نیکلاس کریستوف برنده دو جایزه پولیتزر و تحلیلگر نیویورک تایمز در مقاله‌ای برای این روزنامه آمریکایی می‌نویسد: «سال‌ها پیش، زمانی که نرون، امپراطور رم، شهر رم را به آتش کشید، به اهالی رم نگفت که در واقع خود او مقصر آتش سوزی بزرگ شهر است که از یک تصصمیم دیوانه‌وار شروع شده است. اکنون سال‌ها از آن رفتار اشتباه می‌گذرد. دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده دو ماه مهم را تلاش کرد تا برای حفظ منافع افتصادی، ویروس کرونا را کمرنگ جلوه داده و انکار کند. ما هنوز نمی‌دانیم که چه تعدادی از آمریکایی‌ها آلوده هستند، زیرا دولت گزینه‌های احتمالی متعددی را مطرح کرده است و این در حالی است که کره جنوبی تقریبا ۷۰۰ برابر بیشتر از سرانه معمول آزمایش در ایالات متحده، آزمایش انجام داده تا مبتلایان را شناسایی کند.»
به گزارش سرویس خواندنی‌های «انتخاب»، کریستوف در مقاله خود در نیویورک تایمز ادامه می‌دهد: انفعال ترامپ برابر کرونا هزینه‌های بزرگی را به همراه خواهد داشت اما ما هنوز می‌توانیم قبل از اینکه بیمارستان‌ها در معرض خطر مواجهه با مبتلایان پرشمار قرار گیرند، روند بیماری را کاهش دهیم. اکنون می‌دانیم که خطر ابتلا به عالم‌گیری کرونا به شکلی واضح بسیار کشنده‌تر از آنفلوآنزای فصلی است. دکتر تام فریدن، مدیر سابق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، هشدار می‌دهد که در یک سناریو در وخیم‌ترین حالت ممکن، این ویروس می‌تواند بیش از یک میلیون آمریکایی را بکشد.
بعد از صحبت با اپیدمیولوژیست‌ها و متخصصان بهداشت عمومی، من فهرستی از دوازده گام عملی را تهیه کردم که رئیس جمهور و سایر مقامات باید بلافاصله انجام دهند تا نرخ خطر را کاهش دهند. در واقع تا دیر نشده باید این اقدامات اجرایی شوند:
1- روی یک آزمایش عظیم آزمایش رایگان سرمایه‌گذاری کنید تا بیماران را شناسایی کنیم. دانشگاه واشنگتن سیستمی را ایجاد کرده است تا افراد به سرعت و بدون خطر آلودگی حین مراجعه به کلینیک آزمایش شوند. کره جنوبی نیز همین کار را کرد. ما فوراً به "تست‌های سریع" و ارائه نتایج طی چند دقیقه نیاز داریم. باید به سرعت مشخص شود چه افرادی ویروس داشته اند، اما اکنون مصونیت دارند.
2- تجمع‌های بزرگ را در مناطقی از کشور که خطر شیوع در آن‌جا بیشتر است لغو کنید، همان گونه که دولت جی اینسلی در ایالت واشنگتن انجام داده است. کارفرمایان باید افراد را ترغیب کنند که در صورت امکان از خانه کار کنند. حتی با دوری اجتماعی و قرنطینه خانگی، ممکن است سرانجام بیش از یک سوم آمریکایی‌ها آلوده شوند (بدترین مورد این است که ۷۰ درصد آلوده می‌شوند، همانطور که صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل برای کشورش مطرح کرده است).
با این وجود، زندگی بسیاری از افراد با صاف کردن منحنی نجات می‌یابد. در واقع اگر منحنی آمار ابتلا به بیماران به جای روند سعودی سریع، روندی یکنواخت (حتی فاقد کاهش) داشته باشد، فرصتی ایجاد می‌شود تا پزشکان و کادر درمان بهتر عمل کنند. با این روش ۱۰۰ میلیون آمریکایی به جای ۱۸ هفته طی بیش از ۱۸ ماه مبتلا می‌شوند و این بازه زمانی به دانشمندان این امکان را می‌دهد که آزمایش‌های درمانی و تولید واکسن‌ها را با دقت بیشتری انجام دهند و ببینند آیا هوای گرمتر واقعا کمک می‌کند یا خیر. تجربه جدید کره جنوبی حاکی از آن است که اقدامات تهاجمی مانند اقدامات چین واقعا جواب می‌دهد.
3- از معاینه‌های پزشکی از راه دور استفاده کنید تا بیماران بتوانند در هنگام قرنطینه در خانه از مشاوره پزشکی استفاده کنند. هدف این است که افراد به جز در صورت لزوم به مطب پزشک یا بیمارستان‌ها مراجعه نکنند.
4- برنامه ریزی کنید که ممکن است بیمارستان‌ها با شمار زیادی از مبتلایان مورد هجوم قرار بگیرند. همانطور که در ووهان چین و در ایران و شمال ایتالیا اتفاق افتاد. مدل‌های اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که در اواخر آوریل ممکن است با میلیون‌ها آمریکایی آلوده مواجه شویم و خطر چنین شرایطی این است که افراد مبتلا به بیماری‌های دیگر به خاطر هرج و مرج ناشی از بیماری کرونا در محیط بیمارستان با خطر جانی رو به رو می‌شوند. چندین اپیدمیولوژیست حدس می‌زنند که ما به راحتی می‌توانیم ۱۰۰ میلیون ابتلای ناشی از کرونای جدید را در ایالات متحده را مشاهده کنیم، از این تعداد ۵ یا ۱۰ درصد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد و ۱ درصد ممکن است به یک دستگاه تنفسی پیشرفته نیازمند باشند. این می‌تواند به معنای تقریباً یک میلیون نفر باشد که فقط برای Covid-۱۹ به ونتیلاتور احتیاج دارند، هرچند این نیاز همزمان رخ نمی‌دهد. با این حال در ایالات متحده آمریکا حدود ۷۲ هزار دستگاه تنفسی از این نوع وجود دارد.
5- تعطیلات کارکنان بهداشتی را لغو کنید، پزشکان و پرستاران بازنشسته را بازگردانید و متخصصان قلب و کودکان را وارد کادر مبارزه با کرونا کنید با توجه به این که احتمالا به زودی با رکورد بالایی از بیماران مبتلا به کروناویروس مواجه می‌شویم باید آمادگی لازم را در کادر درمانی داشته باشیم و حتی پزشکان ارتش نیز باید به بیمارستان‌ها بپیوندند.
6- مردم را ترغیب به پیشگیری کنید و ساعات بازدید از خانه‌های سالمندان، مراکز اقامتی، پناهگاه‌های افراد بی خانمان، زندان‌ها و مراکز درمانی دیالیز را کاهش داده یا به طور کامل لغو کنید.
7- برنامه ریزی کنید که اگر افراد خط مقدم امنیت و نجات مثل آتش نشانان و امدادگران آمبولانس در شمار بالا مبتلا شوند چه باید کرد و گارد ملی را به کمک بطلبید.
8- اطمینان حاصل کنید که مردم تا حد امکان به مراقبت‌های پزشکی دسترسی داشته باشند. این بدان معنی است که مکانیسمی را ایجاد کنید تا افراد به خاطر نیاز مالی از انجام آزمایش کرونا یا درمان فراری نباشند.
9- کنگره باید سریعاً قوانینی را تصویب کند که به همه کارگران و کارمندان فرصت مرخصی استعلاجی می‌دهد.
10- نرخ تولید تجهیزات محافظ شخصی مورد نیاز در بیمارستان‌ها را بسیار بالاتر ببرید. برخی از بیمارستان‌ها در حال حاضر ظرفیت اندکی در ذخیره ماسک‌های N۹۵ دارند و انبار اورژانس آمریکا تنها ۱۲ میلیون ماسک N۹۵ دارد. این رقم می‌تواند در عرض یک روز (در صورت تشدید بحران) تمام شود.
11- آمادگی داشته باشید که دانش آموزان مدارس، برنامه آموزش آنلاین را در سراسر کشور در دسترس داشته باشند و مدارس را تعطیل کنید. محققان دریافتند که در طول شیوع آنفولانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸، شهر‌هایی که مدارس و اجتماعات عمومی را لغو کرده بودند و این کار را زود و قبل از بحرانی شدن شروع کردند، بهتر از سایر شهر‌ها مقاومت کردند. متأسفانه، احداقل شش میلیون دانش آموز آمریکایی دسترسی به اینترنت خانگی پر سرعت ندارند. این بدان معنی است که مدارس اینترنت و لپ تاپ را به دانش آموزان بدون کامپیوتر قرض می‌دهد. یک موسسه غیرانتفاعی در آمریکا به نام "کتاب اول" در تلاش است شش میلیون کتاب کمک آموزشی را به مدارس کم درآمد بفرستد تا بچه‌ها حداقل بتوانند در خانه درس بخوانند.
12- به جای تمرکز مالی برای جبران خسارت ایرلاین ها، افراد قرنطینه شده را واجد شرایط بیمه بیکاری کرده و اجازه دهید افراد بدون دغدغه خود را قرنطینه کنند. اجازه ندهید خانواده‌های فقیر زیر فشار مالی، بیکار و بی خانه شوند، وضعیت اقساط و وام‌ها را بازبینی کنید.
احتمال پیروزی مجدد دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ امریکا به این بستگی دارد که چگونه، کجا و چه زمانی همه گیری بر اقتصاد تأثیر می‌گذارد.
