سرویس تاریخ «انتخاب»؛ صبح شرفیاب شدم. عرض کردم: «دیشب اردشیر با کیسینجر تماس گرفته و همان وقت ساعت ۳ صبح مرا از خواب بیدار کرد که کیسینجر یکی از این سه شق را می‌خواهد که ما یکی را اعلام کنیم. [...]» فرمودند: «این‌ها هیچ‌کدام خوب نیست. اگر در شق اول بعد از not, that it was می‌گذاشت قابل قبول بود. این‌طوری هیچ قابل قبول و معقول نیست. بگویید ما می‌توانیم فقط یک حرف بزنیم؛ آن این‌که اظهارات سخن‌گوی ما در مورد نطق‌های کیسینجر به هیچ وجه مانع نزدیک‌ترین روابط بین دولت ایران و دولت آمریکا و شخص آقای کیسینجر نخواهد بود.» بعد گزارش مذاکره با سفیر چین را به تفصیل عرض کردم.
مطالب و کارهای دیگر هم عرض شد و عرض کردم: «متاسفانه کسی که دیشب [می‌بایست] آمد، وارد شد، هیچ چنگی به دل نمی‌زند.» به جای این‌که عصبانی شوند، خندیدند. من خوشحال شدم.
ناهار وزیر خارجه سوئد مهمان بود. تمام صحبت‌های تجارتی و معاملاتی بود.
ظهر برای نیم ساعتی جلسه هیات‌امنای خانه‌های فرهنگ روستایی را داشتم و جای بسی تاسف من شد که وقتی جویا شدم در دهات چقدر برق و آب آشامیدنی داریم، معلوم شد یک درصد دهات ایران آب آشامیدنی تمیز دارند. البته چون در ایران قنات و چاه هست اشکال زیاد در این زمینه نیست ولی چهار درصد دهات ایران برق دارند. خیلی عجیب است و جای تاسف. قطعا شنبه به شاه عرض می‌کنم که با این پیشرفت‌های کشور این ارقام غیر قابل قبول می‌باشند.
