جمال زحالقة در روزنامه القدس العربی، چاپ لندن نوشت: در ماههای اینده، شاهد تنش بزرگی در رابطه با پرونده ایران و بویژه پرونده هسته‌ای آن خواهیم بود و این مهم در سه ایستگاه بروز می‌یابد، اول از همه نشست اژانس بین المللی انرژی هسته‌ای در سپتامبر آینده برای بررسی همراهی یا عدم همراهی ایران با خواسته‌های آژانس. ایستگاه دوم، پایان مدت ممنوعیت واردات و صادرات سلاح برای ایران است و ایستگاه سوم، انتخابات آمریکا.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: برای اسرائیل هر یک از این ایستگاهها، همزمان خطر و فرصت است و اکنون نتانیاهو تلاش میکند از ماههای آینده‌ای که ترامپ در قدرت است، بهره برده و دستاورد‌هایی داشته باشد. ایالات متحده فشار شدیدی بر آژانس وارد میکند تا تصمیم‌هایی علیه ایران اتخاذ کند، که بر اساس آن، از ایران خواسته می‌شود به ناظران آژانس اجازه بررسی دو جایگاه مشکوک به انجام فعالیت‌های هسته‌ای اش را بدهد. این نخستین بار از زمان امضای توافق هسته‌ای است که چنین تصمیمی گرفته می‌شود. این تصمیم باعث برانگیخته شدن خشم ایران شد. علاوه بر این، فشار‌هایی وجود دارد برای اینکه ایران پروتکل الحاقی مربوط به عدم انتشار سلاح هسته‌ای را نقض کرده و موضوع به شورای امنیت کشیده شود. اسرائیل و آمریکا این مساله را فرصت دیگری برای افزایش تحریم‌ها علیه ایران می‌دانند. بنابراین، جلسه آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای ایستگاه مهمی محسوب می‌شود.
بیشتر بخوانید:
در ماه اکتبر آینده، ممنوعیت خرید و فروش سلاح ایران پایان می‌یابد. ایالات متحده شروع به تهیه پیش نویسی برای تمدید این قطعنامه کرده است، به این دلیل که پایان آن را خطری برای امنیت و استقرار منطقه خاورمیانه می‌داند. در این میان، دولت آمریکا به دنبال فتح باب مذاکره‌ای با ایران است که شروط اسرائیل و آمریکا را تامین کند.
چه بسا مهمترین ایستگاهی که ایران منتظر و نتانیاهو نگران آن است، انتخابات آمریکا در نوامبر آینده است. اسرائیل تلاش میکند از زمان باقی مانده حضور ترامپ در کاخ سفید استفاده کرده و اقدام مشترکی با آمریکا برای لغو توافق هسته‌ای و وارد آوردن ضربه به ایران انجام دهد.
به این ترتیب، ماههای آینده، ماههای سرنوشت ساز و داغی برای منطقه خواهد بود، اما چرا جهان عرب در این میان هیچ موضعی ندارد یا اینکه در نهایت حامی ائتلاف آمریکا و اسرائیل است؟ به طور کلی مصلحت اعراب در این مساله کدام است؟ شکی نیست که مصلحت کشور‌های عربی آن است که خاورمیانه خالی از سلاح هسته‌ای باشد و در وهله اول، باید اسرائیل از این سلاح خالی شود، که امنیت منطقه را به خطر می‌اندازد. این لحظات تاریخی مستلزم آن است که کشور‌های عربی یک استراتژی اتخاذ کنند که اساس آن مذاکره با ایران و رسیدن به توافقی بر سر خلع سلاح هسته‌ای اسرائیل است، به شرطی که ایران همچنان به اصل دست نیافتن به سلاح هسته‌ای پایبند باشد. چطور می‌توانیم از ایران بخواهیم برنامه‌های هسته‌ای اش را متوقف کند، در حالی که اسرائیل خود صد‌ها بمب اتمی در اختیار دارد؟
