سرویس تاریخ «انتخاب»: شیخ عیسی بن سلمان آل خلیفه، امیر بحرین بعد از اعلام استقلال بحرین از رادیو منامه، از اقصی نقاط دنیا به تلفن ها و پیام های تبریک که به بحرین سرازیر است پاسخ می گوید.
به نماینده ایران در سازمان ملل برای کمک به عضویت بحرین در پارلمان جهانی داده شد.
در جلسه شورای امنیت که برای بررسی عضویت بحرین تشکیل می شود، نماینده ایران تقاضای شرکت کرد.
پزشک‌پور: جناب آقاى وزیر امور خارجه! مى‌بینم اشک در چشمان شما حلقه زده، در چشم‌هاى ما هم همین‌طور. نمى‌بایست شما این گزارش را با این کیفیت در مجلس شوراى ملى ایران مطرح مى‌کردید این‌ها است لحظات غم‌انگیز... غم‌انگیز است... چگونه است که دولت نسبت به جزئى لاینفک از میهن ما با وجود این همه دلایل متقن به آن مرحله از تردید در حاکمیت ملى نظر دوخته است که تعیین سرنوشت این جزء انفکاک‌ناپذیر «شاهنشاهى ایران» را، آن هم با این کیفیت به عهده آقاى اوتانت و یا شوراى امنیت گذارده است؟ هویدا: آقای پزشک‌پور! شما که در اظهارات خود صحبت از وطن می‌کنید باید بدانید که... وطن‌پرستی آن نیست که از راه تعصب و اندیشه‌های باطل، به ایجاد اختلاف بین ملت‌ها و مخصوصا بین ما و برادران مسلمان خود دامن زنیم.
