سرویس تاریخ «انتخاب»؛ در نوامبر ۱۹۱۸ قرارداد متارکه جنگ بین متفقین و آلمان و اندکی بعد متحدانش امضا می‌شود. متفقینِ پیروزشده، طبعا شرایط خود را به متحدین تحمیل می‌کردند. کنفرانس ورسای که برای جامعه بین‌الملل از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است، در ژانویه ۱۹۱۹ آغاز می‌شود و با این‌که قرار نیست دول بی‌طرف در کنفرانس صلح نقشی داشته باشند. ایران به واسطه خسارات بسیاری که در جنگ دیده خود را با سایر دول بی‌طرف یکسان نمی‌پندارد... از همین رو در دسامبر ۱۹۱۸، هنگامی که دومین کابینه وثوق‌الدوله بر سر کار است، هیاتی به سرپرستی علیقلی‌خان انصاری (مشاورالممالک)، وزیر خارجه وقت، عازم پاریس می‌شود تا خواسته‌های ملی ایرانیان را در جامعه بین‌الملل مطرح سازد. اعضای دیگر این هیات عبارت‌اند از: محمدعلی فروغی (ذکاءالملک) رئیس دیوان عالی تمیز، سید ابوالقاسم‌خان انتظام‌الملک (عمید) رئیس کابینه وزارت خارجه، میرزا حسین خان معین‌الوزرا (علاء) وزیر سابق فواید عامه و تجارت، آدولف پرنی مستشار وزارت عدلیه و عبدالحسین مسعود انصاری پسر مشاورالممالک (به سمت منشی مخصوص هیات.)
آن‌چه در پی می‌خوانید خاطرات روزنوشت محمدعلی فروغی، پنجشنبه ۲۷ فروردین ۱۲۹۸؛
صبح قدری کار کردیم. ظهر نواب [وزیرمختار ایران در آلمان] آمد و وداع کرده رفت. کاغذی به میرزا فضلعلی نوشتم و کارتی برای تقی‌زاده و میرزا محمدخان با کاغذ نصرت‌الدوله. بعدازظهر با مسیو پرنی رفتیم کتابخانه ملی. ترتیب کار را بهتر یاد گرفتم. عهدنامه گلستان را پیدا کرده قدری از آن نوشتم. بعد رفته یک بلیت لژ برای یکشنبه تئاتر فرانسه گرفتم. رفتم کنار رودخانه، یکی از کتاب‌های کوویه را به یک فرانک خریدم. به کتابفروشی معمولی رفته سفارش کتاب‌های ارسطو را دادم. بعد نزد Berthier رفته پول مخبرالسلطنه را دادم و خودم هم مشتری شدم و کاتالوگ‌های خود را به من داد. از آن‌جا رفته در لوکزامبورگ گردش کردم. باغ‌ها و خیابان‌های مشجر پاریس به واسطه سبزی باصفا شده. از خصایص این‌جا این است که شخص شکوفه نمی‌بیند. در لوکزامبورگ همه طرف مجسمه ملکه‌های فرانسه برپا می‌باشد.
منبع: یادداشت‌های روزانه محمدعلی فروغی، به کوشش محمدافشین وفایی و پژمان فیروزبخش، تهران: سخن، چاپ هفتم، ۱۳۹۸، صص ۱۰۰ و ۱۰۱
