سرویس تاریخ «انتخاب»: «اندیشکده وودرو ویلسون» ۳۱ سند وزارت امنیت آلمان شرقی (اشتازی) را در مورد فعالیت‌های کمونیستی و ضدکمونیستی در ایران در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ منتشر کرده است که عمدتا متمرکز بر حزب توده است. «انتخاب» به صورت روزانه این اسناد را منتشر می کند.
در ادامه ترجمه ی سیزدهمین سند وزارت امنیت آلمان شرقی درباره ایران، آمده است:
تبادل نظر ایران-آلمان شرقی
تاریخ: 1981 (1359)
روز 12 فوریه 1981 یک هیات دولتی از جمهوری اسلامی ایران تحت رهبری دکتر محمد جواد باهنر، وزیر آموزش و پروش در آلمان شرقی حضور داشتند. او به رفیق اسکار فیشر نشان داده بود که هدفش فهمیدن موضع آلمان شرقی درباره انقلاب اسلامی ایران، اشغال ایران توسط عراق، و آمادگی آلمان شرقی برای همکاری های بیشتر میان دو کشور بود.
باهنر همچنین گفت که انقلاب اسلامی تحت رهبری آیه الله خمینی به پیروزی منتهی خواهد شد. آلمان شرقی جزو اولین کشورهایی بود که از انقلاب اسلامی حمایت کرده و آن را به رسمیت شناخت. جمهوری اسلامی ایران می خواهد روابط نزدیکی با منافع دوجانبه با تمامی کشورها و دولتهایی ایجاد کند که اهداف و نتایج انقلاب را به رسمیت می شناسند.
باهنر درباره مشکلات بین المللی توضیح داد که ایران به تضمین آزادی، پایان مسابقه تسلیحاتی و تضمین استقلال ملی و خلقی علاقه دارد. او شدت گرفتن مسابقه تسلیحاتی و دخالت در امور داخلی ملت ها را تقبیح کرد. او گفت که ایران نگران حضور ابرقدرتها در خلیج فارس و اقیانوس هند است. او گفت که جمهوری اسلامی ایران از دادن اجازه به ملت های این منطقه برای برعهده گرفتن مسئولیت امنیت آن استقبال می کند. به گفته او مردم ایران نگرانی درباره افزایش حضور نظامی آمریکا در منطقه ندارند. آنها نمی خواهند در نتیجه تلاش برای از بین بردن این خطر، ابرقدرت دیگری جای امریکا را در این منطقه بگیرد.
در زمینه درگیری‌های ایران-عراق، ایران دیدگاه آلمان شرقی را می پذیرد که این مسئله تنها خدمتی به اهداف امپریالیسم بوده و باید هرچه زودتر پایان پیدا کند. این مسئله اهمیت بسیار زیادی برای تداوم انقلاب در ایران دارد. دولت ایران انتظار ندارد که آلمان شرقی روابط دوستانه خود را با عراق متوقف کند. بلکه این سوال را می پرسد که متخاصم کیست. ایران از آلمان شرقی می خواهد تا بر عراق برای عقب نشینی فشار وارد کند. موضع درباره درگیری ایران-عراق یک نکته مهم برای ایران در پیشبرد روابط خود است.
باهنر درباره افغانستان گفت که جمهوری اسلامی ایران هرگونه مداخله امپریالیسم را بویژه توسط آمریکا در این کشور تقبیح می کند. البته این بدان معنی نیست که آنها حضور کشور دیگری را خواهند پذیرفت. دولتی که به مردم تحمیل شود نمی تواند تصمیمی را بگیرد که مردم از آن حمایت کنند. ایران می خواهد تمامی مردم منطقه سرنوشت خودشان را تعیین کنند، بدون فشار و نفوذ خارجی.
باهنر تاکید کرد که ایران آماد توسعه همکاری های دوجانبه عمیق تر با آلمان شرقی در حوزه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی است.
باهنر وزیر امورخارجه آلمان شرقی و همینطور معاون رییس شورای ملی را برای سفر به ایران دعوت کرد. او از پیشنهاد برای عقد پیمان های بیشتر استقبال کرده و علاقه ویژه ای به استفاده از تجربه آلمان شرقی در حوزه آموزش عمومی و آموزش عالی و همینطور همکاری نیروهای اجتماعی در جبهه ملی نشان داد. او درخواست اشتراک گذاری اطلاعات گسترده در زمینه سیستم آموزش آلمان شرقی را مطرح کرد.
رفیق اسکار فیشر درباره سیاست صلح آلمان شرقی و اصل دیدگاه آلمان شرقی درباهر انقلاب خلق ایران توضیح داد. او نشان داد که امپریالیست ها در حال آماده شدن برای اقدامات جدید علیه تلاش های صلح مردم بوده و موقعیت بین المللی به نقطه خطرناکی رسیده است. دوره امپریالیستی تسلیحات سنکین، تسریع مسابقه تسلیحاتی، برنامه مسلح سازی بلندمدت ناتو، تصمیم موشکی بروکسل، راهبرد به اصطلاح جدید اتمی آمریکا و در کنار آنها برنامه های تسلیحات نوترونی آمریکا، صلح کل جهان را به خطر انداخته است. در این زمینه رفیق اسکار فیشر بر نقش شوری و کشورهای جامعه کمونیست در تلاش برای صلح، امنیت، بازدارندگی و خلع سلاح اشاره کرد.
وزیر امورخارجه آلمان شرقی ارزیابی کرد که روابط خوب ایجاد شده میان آلمان شرق و ایران در بسیاری از حوزه ها از جمله اقتصاد و تجرات خواهد بود. او آمادگی آلمان شرقی برای پیشبرد و تعمیق روابط میان دو کشور و توسعه آنها به حوزه های دیگر را اعلام کرد. در این مرحله، او چند پیشنهاد مطرح کرد که طرف ایران استقبال مثبتی از آنها داشتند.
رفیق اسکار فیشر موضع آلمان شرقی را درباره درگیری ایران-عراق و افغانستان اعلام کرد.
رفیف کرشوف درباره تجربه جبهه ملی در طی تحولات دموکراتیک و ایجاد جامعه سوسیالیست پیشرفته در آلمان شرقی توضیح داد.
این گفتگوها اولین تبادل نظر سیاسی میان دو دولت بوده و نقطه شروعی را برای توسعه بیشتر روابط سیاسی ایجاد کردند.
آنها در فضایی آرام، سازنده و با ذهنی باز انجام شدند.
