بشیر البکر در العربی الجدید نوشت: این روزها شاهد حملات رسانهای برای ایجاد یک نظر عمومی در عربستان و امارات، علیه کالاهای ترکیهای هستیم که هدف از آن، تحریم کامل ترکیه در سطوح سرمایه گذاری، گردشگری و تجارت است. در این میان، عربستان در صدر توئیتر است و شعارها و عباراتی را مطرح میکند که در ضمن آن از مردم خود میخواهد از کالاهای ترکیه استفاده نکنند. در ادامه، موسسات و شرکتهای سعودی در بخشهای تجاری و صنعتی نیز تبلیغات خود در مورد تحریمهای ترکیه در بازارهای عربستان را مطرح کردند. علاوه بر اینکه طبق اعلام رسانه ها، از سعودیها و اماراتیها خواسته شده است تا به ترکیه سفر نکرده و روابط مربوط به سرمایه گذاری با این کشور نداشته باشند. این در حالی است که طبق ارزیابی ها، تحریمهای مذکور، نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار برای اقتصاد ترکیه هزینه بر است.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: امارات به دلایل تجاری صرف، مسیری مشابه عربستان را طی نکرد، اما همان هدف ضربه زدن به ترکیه را دنبال میکند و چه بسا محرک اساسی در دشمنی با آنکارا، امارات باشد، بویژه انکه تلاشهای زیادی را برای عادی سازی با اسرائیل انجام داده است، تا آنجا که هر شهروند اماراتی که مخالف عادی سازی باشد را زندانی میکند!
در همین رابطه اطلاعاتی وجود دارد مبنی بر محافظه کاری رسانههای اماراتی در مورد ترویج عادی سازی، این در حالی است که فضای دشمنی با ترکیه در سطح گستردهای در امارات وجود دارد، همانطور که رسانههای اماراتی از کودتای گولن در سال ۲۰۱۶ استقبال کردند. در این میان، ترکیه مستشار، ولی عهد ابوظبی، محمد دحلان را به ایفای نقش اساسی در کودتای شکست خورده گولن متهم کرده و امارات را حامی مالی این کودتا میداند.
با این حال، ترکیه پاسخ رسمی به اینگونه تحرکات امارات نداد، در واقع مسئولان ترک به نحوی رفتار میکنند که گویا تحریم اعلام شده از سوی عربستان، وجود ندارد، البته این به معنای نادیده گرفتن تحریم از سوی ترکیه نیست، بلکه نشان دهنده برخورد متفاوت مسئولان این کشور برای حل تحریمهاست، که براساس آن، باب دیپلماسی را باز گذاشته اند.
مساله جالب توجه آنکه حمله عربستان به ترکیه، همزمان با دومین سالروز ترور جمال خاشقچی در کنسولگری عربستان در استانبول، اوج گرفته است و به جای آنکه آنکارا از این فرصت برای حمله به ریاضی استفاده کند که از محاکمه قاتلان خاشقچی خودداری کرد، این طرف سعودی است که سعی در ضربه زدن به ترکیه دارد.
در همین رابطه، هر چند که در سالهای اخیر شاهد تبلیغات رسانهای گستردهای از سوی ابوظبی و ریاض، علیه آنکارا بوده ایم، نمیتوانیم یک توجیه اساسی برای این رفتار دو کشور عربی در ضدیت با ترکیه بیابیم. در سوی دیگر، در چارچوب همکاری فراگیر با جهان عربی، براساس استراتژیهای طولانی مدت، همواره دست ترکیه به سمت عربستان و امارات دراز بوده است. بدون شک، کمک ترکیه به موضع قطر علیه تحریم چهار کشور عربی، موجب افزایش عداوتها با ترکیه شده است و پیش از این، دلایل محکمی برای دشمنی ابوظبی و ریاض با آنکارا وجود نداشت.
به صراحت میگوییم تا بایدن بداند در حالی که هم پیمانان میتوانند بدون سوراخ کردن قایق، با یکدیگر اختلاف داشته باشند و براساس منافع مشترک به راه حلهای سیاسی دست یابند، اما در صورت برداشته شدن فشارها از ایران، شاید برای عربستان و باقی دولتهای خلیج فارس بهتر باشد تا به اغوش ایران روند.