتر در غیر این صورت حکم اعدام این گروه بالاخره در گوشه‌ای از دنیا در موردشان اجرا خواهد شد.
حتی فرح دیبا، همسر شاه مخلوع؟
بله. مگر این‌که او به دست خود شاه را به قتل برساند. فقط با انجام این کار است که فرح از مرگ نجات پیدا کرده و می‌تواند به ایران بازگشته و با آرامش زندگی کند.
شما تاکید کردید که خواهرزاده مقتول شاه در پاریس، به دستور و حکم شما به قتل رسیده است. اما گویا در اعلام حکم خود در مورد نام کوچک محکوم مرتکب اشتباه شده‌اید. به این ترتیب که هدف شما برادر فرد کشته‌شده بوده، نه خود او. این مسئله واقعیت دارد؟۱
کسی که در پاریس کشته شد، او هم در زمره همین گروه محکوم به مرگ شده بود. مطمئن باشید برادر او به نوبه و زمان خود به قتل خواهد رسید اما این نکته را بگویم که بر خلاف شایعات، ما قصد کشتن تمامی افراد فامیل خانواده شاه مخلوع را نداریم. به‌خصوص در مورد بچه‌ها که باید گفت آن‌ها در مورد جنایات پدران و مادران‌شان کمترین گناهی ندارند.
آیا حقیقت دارد که وقتی شاه در مکزیک و در کوئرناواکا به سر می‌برد، شما نقشه قتل او را طرح کرده بودید؟
بله، ما طرح کشتن او را مکزیک را به مرحله عمل نیز نزدیک کردیم اما نتیجه نداد. به همین دلیل او فورا اقدام به تغییر مکان نمود. در حالی که در واقعیت اصلا مریضی در کار نبود و او بیمار بودنش را فقط به عنوان یک بهانه پیش روی همه قرار داد. آن هم بیماری سرطان. اگر او مبتلا به سرطان بود، با این همه مراقبت‌های پزشکی و دائمی که از خود می‌کرد، چطور در عرض ۵۷ سالی که در ایران به سر می‌برد، از این سرطان خبری نبود.
آیا شما برای اجرای احکام خود در خارج از کشور، با کارلوس۲ نیز د ر تماس هستید؟
این اواخر تماسی با او نداشته‌ام. اوایل پیروزی انقلاب‌مان بود که وی به وسیله تلفن با من صحبت کرده و اطلاع داد که بدون انتظار داشتن هیچ‌گونه دستمزدی، حاضر به خدمتگزاری در راه اهداف انقلاب ما می‌باشد. و ما هم به این خواسته او پاسخ منفی ندادیم. به همین شکل که اگر شما هم در راه کمک به انقلاب ما، پیشنهاد همکاری کنید نه نخواهیم گفت.
در پیشاپیش این گفت‌وگو شما به من گفتید که روزنامه‌نگاران که من نیز یکی از آن‌ها هستم همگی عوامل صهیونیسم هستند، دلیل‌تان برای ابراز این عقیده چیست؟
نه، من چنین چیزی را نگفتم. اگر چیزی در این زمینه از من شنیده باشید، جنبه شوخی داشته است. لیکن خبرگزاری‌های آسوشیتدپرس، یونایتدپرس، رویتر و دیگر دستگاه‌های بزرگ خبری بین‌المللی توسط صهیونیست‌ها کنترل و اداره می‌شوند. اما فرد فرد روزنامه‌نگاران مردم باشرفی می‌باشند، آن‌ها اخبار را منتشر می‌کنند و در کل گویای حقایق هستند.
می‌توانید برای من توضیح دهید که در زمان شاه فعالیت و مبارزه شخصی شما علیه رژیم او چه بود؟ مضافا سهم شما در انقلاب اسلامی چه بوده است؟ و دیگر این‌که نقش امروز شما چیست؟
این‌که من تا به حال چه کرده‌ام، داستان درازی دارد... اما باید بدانید که امام مرا مامور دادگاه‌های انقلاب اسلامی نمودند و من این مسئولیت را پذیرفته و تا به حال انجام دادم.
آیا شما رهبر گروه فداییان اسلام هستید؟
رهبر رسمی این گروه، خیر. لیکن اینان آن‌چه را که من بگویم انجام می‌دهند و می‌پذیرند.
آیا در رژیم گذشته شما هم به چنگ ساواک افتاده و در زندان آن‌ها بوده‌اید یا خیر؟ آیا ساواک شما را هم شکنجه داده بود؟
خیر، در زندان بوده‌ام، ولی شکنجه نشده‌ام. من به دفعات بازداشت، زندان و تبعید شدم. در طول ۱۵ سال گذشته چنین ماجراهایی به دفعات برای من پیش آمد.
پی‌نوشت:
۱- منظور مصطفی شفیق (شهریار پهلوی‌نیا) است که شامگاه جمعه ۱۶ آذر ۱۳۵۸ هنگام خروج از منزل مادر خود (در پاریس) به وسیله شلیک دو گلوله از سوی اعضای فداییان اسلام، ترور شد.
۲- ایلیچ رامیرز سانچز (اسپانیایی: Ilich Ramírez Sánchez؛ زاده ۱۲ اکتبر ۱۹۴۹ در ونزوئلا) معروف به کارلوس شُغال آدم‌کش، مزدور جنگی و «انقلابی حرفه‌ای» مارکسیست است. (ویکی‌پدیا). وی ده‌ها عملیات از جمله گروگان‌گیری وزیران نفت کشورهای عضو اوپک در اجلاس اوپک در وین، اقدام برای ترور محمدرضا پهلوی و چندین مورد بمب‌گذاری در مکان‌های عمومی در پاریس و لندن را ترتیب داد. وی هم‌اکنون در فرانسه در حال گذراندن دوره حبس ابد است. (بی‌بی‌سی فارسی).
در آن زمان روحیه‌ی ما طوری بود که مثلا برای نمونه، وقتی جنازه پهلوی را می‌آوردند ما بنزین تهیه کردیم و می‌خواستیم جنازه پهلوی را آتش بزنیم... و عدم توفیق ما شاید مسئله قدرت پلیس نبود، بلکه چند نفری از همین آخوند‌ها با ما مخالف بودند... ما توی فکر خودمان می‌گفتیم یک بنزینی می‌پاشیم و یک کبریتی می‌زنیم، حالا هرچه شد، شد. بالاخره آخوند‌ها به هر شکلی بود نگذاشتند... فقط مخالفت طلبه‌ها کار ما را خراب کرد/ آقای بروجردی سرسخت با فداییان اسلام دشمنی و کینه داشتند... ایشان روحیه‌اش، روحیه‌ی سازش بود، محافظه‌کار بود. برعکس فداییان روحیه‌ی انقلابی داشتند...
